Bakens van Licht

[Liana]

De enige zekerheid die we hebben
is dat niets in dit zichtbare leven zeker is.
Er valt niets te bereiken.
We kunnen dus nimmer mislukken.
Hoe dan ook, de weg die we bewandelen laat haar sporen na,
zichtbaar of onzichtbaar, in onszelf en buiten onsÂ…

[Elisabeth]

Het leven is als eb en vloed.
Dingen verschijnen en verdwijnen voortdurend in het bewustzijn.
Het is uitsluitend onze gehechtheid die zich vast wil klampen
aan de illusionaire verschijningsvormen
die we als werkelijkheid zijn gaan beschouwen.
Het is diezelfde gehechtheid
die ik zegt en de eeuwige stroom van evolutie,
de eeuwige stroom van leven, tegenhoudt.
Wanneer we onze ware natuur gaan herinneren
en ons overgeven aan het ritme
van de seizoenen, worden we als eb en vloed.
We vergeten ons te associëren met de golf,
we worden het water zelf

[Elisabeth]

Wij als mensheid vormen een prachtig weefwerk.
Zolang we onszelf met de afzondelijke draden blijven verbinden,
zien we uitsluitend afgescheidenheid.
Op het moment dat we het hele weefsel bekijken,
zien we de fascinerende schoonheid
van het gehele menselijk lichaam,
zonder nog de afzonderlijke ledematen te herkennen.
Afgescheidenheid bestaat uitsluitend in ons denken.

[Elisabeth]

Op het moment dat we onze reis beginnen in de wereld van de vormen,
trekken we een jasje aan en vergeten
we dat het jasje slechts de bedekking is
van onze oorspronkelijke natuur.
De wijze beschouwt zijn lichaam als een jas.
Hij maakt zich niet druk of er gaten in zitten in de wetenschap
dat hij hem aan het eind van dit zichtbare leven gewoon uit zal trekken
en achter zal laten. Zoals we normaal gesproken
doen met kleding die versleten isÂ…

[Elisabeth]

De wereld die zich aan ons ontvouwt is niets meer en niets minder
dan onze eigen schepping.
Als die wereld ons niet langer bevalt, dan wordt het de hoogste tijd
om een andere wereld te creëren.
Door onszelf af te stemmen op het veld van ongekende mogelijkheden
en te dromen hoe onze wereld er uit zou moeten zien,
zetten we delen van onszelf aan het werk
die vele maken krachtiger zijn d
an we ons maar enigszins voor kunnen stellen.
Wij zijn God in actie, iedere dag opnieuw.
Nog sterker, er bestaat niets buiten ons, dus alles moet in ons zijn.

[Liana]

Liefde wordt ons erfgoed
wanneer we ons laten leiden door de taal van het hart.
We zetten persoonlijke belangen aan de kant
voor het algemene belang.
We respecteren de meninge van anderen
en wensen niet langer te vergelden.
Vanuit allesomvatttende liefde creëren we vrede in ons zelf
en op diee manier en geen ander leggen
we het fundament voor vrede in de wereld.

[Elisabeth]

We hemelen maar al te graag onze goede daden op,
terwijl we onze slechte daden veroordelen.
We zijn ons niet bewust dat goedheid voor
haar schonheid afhankelijk is van slechheid,
dat er geen enkele vorm kan bestaan zonder haar schaduw.
Het is de grootste uitdaging om ales
te omarmen en niets te verwerpen.
Op dat moment zijn we aanwezig in
alles wat we zijn, in alles wat we doen. Dat is handelen zonder te handleen, dat is zijn
zonder te zijn....

[Elisabeth]

Liefde wordt ons erfgoed wanneer we ons laten leiden
door de taal van het hart.
We zetten persoonlijke belangen aan de kant voor het algemene belang.
We respecteren de mening van anderen en wensen niet langer te vergelden. Vanuit allesomvattende liefde creëren we vrede in onszelf en op die manier en geen andere leggen we het fundament voor vrede in de wereld…

[Elisabeth]

Al kunnen we de omstandigheden doorgaans niet veranderen,
we kunnen wel onze kijk op de omstandigheden veranderen.
Dat maakt een wereld van verschil.
Het leven overkomt ons niet langer,
we onderzoeken onze overtuigingen welke aan de basis liggen
van onze creaties en wordn bewuste medescheppers.
We worden deel van een onzichtbaar netwerk van verwevenheid
en laten in alle eenvoud ons licht schijnen,
zonder anderen te willen overtuigen

[Liana]

In deze tijd kunnen we ons niet langer verschuilen achter zogenaamde zekerheden van weleer.
We weken ons los van oude geloofssystemen en overtuigingen
en openen ons hart om onszelf te verbinden met het lichaam
dat Mensheid heet.
We zijn bereid om kwetsbaar te zijn.
We durven het goddelijke in ieder mens te zien
en onszelf tot in alle diepte te laten aanraken.
En bovenal zijn we bereid onze onzekerheid te omarmen
en te zeggen: ik weet het niet...