Bespiegelingen van een spiegoloog

Plaats reactie
Liana
Site Admin
Berichten: 2595
Lid geworden op: 03-10-2010 22:51

Bespiegelingen van een spiegoloog

Bericht door Liana » 28-10-2010 15:06

Bespiegelingen van een spiegoloog

Willem de Ridder is spiegoloog. Dat houdt in dat hij van mening is dat alles wat we zien vooral weerspiegelt wat we projecteren van onszelf op de wereld. Dat “autistische” gegeven kunnen we positief gebruiken om de eenheid met de ander te zoeken. Want als we allemaal een aspect van dezelfde eenheid zijn, waarom zouden we dan niet van onszelf houden? Onszelf kunnen we het beste overzien en sturen. Alle liefde die we naar onszelf brengen, laten we ook naar de ander stromen. Daarmee bevorderen we dus, gek genoeg, de eenheid door eerst en vooral goed voor onszelf te zorgen. In de opvatting van de Ridder gaat die eenheid zelfs zo ver dat hij vindt dat elke levende cel in het universum communiceert met alle andere levende cellen.
De Ridder is ook een doener en daarom heeft hij overal fanclubs opgericht, niet van zichzelf, maar van jezelf.
De Ridder is vooral verhalenverteller. Op humorvolle, eigenzinnige en onverwachte wijze geeft hij zijn bespiegelingen op man-vrouw verschillen en over de loop van de geschiedenis in de richting van emancipatie. Als je de tijd en het lef hebt, luister dan eens naar zijn optreden in Paradiso via deze link die niet is wat het lijkt.
Deze korte tekst is slechts een vage afspiegeling van de veelzijdigheid van Willem de Ridder. Wil je zijn kanten volledig bekijken, kijk dan op zijn site, maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
http://www.willemderidder.com/

link optreden in Paradiso :
http://www.willemderidder.com/ned/krant/extra/movie.htm
Geniet vandaag zodat je de herinning van vandaag -- morgen -- kan herinneren

dolfijntje
Berichten: 1436
Lid geworden op: 25-10-2010 18:04

Bericht door dolfijntje » 12-01-2012 17:54

Alles wat je vastgekoppeld hebt, kun je ook weer loskoppelen

Als je aan dat pak slaag van je vader denkt, voel je meteen weer de pijn, de woede, de vernedering, etc. Het gebeurt alleen maar in je hoofd, want je vader is allang dood en jij zit alleen in je kamertje. Als je echter in staat bent om even naar dat gevoel zelf te gaan, zonder er al die gedachten aan te verbinden, koppel je de gedachte en het gevoel even los en meteen komen ze weer dankbaar in beweging. De pijn, woede en vernedering zijn op slag verdwenen. We hebben nooit geleerd dat gevoelens en gedachten niets liever willen dan voortdurend in beweging zijn. We zijn als hondjes getraind om ze aan elkaar vast te koppelen en de hele boel te blokkeren. Op school hoefden ze maar een cijfer te noemen en jij liet je kop hangen of begon met je staart te kwispelen. Als je een 8 kreeg was je blij, een 4 verpeste je hele dag. Nog steeds voel je het als ik jou nu een 6 geef. Of niet soms? Voor de rest van je leven zit dat vastgekoppeld. Als je kinderen op je sterfbed zeggen: U krijgt van ons een 5, dan is dat gevoel weer levensgroot aanwezig, behalve als je zelf die 5 even weglaat en je alleen maar het gevoel voelt en helemaal toelaat... Zomaar je gevoel voelen? Dat zijn we niet gewend. Wie doet dat nou? Dat is toch niet normaal? Trouwens wat moet je dan voelen? Wat is gevoel eigenlijk? Allemaal vragen die bij me opkwamen toen een advocaat in New York me over \gevoel\ begon te vertellen. Zo ingewikkeld is het natuurlijk niet. Je lichaam functioneert dag en nacht en dat kun je voelen. Waarschijnlijk is het puur energie, pure kracht, jouw kracht. Vanaf het moment dat je (al is het maar een paar seconden) in staat bent om het gevoel in je lichaam te ervaren, zonder er meteen een gedachte aan te verbinden, merk je dat die kracht enorm is. Ik zal je een paar voorbeelden geven. Iemand is woedend op jou en begint te schreeuwen. Reken maar dat je dat voelt. Je gaat een paar seconden naar dat gevoel toe en laat het helemaal toe. Bingo! Zijn woede is verdwenen en die van jou ook. Behalve als je probeert op die manier zijn woede te laten verdwijnen. Een alleenstaande dame had al een tijdje geoefend om haar gevoel te ervaren. Op een avond hoorde ze vanuit bed gerommel in haar keuken. Ze schrikt zich wild. Een gevoel dat je maar al te goed kunt voelen (als je er in zo\n situatie al aan toe komt). Omdat ze daarmee al wat ervaring had opgedaan, gaat ze met haar aandacht naar het gevoel, staat het toe, wordt rustig, staat zowaar op, loopt naar de keuken en ziet daar een man met een revolver. Ze voelt nu een extra krachtig gevoel. De man begint te schutteren, mompelt dat hij hier verkeerd is en maakt dat hij weg komt.

Na een aantal jaren ervaring durf ik hier te beweren dat de effecten wonderbaarlijk zijn. Vanaf het moment dat jij in staat bent even je aandacht alleen maar op het gevoel te richten als er iets heftigs gebeurd, blijft er geen steen op de andere in je leven. Ineens ben je omringd door aardige mensen, beginnen dingen te lukken, maak je makkelijker contact, voel je je steeds meer op je gemak, word je serieuzer genomen, etc. etc. De lijst is eindeloos. Ineens ontdek je dat er geen onderscheid tussen jou en de anderen bestaat. Dat je ouders je dat maar hebben wijsgemaakt, omdat ze er zelf in geloofden. Tot je grote verbazing begin je te ontdekken dat je nooit iets over anderen kunt denken, alleen maar over jezelf. Het heerlijke van deze ontdekking is, dat anderen dus ook niets over jou kunnen denken. Wat een opluchting. Ineens is het niet meer belangrijk om een goede indruk te maken en bang te zijn voor kritiek. Het enige van belang is wat jij over de ander denkt en of dat prettig voelt. Niemand kan jou namelijk gevoelens bezorgen. Alleen jijzelf. Als ik jou een tut hola vind, dan bezorg ik mezelf een vervelend gevoel. Simpel. Daar heb jij helemaal niets mee van doen, behalve als jij het je aantrekt en jezelf bijbehorende gevoelens bezorgt. Met dezelfde moeite kan ik mezelf een prettig gevoel bezorgen door je een lieve schat te vinden. Sterker nog, ik ga je dan meteen als een schat zien. Ik bepaal dus wat ik zie. Wat een macht!

Plaats reactie