EEN AANRAKING ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN
Enkele jaren geleden las ik een onderzoek van een journalist
die onderzoek had gedaan naar communicatievormen bij verschillende culturen.
Daarvoor ging hij over de hele wereld in restaurants en op terrasjes zitten.
Hij observeerde stelletjes die met elkaar aan het praten waren.
Vervolgens noteerde hij hoe vaak die mensen elkaar aanraakten tijdens dat gesprek.
Het viel hem op dat in warme tropische en Mediterrane landen
de mensen elkaar al pratend soms wel twintig tot dertig keer aanraakten.
In de \koude\ Noordelijke landen, was dat slechts één of twee keer per gesprek.
Het \aanrakingshormoon\ oxytocine versterkt de relatie
In ons lichaam hebben we de neurotransmitter oxytocine,
die vrijkomt wanneer we elkaar aanraken.
Het versterkt de onderlinge band tussen mensen.
Wanneer deze stof rijkelijk door je lichaam stroomt,
ervaar je een prettig geluksgevoel en een natuurlijk verlangen je te verbinden met anderen.
Ik vertel de mensen altijd
dat écht contact ontstaat door je medemens eerst aan te kijken,
dan aan te raken en vervolgens te glimlachen.
Ik wordt altijd blij van de gedachte dat ik hierdoor het gelukshormoon bij de ander én bij mezelf stimuleer.
Er is in dit internettijdperk veel contact, maar helaas vaak weinig verbinding...
Vandaar de uitnodiging om jouw immuunsysteem een positieve prikkel te geven
tijdens de eerstvolgende \life-ontmoeting\ die je hebt.
Ook al zit het misschien nog niet zo in onze cultuur...