Rites of Passage
Some of the most poignant moments I spend as a veterinarian are those spent with my clients assisting the transition of my animal patients from this world to the next. When living becomes a burden, whether from pain or loss of normal functions, I can help a family by ensuring that their beloved pet has an easy passing. Making this final decision is painful, and I have often felt powerless to comfort the grieving owners. That was before I met Shane.
I had been called to examine a ten-year-old blue heeler, named Belker, who had developed a serious health problem. The dog\s owners — Ron, his wife, Lisa, and their little boy, Shane — were all very attached to Belker and they were hoping for a miracle. I examined Belker and found he was dying of cancer. I told the family there were no miracles left for Belker, and offered to perform the euthanasia procedure for the old dog in their home.
As we made arrangements, Ron and Lisa told me they thought it would be good for the four- year-old Shane to observe the procedure. They felt Shane could learn something from the experience.
The next day, I felt the familiar catch in my throat as Belker\s family surrounded him. Shane seemed so calm, petting the old dog for the last time, that I wondered if he understood what was going on. Within a few minutes, Belker slipped peacefully away.
The little boy seemed to accept Belker\s transition without any difficulty or confusion. We sat together for a while after Belker\s death, wondering aloud about the sad fact that animal lives are shorter than human lives.
Shane, who had been listening quietly, piped up, "I know why."
Startled, we all turned to him. What came out of his mouth next stunned me —
I\d never heard a more comforting explanation.
He said, "Everybody is born so that they can learn how to live a good life — like loving everybody and being nice, right?"
The four-year-old continued ... "Well, animals already know how to do that,
so they don\t have to stay as long."
vertaling Yahoo/Babelfish:
Riten van Passage
Een aantal van de scherpste ogenblikken die ik aangezien een dierenarts is die besteed met mijn cliënten die bijstaan de overgang van mijn dierlijke patiënten van deze wereld aan volgende heb besteed. Bij het leven een last wordt, hetzij van pijn of verlies van normale functies, kan ik een familie helpen door ervoor te zorgen dat hun geliefd huisdier het gemakkelijke overgaan heeft. Nemen van dit definitieve besluit is pijnlijk, en ik heb vaak machteloos gevoeld om de het treuren eigenaars te troosten. Dat was alvorens ik Shane ontmoette.
Ik was geroepen om een tien-jaar-oude blauwe heeler te onderzoeken, genoemd Belker, die een ernstig gezondheidsprobleem had ontwikkeld. De eigenaars van de hond - Ron, zijn vrouw, Lisa, en hun kleine jongen, Shane - waren alle zeer in bijlage aan Belker en zij hoopten voor een mirakel. Ik onderzocht Belker en vond hij aan kanker stierf. Ik vertelde de familie er geen mirakelen verlaten voor Belker, waren en aanbood om de euthanasieprocedure voor de oude hond in hun huis uit te voeren.
Aangezien wij regelingen maakten, vertelden Ron en Lisa me zij dachten het voor de vier éénjarigen Shane goed zou zijn om de procedure waar te nemen. Zij vonden Shane iets vanuit de ervaring kon leren.
De volgende dag, voelde ik de vertrouwde vangst in mijn keel aangezien de familie van Belker hem omringde. Shane scheen zo kalm, petting de oude hond voor de laatste tijd, dat ik benieuwd was of begreep hij wat gebeurde. Binnen een paar notulen, gleed Belker vreedzaam uit weg.
De kleine jongen scheen om de overgang van Belker zonder enige moeite of verwarring goed te keuren. Wij zaten samen voor een tijdje na de dood van Belker, hardop benieuwd zijnd over het droevige feit dat het dierlijke leven korter is dan het menselijke leven.
Shane, die omhoog door buizen geleid stil had geluisterd, „ik weet waarom.“
Opgeschrokken, draaiden wij allen aan hem. Wat uit zijn mond daarna kwam overweldigde me -
Ik had nooit een meer troostende verklaring gehoord.
Hij zei, „iedereen is geboren zodat zij kunnen leren hoe te te leven het goed leven - als het houden van van iedereen en het zijn aardig, juist?“
Goed voortdurend vier-jaar-oud… „, dieren weet reeds het hoe te om dat te doen,
zo moeten zij niet blijven zoals lang. „