De Ambtenaar in het Park

Plaats reactie
Famke
Berichten: 229
Lid geworden op: 17-11-2010 17:08

De Ambtenaar in het Park

Bericht door Famke » 24-09-2011 17:05

Afbeelding


De Ambtenaar in het Park


-- Een portret van Chinezen die zich hebben moeen aanpassen
aan het leven in de stad -



Chen zit dag in dag uit op een wankele houten stoel.
Op de eerste rang, met uitzicht op een woonwijk die tegen de vlakte gaat.
Chen is door de gemeente Shanghai ingezet om erop toe te zien dat fietsen
en scooters netjes op de stoep geparkeerd worden.
Terwijl de Chinese metropool in de steigers staat en de gehele infrastructuur op de schop ligt
voor de aanstaande Expo, tracht de gemeente ook het stilstaande verkeer in betere banen te leiden.
Omdat in Shanghai parkeerruimte schaars is, wordt het groeiend aantal autoÂ’s
en het afnemend aantal fietsen door opzichters zoals Chen naar de voetpaden gesluisd.

Chen heeft een vrije dag. Op de zestigste verjaardag van de Volksrepubliek kunnen de fietsen
en scooters wel een dagje aan hun lot worden overgelaten, zo vindt de gemeente.
Ik zit in het park als Chen met een voorzichtige ‘hallo’ op me toeloopt.
Hij stelt zich voor als ambtenaar.
Met een glimlach van mijn kant is het ijs gebroken.
Ik blijk ongemerkt op een startknop te hebben gedrukt.
Het bandje begint te lopen.

‘Chinezen zijn materialisten ten top,’ aldus Chen op nog ingehouden toon.
‘Ze kopen alleen maar, en zien de waarde der dingen niet meer,’ gaat hij opgewonden verder.
‘Ze denken alleen maar aan geld.
Weet je, China is aan het verrotten,Â’ roept hij uit.

Ambtenaar Chen heeft niet alleen geen geld,
hij koestert ook geen hoop in de Chinese maatschappij van vandaag.
Sinds eind februari woont de ambtenaar in het park.
Maar zonder te klagen. ‘Ik heb niets en ik heb niets nodig.’

Na een bezoek aan zijn geboortedorp tijdens het Lentefestival,
besloot Chen zijn familie de rug toe te keren.‘
Een mens heeft eigenlijk niets nodig,Â’ mijmert hij.
‘Mijn broer ziet alleen maar geld, en mijn ouders heb ik al lang genoeg teleurgesteld.
Ik woon al zeven jaar in Shanghai en heb nog steeds niets te makken,Â’ zucht hij.
Chen bezit een colafles, een portemonnee met zijn magere inkomsten van de afgelopen weken
en een lijstje met telefoonnummers, wat kleren en een fotoalbum.
Zwijgend laat hij de verkleurde familiefotoÂ’s zien.
Hij zit op zijn hurken.
De deftige neuzen van zijn ambtenaarschoenen steken onder zijn knieën vandaan.

Hoe komt een ambtenaar als Chen dakloos?
In de Chinese metropool worden armen als Chen naar de stadrand verwezen.
Werk is er wel in het centrum, maar slecht betaalde ambtenaren vinden geen slaapplaats meer in de stad.
Goedkope woningen vallen ten prooi aan de bulldozer,
die met de Expo voor de deur op volle toeren draait.
Werkende armen reizen twee, drie uur op een dag naar het werk.
Chen, daarentegen, heeft het park verkozen boven een dagelijkse fietstocht.
‘Ik heb toch geen vrouw die me ’s ochtends uitzwaait en ’s avonds met het eten op me wacht.’

Na een nacht in het park zit Chen de volgende dag weer op de wankele houten stoel.
Hoewel hij werkt, als ambtenaar zelfs,
is Chen arm en dakloos, maar tevreden, in het park.

.

Plaats reactie