Dagelijkse overdenking - Henri Nouwen

[Liana]

Overdenking van 31 november 2011

Het zwakke staat centraal

De meest edele delen van het lichaam zijn niet het hoofd of de handen die leiding geven en orde op zaken houden. De belangrijkste delen zijn de minst toonbare. Daarin bestaat het mysterie van de kerk. We moeten ons herinneren dat we vanuit de verdrukking geroepen zijn tot vrijheid. Het zijn dus de zwaksten onder ons - ouderen, kleine kinderen, gehandicapten, verstandelijk minder begaafden, zieken en hongerenden - die het middelpunt zijn waar alles om draait. Paulus schrijft: "En die lichaamsdelen die wij beschouwen als minder eerbaar, eren wij des te meer" (1 Korintiërs 12, 23). De kerk als volk van God kan de levende Christus pas echt belichamen als de armen haar werkelijke \schat\ zijn. Daarom is zorg voor de armen veel meer dan louter christelijke naastenliefde. Ze vormt het wezen van wat de kerk is als lichaam van Christus.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Liana]

Overdenking van 31 november 2011

Het zwakke staat centraal

De meest edele delen van het lichaam zijn niet het hoofd of de handen die leiding geven en orde op zaken houden. De belangrijkste delen zijn de minst toonbare. Daarin bestaat het mysterie van de kerk. We moeten ons herinneren dat we vanuit de verdrukking geroepen zijn tot vrijheid. Het zijn dus de zwaksten onder ons - ouderen, kleine kinderen, gehandicapten, verstandelijk minder begaafden, zieken en hongerenden - die het middelpunt zijn waar alles om draait. Paulus schrijft: "En die lichaamsdelen die wij beschouwen als minder eerbaar, eren wij des te meer" (1 Korintiërs 12, 23). De kerk als volk van God kan de levende Christus pas echt belichamen als de armen haar werkelijke \schat\ zijn. Daarom is zorg voor de armen veel meer dan louter christelijke naastenliefde. Ze vormt het wezen van wat de kerk is als lichaam van Christus.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Liana]

Overdenking van 1 november 2011

Het zwakke staat centraal

De meest edele delen van het lichaam zijn niet het hoofd of de handen die leiding geven en orde op zaken houden. De belangrijkste delen zijn de minst toonbare. Daarin bestaat het mysterie van de kerk. We moeten ons herinneren dat we vanuit de verdrukking geroepen zijn tot vrijheid. Het zijn dus de zwaksten onder ons - ouderen, kleine kinderen, gehandicapten, verstandelijk minder begaafden, zieken en hongerenden - die het middelpunt zijn waar alles om draait. Paulus schrijft: "En die lichaamsdelen die wij beschouwen als minder eerbaar, eren wij des te meer" (1 Korintiërs 12, 23). De kerk als volk van God kan de levende Christus pas echt belichamen als de armen haar werkelijke \schat\ zijn. Daarom is zorg voor de armen veel meer dan louter christelijke naastenliefde. Ze vormt het wezen van wat de kerk is als lichaam van Christus.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 2 november 2011

De armen in het vizier

Net als andere organisaties loopt de kerk voortdurend het risico van corruptie. Macht en welstand in de kerk leiden al gauw tot manipulatie, uitbuiting, gezagsmisbruik en regelrechte corruptie. Hoe voorkomen we dat in de kerk? Er is maar één antwoord: door de armen in het vizier te houden. De armen maken dat de kerk trouw blijft aan haar opdracht. Als de kerk niet langer een kerk voor de armen is, is ze haar bestaansreden en haar wezen kwijt. Dan raakt ze verzeild in meningsverschillen, afgunst, machtsspelletjes en kleingeestigheid. In de woorden van Paulus: "God heeft het lichaam zo samengesteld dat Hij aan het mindere meer eer gaf, opdat er in het lichaam geen verdeeldheid zou zijn en de lichaamsdelen eensgezind voor elkaar zouden zorgen" (1 Korintiërs 12, 24-25). Daar gaat het om. De armen zijn een geschenk voor de kerk zodat de kerk, als lichaam van Christus, een plek kan zijn en blijven waar mensen zorg voor elkaar dragen, elkaar liefhebben en vrede brengen.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 3 november 2011

Aan de rand van de kerk

Wie aan de rand van de samenleving staan vormen het hart van de kerk - zo is het en niet anders! Dat betekent dus, voor ons als leden van de kerk, dat we steeds weer de randen van de samenleving moeten opzoeken. Onze eerste aandacht moet uitgaan naar zwervers, mensen die honger hebben, kinderen zonder ouders, aidspatiënten, mensen die emotioneel in de war zijn. Reken maar dat, als we met volle kracht de marges van de samenleving opzoeken, al die meningsverschillen en nodeloze, verlammende discussies naar de achtergrond zullen verdwijnen. De kerk hernieuwt zich telkens als wij onze aandacht verleggen van onszelf naar degenen die onze zorg nodig hebben. Het goede dat Jezus met ons voorheeft komt altijd tot ons via de armen. Dat is de ervaring van degenen die met de armen werken. Uiteindelijk ontvang je meer van hen dan je hun geeft. De armen voeden ons.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 4 november 2011

Wie zijn de armen?

De armen vormen het hart van de kerk. Maar wie zijn de armen? We denken misschien allereerst aan mensen die anders zijn dan wijzelf: mensen die in sloppenwijken of in opvangcentra leven of op straat slapen, mensen in gevangenissen, psychiatrische klinieken en verpleeghuizen. Maar er kunnen armen veel dichter bij huis zijn, in onze familie, in onze kerkgemeenschap, op ons werk. Ze zijn misschien dichter bij dan we denken. Misschien zijn we het zelf, wanneer we ons niet bemind voelen, afgewezen, over het hoofd gezien of misbruikt. Juist op het moment dat we armoede zien en beleven - ver af, dichtbij of in onszelf - moeten we kerk worden. Dat wil zeggen, dat we elkaar als broeders en zusters bij de hand houden, bekennen dat we niet meer verder kunnen en hulp nodig hebben, elkaar vergeven en genezen en samen aan de tafel van Jezus het brood breken. Dan herkennen wij in onze armoede Jezus, die arm werd ter wille van ons.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 5 november 2011

Armoede van onze leiders

Over het algemeen denken we dat armoede, verdriet en lijden zich vooral of uitsluitend afspelen aan de basis van onze kerk. Onze leiders beschouwen we bijna nooit als armen. Toch heerst er in de top van onze kerk grote armoede, diepe eenzaamheid, isolement dat pijn doet, depressiviteit, en heel veel emotionele problemen. We moeten inzien dat de leiders van onze kerk - predikanten, priesters, bisschoppen en pausen - ook pijn en verdriet hebben, we moeten hen binnenhalen in de kring van kwetsbare mensen die we vormen. Als we ons niet laten afleiden door de macht, de welstand en het succes van degenen die leiding geven, dan zullen we ook hun machteloosheid, hun armoede en hun falen ontdekken. Dan zullen we ons vrijer voelen om ook hen met mededogen tegemoet te treden, net zoals we dat willen doen met mensen aan de basis. Voor God is er geen afstand tussen top en basis. Voor ons moet die afstand er ook niet zijn.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 6 november 2011

Armoede van onze leiders

Over het algemeen denken we dat armoede, verdriet en lijden zich vooral of uitsluitend afspelen aan de basis van onze kerk. Onze leiders beschouwen we bijna nooit als armen. Toch heerst er in de top van onze kerk grote armoede, diepe eenzaamheid, isolement dat pijn doet, depressiviteit, en heel veel emotionele problemen. We moeten inzien dat de leiders van onze kerk - predikanten, priesters, bisschoppen en pausen - ook pijn en verdriet hebben, we moeten hen binnenhalen in de kring van kwetsbare mensen die we vormen. Als we ons niet laten afleiden door de macht, de welstand en het succes van degenen die leiding geven, dan zullen we ook hun machteloosheid, hun armoede en hun falen ontdekken. Dan zullen we ons vrijer voelen om ook hen met mededogen tegemoet te treden, net zoals we dat willen doen met mensen aan de basis. Voor God is er geen afstand tussen top en basis. Voor ons moet die afstand er ook niet zijn.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 7 november 2011

De zending van de kerk

Op deze aardbol behoren meer mensen niet dan wel tot de kerk. Miljoenen mensen zijn gedoopt, maar miljoenen ook nièt. Miljoenen mensen nemen deel aan de eucharistie, maar miljoenen ook nièt. De kerk, Christus\ levend lichaam in deze wereld, heeft een opdracht die verder reikt dan de ondersteuning en begeleiding van haar eigen leden. De kerk moet getuigen van de liefde van God die in Jezus zichtbaar is geworden. Vóór zijn dood heeft Jezus gebeden voor zijn volgelingen: "Zoals U Mij naar de wereld hebt gezonden, zo heb Ik hen naar de wereld gezonden" (Johannes 17, 18 ). Het hoort tot het wezen van ons als kerk dat we levende getuigen zijn van Christus\ aanwezigheid in de wereld.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[Elisabeth]

Overdenking van 8 november 2011

Genezing en verzoening

Op welke manier kan de kerk voor Christus getuigen in de wereld? Allereerst door Jezus\ liefde voor arme en zwakke mensen voelbaar te maken. De wereld hongert naar genezing, vergeving, verzoening en vooral onvoorwaardelijke liefde - daaraan moet de kerk dienstbaar zijn. Overal waar we hongerigen te eten geven, naakten kleden, eenzamen bezoeken, luisteren naar uitgestotenen en mensen in vrede bijeenbrengen, laten we weten wie de levende Christus is, ook al noemen we zijn naam niet. Het is belangrijk om bij al ons doen en laten de naam van Jezus vast te houden, want hij is het die ons heeft uitgezonden.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg