Dagelijkse overdenking - Henri Nouwen

[dolfijntje]

Overdenking van 9 december 2011

Teruggeroepen naar het eeuwig leven

Er is één ding dat we met zekerheid weten: onze God is een God van levenden, niet van doden. God is het leven zelf, God is liefde, schoonheid, goedheid, waarheid. God wil onze dood niet, God wil dat wij leven. Onze God die in alle eeuwigheid van ons houdt wil ons in alle eeuwigheid leven schenken. Toen dat leven onderbroken werd, omdat wij niet volmondig Gods liefde wilden beantwoorden, zond God Jezus in onze wereld. Jezus heeft namens ons die liefde van God wèl beantwoord. Zo heeft hij ons teruggeroepen tot eeuwig leven. We hoeven niet bang te zijn voor de dood. Daar wacht ons niet een wrede opzichter, een wraakzuchtige vijand of een wrede tiran die onze vernietiging wil. Daar wacht ons een liefhebbende, vergevingsgezinde God die uitziet naar onze thuiskomst.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 12 december 2011

Het rijk van de vrede

Heel de schepping hoort thuis in de armen van Degene die haar geschapen heeft. In het eindtijdvisioen herkennen niet alleen alle mannen en vrouwen elkaar als broers en zussen, maar komt alles wat God geschapen heeft in harmonie tezamen. Jezus Christus kwam in de wereld om dat visioen te verwerkelijken. Lang voor Jezus\ geboorte verwoordde de profeet Jesaja dat visioen: "De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw weiden samen: een kleine jongen kan ze hoeden. De koe en de berin sluiten vriendschap, hun jongen liggen bijeen. De leeuw eet stro, net als de os. De zuigeling speelt bij het hol van de adder, het kind strekt zijn hand uit naar het nest van de slang. Niemand doet nog kwaad of handelt nog verderfelijk op heel mijn heilige berg; want de kennis van de Heer vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt" (Jesaja 11, 6-9). Dat visioen moeten we levend houden.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 13 december 2011

Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde

Lang voor Jezus\ geboorte voorzag de profeet Jesaja in een visioen hoe Christus heel de schepping zou verlossen. Veel jaren na Jezus\ dood had zijn geliefde leerling Johannes een ander maar vergelijkbaar visioen: hij zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Heel de schepping was omgevormd, bekleed met onsterfelijkheid, de volmaakte bruid van Christus. In het visioen van Johannes spreekt de verrezen Christus vanaf zijn troon de woorden: "\Zie, ik maak alles nieuw\. ... \Dit is de tent van God bij de mensen! Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volk zijn, en Hij, God-met-hen, zal hun God zijn. Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen, en de dood zal niet meer bestaan; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn, want al het oude is voorbij\" (Openbaring 21, 5.3-4). Zowel Jesaja als Johannes openen ons de ogen voor het alomvattende karakter van Christus\ heilswerk.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 14 december 2011

Visioenen die kracht geven

Zijn dat maar sprookjes en utopieën, die grote visioenen van uiteindelijke vrede onder de mensen en uiteindelijke harmonie van heel de schepping? Nee, dat zijn ze niet! Ze sluiten aan bij het diepste verlangen van mensen en ze wijzen op een waarheid die alle leugens en teleurstellingen overstijgt. Die visioenen voeden de ziel en sterken het hart. ze geven hoop als we de wanhoop nabij zijn, moed als we het leven moe zijn, vertrouwen als wantrouwen voor de hand ligt. Zonder deze visioenen verslapt datgene wat we ten diepste nastreven en wat ons de kracht geeft om tegenslagen te incasseren en hindernissen te overwinnen. Zonder die visioenen wordt ons leven vlak, zonder inhoud en ten dode opgeschreven. Wat we aan visioenen hebben stelt ons in staat om ten volle te leven.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 16 december 2011

Hemel en hel

Komt het uiteindelijk met iedereen goed? Zal iedereen uiteindelijk bevrijd worden uit ellende en nood? Ja en nee. Ja, omdat God ons thuis wil brengen in Gods koninkrijk. Nee, omdat dat niet gebeurt als wij daarvoor niet kiezen. God brengt het rijk van liefde tot stand, maar dat moet zichtbaar worden in ons. Wij moeten met onze eigen liefde antwoorden op Gods liefde. Er zijn twee soorten dood. De ene dood brengt ons binnen in Gods koninkrijk. De andere dood brengt ons in de hel. Johannes zag in zijn visioen niet alleen een hemel maar ook een hel. "De lafhartigen, de trouwelozen, de verdorvenen, de moordenaars, de hoerenlopers, de tovenaars, de afgodendienaars en alle leugenaars, hun deel is in de poel die brandt van vuur en zwavel. Dit is de tweede dood" (Openbaring 21, 8). Als we bij God willen wonen moeten we kiezen voor God.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 18 december 2011

De vrijheid om liefde af te wijzen

Vaak wordt de hel voorgesteld als straf en de hemel als beloning. Maar als je op die manier denkt over hel en hemel, dan wordt God een politieagent die ons wil bekeuren voor wat we verkeerd doen en ons in de gevangenis zet als het te gek wordt. Of God wordt een Sinterklaas die onze goede daden optelt en ons aan het eind van het jaar een beloning geeft. Maar God is geen politieagent en ook geen Sinterklaas. God stuurt ons niet naar de hemel of de hel, al naar gelang we verdiend hebben. God is liefde, alleen maar liefde. God kent geen haat, geen vergeldingsdrang, geen genoegen in straf. God wil vergeven, genezen, herstellen. God wil eindeloos barmhartig zijn en ons bij zich zien thuiskomen. Maar God is net zoals de vader van de verloren zoon: de zoon moet zijn eigen beslissingen nemen. God laat ons de vrijheid om de aangeboden liefde af te wijzen, zelfs als dat onze ondergang zou betekenen. God kiest niet voor de hel. Wij kiezen zelf al dan niet voor de hel.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 19 december 2011

Een tweede dood

De hel is een tweede dood, zo zegt het Boek van de Openbaring (zie Openbaring 21, 8). Er is eeuwig leven, en er is eeuwige dood. Eeuwig leven is een tweede leven, eeuwige dood is een tweede dood. De eerste dood is de toegang, ofwel tot het eeuwig leven, ofwel tot de eeuwige dood. Als je de hel ziet als een tweede dood heb je ook de voorstellingen niet nodig van eeuwigdurend lijden en kwellingen, die zo overheersend zijn in de middeleeuwse kunst en literatuur. Dan is de hel veeleer de weigering om voor het leven te kiezen, dan een straf voor het kwaad dat we gedaan hebben. Zo staat het in feite ook in het Boek van de Openbaring. De zonden die naar de eeuwige dood leiden zijn keuzes voor de dood - moord, afgodendienst, onbeheerst seksueel gedrag, leugenachtigheid en zo meer (zie Openbaring 21, 8). Wie dood zaait zal dood oogsten. Wie leven zaait zal leven oogsten. Aan ons is het om te zaaien!



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 23 december 2011

Een ervaring voor iedereen

Er zijn mensen die zeggen: "Zo\n moment van vervulling heb ik nooit gehad. Ik ben maar een doodgewoon iemand, mystiek is niks voor mij". Sommige mensen hebben op een unieke manier Gods aanwezigheid ervaren en moeten daarom ook op hun eigen wijze getuigen van Gods aanwezigheid in de wereld. Maar ons allemaal, of we wel of niet doorgeleerd hebben, rijk of arm zijn, aan de weg timmeren of in stilte leven, aan ieder van ons kan de genade overkomen dat we God zien in een ogenblik van vervulling. Zo\n mystieke ervaring is echt niet voorbehouden aan een paar uitzonderlijke mensen. Al Gods kinderen krijgen dat geschenk op een of andere manier. Maar we moeten er wel voor open staan. We moeten ons erop toeleggen en innerlijk erop gespitst zijn. Het moment van vervulling overkomt sommigen op overdonderende manier, zoals de apostel Paulus toen hij op weg naar Damascus tegen de grond viel (zie Handelingen 9, 3-4). Maar anderen overkomt het als een zacht geluid of als een briesje in de rug (zie 1 Koningen 19, 13). God houdt van ieder van ons en wil dat wij dat allemaal op persoonlijke wijze weten.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 26 december 2011

Vasthouden aan Christus

Over ons leven valt niets met zekerheid te zeggen. De ene dag zijn we gelukkig en de volgende dag is er verdriet. Vandaag zijn we gezond, morgen kunnen we ziek zijn. Nu leven we in welstand, morgen komen we tekort. Vandaag zijn we in leven, morgen misschien dood. Aan wie kunnen we ons eigenlijk vasthouden? Bij wie voelen we ons veilig, op wie kunnen we bouwen? Alleen op Jezus Christus. Hij is onze Heer, onze herder, rots, sterkte, toevlucht, broeder, wegwijzer, vriend. Vanuit zijn bestaan bij God kwam hij wonen bij ons. Hij is voor ons gestorven, is verrezen uit de doden om de weg naar God voor ons vrij te maken en is gezeten aan Gods rechterhand om ons op te wachten in ons eeuwig thuis. Met Paulus moeten we ervan overtuigd zijn dat "noch de dood noch het leven, noch engelen noch machten, noch wat is noch wat komt, geen macht in den hoge of in de diepte, noch enig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus onze Heer is" (Romeinen 8, 38-39).



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg

[dolfijntje]

Overdenking van 27 december 2011

Opdracht tot verzoening

Wat is onze opdracht in deze wereld als kinderen van God en zussen en broers van Jezus? We moeten bijeenbrengen en verzoenen. Overal om ons heen zien we dat mensen verdeeld zijn, in gezinnen, gemeenschappen, steden, landen en continenten. Al die verdeeldheid is een tragische weerspiegeling van het feit dat wij niet één zijn met God. Het is maar zelden zichtbaar dat alle mensen bij elkaar horen als kinderen van God. Gods opdracht aan ons is om dat in het leven van alledag zichtbaar te maken. Dat is onze opdracht. Waarom? Omdat God Jezus gezonden heeft om ons met God te verzoenen en ons de opdracht mee te geven de mensen met elkaar te verzoenen. Wij zijn mensen die door Jezus met God verzoend zijn en daarom hebben wij de dienst van de verzoening als opdracht meegekregen (zie 2 Korintiërs 5, 18). Bij alles wat we doen is de belangrijkste vraag of het tot verzoening leidt.



De tekst voor vandaag is uit "Brood voor Onderweg"
Henri Nouwen - copyright Lannoo - vertaling Maria ter Steeg