Relaxatietechnieken bij cvs --- chronische spanning ..

Plaats reactie
Yves
Berichten: 586
Lid geworden op: 27-10-2010 19:21

Relaxatietechnieken bij cvs --- chronische spanning ..

Bericht door Yves » 17-02-2011 21:51

Spanning is de energievreter bij uitstek.

daarmee is dan meteenduidelijk waar dit artikel over gaat:
de bescherming van de levenskwaliteit van de CVS-patiënt door ont-
spanning.

Naast de evidente lichamelijke oorzaken zit de CVS-patiënt met zijn energietekort vaak in een psychologische vicieuze cirkel:
door een gebrek aan energie doet men niet langer leuke, batterijopladende
activiteiten, terwijl die nu net de belangrijkste leveranciers van energie
zijn. Energie krijg je namelijk niet door passiviteit maar door activiteit.

Dus: gebrek aan energie leidt tot het vermijden van batterijopladende activiteiten, wat op zijn beurt dan weer leidt tot minder energie.
Bovendien is passiviteit een voedingsbodem voor piekeren en dat slorpt weer energie op Â…

We moeten dus de beperkte energie die er is beschermen als n kostbaar iets.

Lichamelijke spanning – ook wel eens arousal genoemd – gaat aan de haal met die kostbare schat en daarom moeten we die spanning als een vijand zien die we moeten bestrijden.

Relaxatietechnieken zijn daarvoor het meest aangewezen, temeer omdat andere ‘ontladers’ van spanning, zoals sport, vaak maar beperkt of helemaal niet mogelijk zijn voor CVS-patiënten.

-------------------

Laat ons even het verschijnsel ‘spanning’ in kaart brengen.

In mijn praktijk hoor ik mensen die via hun huisarts of specialist naar mij verwezenworden weleens zeggen:‘Ik begrijp eigenlijk niet wat ik hier kom doen, ik bén helemaal niet gespannen’.

Er zijn nogal wat misvattingen over het verschijnsel spanning en mensen beseffen vaak niet dat ze gespannen zijn.

Ten eerste denkt men dat er al heel wat moet gebeuren eer men gespannen is, terwijl het eerder het resultaat is van vele onopgemerkte kleine druppeltjes die de spreekwoordelijke emmer vullen en helaas ook doen overlopen.

Ten tweede zijn de meeste mensen het zo gewoon om gespannen te zijn dat het een ‘normale’ toestand is geworden die niet meer opvalt.
Spanning sluipt ook bijna altijd ongezien het organisme binnen. Dat komt omdat ze een cumulatieve structuur heeft, net zoals bij dakpannen: de een ligt op de ander, en zo stapelen ze zich op.

Mensen hebben het ook mis als ze denken dat ze alleen maar spanning krijgen bij grote, ingrijpende gebeurtenissen. Niets is minder waar. Heel de dag door bouwen we, zonder dat we het merken, kleine momenten van spanning op: tijdens de ochtendrush, even later in de file, bij het doornemen van de agenda op het werk, de wrijvingen met die ene collega, dat lastige dossier en Â’s avonds loopt er wel eens ietsfout met het koken of het klussen of de opvoeding van de kinderen Â… het leven loopt
nu eenmaal vaak niet op rolletjes.

Ook bij hen die door hun CVS-klachten niet meer aan het werk kunnen, bouwt de spanning zich tijdens de dag op.

Het piekeren (‘Watmoet dat met mij worden?’, ‘Ik ben niets meer waard!’, ‘Ik heb geen toekomst meer’,‘De anderen vinden me wellicht een aansteller’ …) is meestal de belangrijkste leverancier,

maar ook het twijfelen (‘Zal ik het aankunnen om naar die samenkomst te gaan?’),

de schuldgevoelens (‘Ik heb weer zo weinig gedaan vandaag, wat zal mijn
partner denken?Â’)

en uiteraard het over de grenzen gaan:

(‘Ik voel me redelijk goed,ik ga maar naar de Ikea’, maar je hebt die ochtend ook al wat extra gedaan, en aande kassa sta je te trillen van de spanning).

Leuke, positieve gebeurtenissen kunnen even grote leveranciers zijn van spanning: een communiefeest, een vakantiereis, een bouw of verbouwing, de geboorte van een kindje zijnallemaal zaken waar we naar uitkijken en die we ongetwijfeld als positief ervaren,maar ze kunnen wel behoorlijk wat stress en spanning met zich meebrengen.

Kortom, spanning kan zich de hele dag door – meestal ongemerkt – opbouwen en zo leiden tot een hoog gemiddeld spanningsniveau.

Dat laatste is het gemiddelde tussen de spanning die we opladen en de spanning die we ontladen.


Omdat de ontladingsmogelijkheden van CVS-patiënten heel beperkt zijn, ligt hun gemiddeld spanningsniveau hoger dan bij mensen die via allerlei activiteiten hun spanning overdag regelmatig kunnen ontladen (met de fiets naar het werk, een rondje gaan lopen, competitiesport, eens flink doorstappen …).

Als het gemiddeld spanningsniveau relatief hoog ligt (wat om voornoemde reden vaker het geval is bij CVS-patiënten), raak je ook makkelijker boven de symptoomdrempel.

Dat is de drempel die je moet overschrijden om last te krijgen van spanningssymptomen.

Die kunnen:
lichamelijk zijn (spierspanning, hoofdpijn, buikklachten, hyperventilatie),
emotioneel (angst, irritatie, frustratie, woede Â…), cognitief
(concentratiestoornissen, vergeetachtigheid, piekeren,...)
of gedragsmatig (prikkelbaar zijn, slaapstoornissen, tics Â…).

Die spanningssymptomen zijn op zich erg vervelend en moeilijk onder controle te krijgen waardoor je er Â… ja hoor, meer spanning van krijgt.

Dat is onze tweede vicieuze cirkel.

Relaxatietechnieken hebben als doel om enerzijds het gemiddeld spanningsniveau te verlagen, anderzijds zijn ze een hanteergedrag om spanningssymptomen te reduceren.

---------------

Soorten relaxatietechnieken

Als je ‘relaxatietechnieken’ zou googelen, word je overstelpt met een haast oneindige reeks benaderingen die zich alle profileren als relaxerend:
van massage en traditionele oosterse benaderingen tot hyperwesterse elektronische snufjes zoals brillen die alfagolven triggeren.
Kortom, je zou door de bomen het bos niet meer zien.
Daarom hebben we enig snoeiwerk verricht om de meest aangewezen methoden over te houden.

Bij die strenge selectie hebben we twee criteria gebruikt: een pragmatisch criterium (welke technieken zijn het meest aangewezen voor CVS?) en een
empirisch criterium (welke technieken blijken volgens evidencebased onderzoekhet meest adequaat?).

Op basis van deze twee criteria blijken twee technieken het meest aangewezen.

De eerste is een actieve spierontspanningsmethode die men progressieve relaxatie noemt.Het is in de psychologische en medische sector de meest toegepaste, maar ook meest onderzochte, relaxatietechniek geworden.

Jacobson gebruikte als invalspoort de spiertonus om mensen te leren hun organisme te ontspannen en dat is zeer toepasbaar voor CVS-patiënten,
want velen hebben last van spierspanning. Het enige ‘nadeel’ aan deze methode isdat ze geen quick fix is. Je moet een trainingsprogramma doorlopen van vier fasen,waarin je op steeds kortere tijd, via het loslaten van je spierspanning, tot een effectieve relaxatie komt

De laatste fase (die nog slechts een minuut duurt) is handig omsnel en efficiënt toe te passen in het dagelijks leven.

Wil je de vaardigheid van het
loslaten van spanning in je dagelijks leven na een poosje automatisch en onbewustlaten verlopen, dan ben je gebaat bij een vervolgprogramma dat de Zweedse psycholoog Öst heeft uitgebouwd: toegepaste relaxatie.
Dat zorgt ervoor dat je een twintigtal keer per dag heel snel je lichaam afcheckt en de spanning loslaat. Door klassieke conditionering verloopt dat na een poosje automatisch en hoef je niet meer te oefenen.


De meest toegepaste én onderzochte methode is autogene training en, in het verlengde daarvan, eventueel zelfhypnose. Autogene Training is een suggestieve methode die in dezelfde periode als de progressieve relaxatie is ontwikkeld door de arts Schultz, die met medische hypnose werkte. Schultz werkte een programma uit waarmee hij de mensen leerde zich diep te ontspannen door het oproepen van een aantal suggesties:
die van rust in de geest
en zwaarte (spierontspanning)
en warmte
(verwijding van de bloedvaten) in het lichaam (vooral de ledematen).
Omdat men werkt met zelfsuggestie zou je dit eigenlijk een techniek van zelfhypnose kunnen noemen.

Deze drie basistechnieken (progressieve relaxatie, autogene training en zelfhypnose) beantwoorden het beste aan de criteria die we genoemd hebben in het begin van deze bijdrage.

De meest aangewezen techniek is ten slotte degene die jou het meest aanspreekt.

Ga op ontdekking via:

praktijkgerichte zelfhulpboeken over relaxatie (liefst met cd),
cursussen
of individuele begeleiding.

Dat laatste kan bij:
een gedragstherapeut (zie www.vvgt.be),
een gespecialiseerde kinesitherapeut
of bij een erkende hypnotherapeut (zie www.vhyp.be).

Leer zo ervaringsgericht welke benaderingen je het meeste
aanspreken en maak van de verschillende bruikbare technieken en fragmenten je eigen, persoonlijke relaxatiecocktail. Gezondheid!



Wilfried Van Craen heeft een privépraktijk als psychotherapeut en werkt vooral met cognitieve gedragstherapie en hypnotherapie.

Daarnaast geeft hij ook cursussen in relaxatievaardigheden en is hij auteur van acht boeken over praktische psychologie, waaronder Relaxatie en zelfhypnose in de praktijk.

Website: www.wilfriedvancraen.tk



(sjoewwie,was een behoorlijk lapje om op orde te krijgen maar vindt het de moeite waard. nu effe proberen te ontspannen want pijnlijke schouiders beginnen op te spelen,alsook beetje maaglast en moeheid.)

dat wordt dus effe eten,zetelen,episode van smallville bekijken...

k heb reeds een doktersvoorschrift liggen voor de relaxatie technieken,
nu nog de dichtsbijzijnde therapeut vinden die dit geeft.

ooooonnnntspannnn en laat maar gaan... je hoeeeeeft niks vast te houden... haha,heb ik uit n geleide meditatie..

greets.


Yves
Berichten: 586
Lid geworden op: 27-10-2010 19:21

Bericht door Yves » 17-02-2011 21:54

Afbeelding

Afbeelding

Elisabeth
Site Admin
Berichten: 6960
Lid geworden op: 03-10-2010 22:14

Bericht door Elisabeth » 17-02-2011 23:27

:wink:
Het leven begint op het moment
waarop je je niets meer aantrekt
van wat anderen over je denken.

Plaats reactie