De Andere Ik — over relaties

[Elisabeth]

..

Wij Zijn de Wereld

Hoe meer ik in meditatie ga, hoe meer verantwoordelijk ik me voel voor mezelf en voor de situatie in de hele wereld. Hoe kan dat?


Hoe meer je jezelf wordt, hoe meer je je verantwoordelijk zult voelen voor de wereld, omdat je steeds meer deel van de wereld wordt – je staat er niet los van.



Als je authentiek jezelf bent, betekent dit een enorme verantwoordelijkheid, maar het is niet een last. Het is een vreugde dat je iets kunt doen voor het bestaan

Het bestaan heeft zoveel voor jouw gedaan, dat het onmogelijk is het terug te betalen. Maar we kunnen iets terug doen. Het zal heel klein zijn in vergelijking met wat het bestaan voor ons heeft gedaan, maar je kunt je dankbaarheid tonen. Het gaat er niet om of het groot is of klein; het gaat erom dat het ons gebed is, onze dankbaarheid, en we zijn er totaal bij betrokken. Ja, het zal zover komen dat hoe meer je jezelf wordt, hoe meer verantwoordelijkheden je zult voelen, die je eerder niet gevoeld hebt.

Ik herinner me… In het leven van Mahavira, de belangrijkste Jaina filosoof… Hij trok van het ene dorp naar het volgende, met zijn trouwste discipel, Goshalak. En ze bespraken de volgende kwestie: Mahavira beweert, “Je verantwoordelijkheid naar het bestaan laat zien in hoeverre je je authentieke zelf hebt gerealiseerd. We kunnen die authentieke realisatie niet zien, maar we kunnen je verantwoordelijkheid zien.“

Als ze verder lopen komen ze bij een klein plantje. En Goshalak is een man van logika – hij trekt de plant uit de grond en gooit het weg. Het was een kleine plant met kleine wortels. Mahavira zei, “Dit is onverantwoordelijk. Maar je kunt niets doen dat tegen het bestaan ingaat. Je kunt het proberen, maar het zal terugslaan. “

Goshalak zei, “Wat kan het bestaan me aandoen? Ik heb deze plant uitgetrokken, het bestaan kan het niet weer tot leven brengen.”

Mahavira lachte. Ze gingen naar de stad om voor hun voedsel te bedelen. Nadat ze gegeten hadden, kwamen ze terug en ze waren verbaasd: de plant was weer geworteld. Terwijl ze in de stad waren was het gaan regenen en de wortels van de plant gingen met behulp ven de regen weer de grond in. Het waren kleine wortels en het was winderig en de wind hielp de plant om weer overeind te komen. “Moet je die plant zien. Niemand zou zich kunnen voorstellen dat dit zou gebeuren, dat de regen en de wind deze kleine plant weer terug zouden zetten, geworteld in de aarde. Het zal zijn leven verder leven. Het lijkt ons een klein plantje maar het is deel van een groot universum, van een groot bestaan, van de grootste kracht die er is. “ En Mahavira zei tegen Goshalak, “Vanaf dit punt zullen onze wegen scheiden. Ik kan niet een man toestaan met mij te leven die tegen het bestaan is en geen verantwoordelijkheid voelt.”

Heel MahaviraÂ’s filosofie van geweldloosheid kan beter worden uitgedrukt als de filosofie van eerbied voor het bestaan. Geweldloosheid is daar deel van.

Het zal doorgaan te gebeuren: hoe meer je jezelf vindt, hoe meer verantwoordelijk je je zult voelen voor allerlei dingen waar je je nooit mee bezig hield.


Laat dat het kriterium zijn: hoe meer je ontdekt dat je je verantwoordelijk voelt voor mensen, dingen, het bestaan, hoe meer je gerust kunt zijn dat je op de juiste weg bent

Beyond Psychology

bron: osho.com