De Dood!

Plaats reactie
Elisabeth
Site Admin
Berichten: 6960
Lid geworden op: 03-10-2010 22:14

De Dood!

Bericht door Elisabeth » 30-09-2011 18:21

Afbeelding



De Dood!





De dood, het meest gevreesde onderdeel van ons mensenleven. Veel mensen zijn als de dood voor de dood, het is geen leukonderwerp maar zoals we weten is niet alles leuk in ons leven. De dood is iets waar mensen zich niet mee bezig willen houden maar wij worden er dagelijks mee geconfronteerd. Onbewust leven veel mensen met de angst om dood te gaan.


Bij het woord "Dood" krijgen wij vaak al kippenvel. Het is een zwaar, donker woordje waar wij als mens geen goede ervaring mee hebben. Toch is de dood een onderdeel van ons leven en je kan er niet omheen, je kan het helaas ook niet negeren. Wat je wel kan doen is een andere kijk hebben op de o zo gevreesde dood. Omdat er veel mensen zijn die echt bang zijn om dood te gaan, vormt dit een knelpunt in hun bestaan.


Het zorgt voor blokkades die vastzitten in je energie en zo zal dit een blokkade vormen in jou leven. Leven in angst is niet gezond en ook niet in deze angst. Voor sommige mensen is de dood een verlossing van pijn of verdriet. Voor anderen weer een verlies van een dierbare en veel onbegrip.


Er rust ook een soort taboe over het onderwerp "de dood" het is ook geen onderwerp waar je even gezellig over gaat babbelen, maar soms zou je willen dat je dat wel had gedaan. Elke keer als er iemand van ons heen gaat moeten wij dit accepteren, en we gaan gewoon weer verder met ons leven zoals wij altijd gedaan hebben alleen dan met een leegte en veel gemis. Het zou heel erg verlichtend zijn als wij als mensen de dood meteen al kunnen accepteren en het kunnen benaderen als iets wat bij het leven hoort.


Er niet over praten of niet willen erkennen zorgt er helaas niet voor dat dit weggaat, of dat je dit niet zal meemaken, het is een feit en dit staat allemaal al vast in "het Lot". Juist omdat veel mensen het begrip "de dood"niet begrijpen of kunnen aanvaarden is het van belang dat er over gepraat kan worden. Want zoals jullie weten als er iemand dood gaat is er vaak alle aandacht voor de nabestaanden uit hun omgeving van vrienden en kennissen, maar daarna lijkt het alsof ze je helemaal weer vergeten zijn, en jij zit nog steeds in een rouwproces met veel vragen van waarom en waar is deze persoon nu ?


Dit proces kan heel lang duren en soms gaan mensen er helemaal naar leven. Zij vinden het leven niet meer de moeite waard om er wat van te maken en blijven te lang hangen in hun rouwproces en verdriet. Dit is heel erg jammer omdat er al 1 mensenleven gemist moet worden en een ander die de kans nog heeft om er wat van te maken die doet er niets meer mee.


Er zijn heel erg veel mensen onder ons die dit probleem met zich meedragen en omdat ze amper opgemerkt worden omdat iedereen erg druk is met zichzelf leven deze mensen in een eenzaam isolement en het is voor hun erg moeilijk om hier weer uit te komen. Vaak hebben deze mensen behoefte aan een gesprek en erkenning maar wij mensen ontwijken juist dat onderwerp om deze mensen er niet verder lastig mee te vallen. Dat is menselijk alleen niet de oplossing.


Dan het woord "rouwproces" dat is waarschijnlijk in het leven geroepen om aan de mensheid te kunnen aantonen dat jij het moeilijk hebt na het overlijden van.....maar zit er dan een tijd aan dit proces ? Mag het 3 dagen of een week zijn ? Rouwen zal je altijd blijven doen over het verlies van een dierbare, het zal nooit uit je systeem wegvagen omdat deze persoon in je hart zit. Dus als je een week vrij mag hebben van je werk omdat je even mag "rouwen" dan wordt deze benaming weer gebruikt in een aards hokje waar de mensen helemaal niet op zitten te wachten.


Dat is ook de enige betekenis die ik aan dit woord kan geven. Veel mensen zien er veel meer begrippen in, in het woord rouwen. Ze gaan zich teveel in het aardse hokje zetten en leven de rouw-regels netjes na. Wat de mensheid heel belangrijk vind is dat als je in de rouw bent, niet kan of mag lachen, feesten, sex hebben of een andere relatie aan mag gaan. Dat kan je toch niet maken.....wordt er gezegd. Het is zelfs zo dat mensen een soort rouw-radar ingebouwd hebben, zodra er iemand in de rouw is wordt je nauwlettend in de gaten gehouden door alle mensen die zogenaamd het beste met je voorhebben.


Zodra jij een verkeerde move maakt, dus een handeling of actie onderneemt die niet overeenkomt met de standaard aardse rouwregels dan ben je de pineut. Het verhaal zal eerst rondgaan in de o zo bekende roddelpers (vriendengroep) waar het vervolgens verpakt wordt in een mooi verhaal die "je beste vriend(in)" aan jou mag komen overhandigen. Je zal in je rouwproces een soort van leefregels opgelegd krijgen door je omgeving, en je moet jezelf tekort doen aan de behoefte die jij op dat moment hebt, omdat dit zo moet als je in de rouw bent.


Het gevolg is dat je op het matje geroepen wordt, omdat jij op een andere manier je verdriet wil verwerken als een ander. Omdat jij de standaard rouw regels niet naleeft ben je een respectloos mens die alleen aan zichzelf denkt, terwijl er net iemand dood is hoor !! Het is eigenlijk te gek voor woorden, maar wel een mooie spiegel voor de maatschappij waarin wij leven, zo gaan wij met elkaar om in het leven en zelfs na de dood. Wij leggen elkaar regels en wetten op waardoor wij niet meer kunnen zijn wie wij op dat moment willen zijn of naar ons gevoel kunnen handelen. Het is allemaal in handen van al die mensen die van je houden, die zorgen wel dat jij je rouw proces goed door kan komen.


Als er iemand overleden is, zijn er altijd heel veel mensen die hun verdriet boven het verdriet van een ander willen zetten. Iedereen heeft zijn eigen kwetsbaarheid en manier van verwerken dus laat elkaar in de waarde. Want als het erover gaat voor wie deze dood zoveel impact kan hebben is het de overleden persoon zelf en zijn naaste familie en vrienden, laat dat ook zo. Het is een stukje respect naar elkaar toe en geen strijd wie nou het meeste verdriet heeft. Hoe dan ook mensen kunnen rare sprongen maken als er iemand overleden is.


Is het niet uit zelfmedelijden dan misschien wel door de verdeling van de erfenis. Mensen vergeten vaak mensen te zijn als het aankomt op een macht strijd of een verdeling van een materie, zij willen koste wat het kost winnen. Is het dan menselijk om winst te halen uit een ander zijn dood ? De 1 zijn dood is de ander zijn brood acties past dan meer thuis in ons menselijke gedrag.


Het Leven en de Dood


Waarom hoort de dood bij het leven ? Omdat het een soort cyclus is waarin wij terecht gekomen zijn als ziel. We beginnen bij de bron (hemel - hiernamaals - ons "Thuis") en daar tekenen wij een contract met het Lot, om zo een mensenleven op aarde aan te gaan. In het contract is alles al vastgelegd wat ons in dat leven staat te gebeuren en daar kunnen wij niet omheen. het Lot heeft dit al besloten en wij zijn hier mee akkoord gegaan. Eigenlijk gaan wij niet dood, alleen ons lichaam is op dus moeten wij zorgen dat we met onze Ziel terug op de thuis basis terecht komen, onze bron.


Het is een vreemde gedachten dat wij dood gaan en thuis komen terwijl wij net van ons "thuis" weggerukt worden. Dit aardse thuis is een thuis voor even, het thuis waar jij je ervaring en levens lessen opgedaan hebt, waar jij een gezin mocht hebben en mensen om je heen die van je houden. Dat thuis is een bushalte geweest voor een vele grotere reis waar je veel meer levens zal genieten en ook dat als "thuis"zal ervaren. Uiteindelijk komen we echt weer naar huis, de vredige thuisbasis van ons bestaan waar wij weer op kunnen laden en zo weer verder kunnen stromen naar een nieuw leven en een nieuw begin van onze cyclus.


Uiteindelijk zullen wij allemaal weer thuis komen bij de bron van ons bestaan. Sommige zielen nemen een omweg, en dat kan zijn door zelfdoding, moord of andere zaken wat niet in jou contract stond. Soms zullen ze je de les lezen over situaties waar zij het helemaal niet mee eens zijn of wat onmenselijk is, of je hebt contractbreuk gepleegd met "Het Lot" en je mag daarvoor even uitleg komen geven. Maar uiteindelijk zal IEDERE ZIEL, goed of slecht, met of zonder geloof,terug komen op de thuisbasis de kern van ons bestaan. Dit wil dus zeggen dat wij zeker de mensen die ons verlaten hebben in dit mensenleven terug zullen zien als het onze tijd is. Onze tijd wil zeggen de tijd wanneer je dood hoort te gaan volgens jou contract met boven.


Als je denkt bij een geliefde te kunnen zijn door zelfdoding aan te gaan dan heb je het mis. Juist doordat jij het lot in eigen handen wil nemen zal dit nooit zo aflopen zoals jij denkt, het zal het tegenovergestelde bewijzen en je mag zonder een bezoek aan je dierbare te kunnen brengen soms gewoon weer door moeten stromen naar een ander nieuw leven, waarin zij hopen dat jij de les hebt geleerd dat je door zelfdoding niet op de plek zal komen waar jou dierbare aanwezig is op dat moment.


Ook al ben je dus dood (op aarde) je leeft gewoon door als ziel....wat een feest ! Dus geesten zien een fabel of illusie...je bent er zelf 1 geweest !? Wij kunnen als ziel ons overal heen verplaatsen en mensen opzoeken, altijd en overal. Sterker nog om ons heen dwalen heel veel verloren zielen die nog niet begrijpen dat ze dood zijn en het licht niet kunnen vinden, of eigenwijze zielen die het vertikken om terug naar het licht te gaan omdat ze nog verkeren in een boosheid of onopgeloste praktijken met mensen die nog leven op aards niveau. Maar als je dus nog steeds in het Universum bent als ziel heb je ook kijk op de gang van zaken op aarde.


Dus je kan zien hoe de nabestaanden hun weg proberen te vinden in het leven zonder jou, en dat is voor veel zielen ondragelijk om toe te kijken hoe iemand zijn leven vergooid aan het verdriet over iets wat niet meer is. Dit is een belangrijk ding om te weten voor de mensen die in diepe rouw verkeren, weten dat ze toch nog steeds op je neer kijken, je aanvoelen en kunnen zien wat jij met jou leven doet. Dat vergeten veel mensen helaas, en daar worden de verloren zielen niet vrolijk van.


Het is nog beter te begrijpen als je zelf dood zou zijn en je ziet de nabestaanden hun leven vergooien omdat jij er niet meer bent, dat geeft verdriet en vooral onmacht omdat je weinig kan doen op dat moment, jezelf vertonen zou een angst kunnen opwekken maar een ziel zal er zeker alles aan doen om een "boodschap" te brengen die met een beetje geluk de mensen op aarde weer op hun pad kan zetten en dat gebeurt ook zeker bij mensen die er normaal niet voor open staan. Het is een feit en het is een kracht die wij als mensen bezitten en de connectie hebben in de Universele Energie.


Kinderen en de Dood


Kinderen moeten kind zijn, dat is een feit, maar kinderen zijn niet gek. Vooral de kids van tegenwoordig, onze nieuwetijdskinderen weten veel meer dan de kinderen vroeger. Het zijn hele oude zieltjes die al meerdere levens hebben gehad dus ook vaker dood gegaan zijn. Heel veel mensen willen nog steeds een toneel stukje opvoeren over de dood bij kinderen. Het ware verhaal wordt vaak vermeden om de kinderen er hier zogenaamd niet mee lastig te vallen maar deze kinderen weten donders goed wat er aan de hand is en zij zien en voelen het verdriet van de mensen om zich heen.


Het is dus van belang dat als de tijd gekomen is dat er iemand uit de omgeving van een kind te overlijden komt dat je als ouders je kind behandeld als een volwassenen en dit verhaal open en eerlijk aan je kind verteld. Ook waar de mensen heengaan als ze overleden zijn want dat schept duidelijkheid voor een kind en deze zal zich nooit afvragen wat er nu allemaal aan de hand is, want als je "de dood" geheim wil houden voor een kind dan vorm je al een bepaalde angst in hun leven en deze zal dus bang kunnen worden om dood te gaan, of er nooit geen begrip voor kunnen hebben en dat is iets wat jullie als ouders zelf in de hand hebben.


Dit is dus in deze situatie altijd nog het beste voor het kind, vaak denken ouders dat zwijgen over de dood het beste is, maar dat komt vaak voort uit hun eigen onzerheid en het feit dat zij het moeilijk vinden om dit uit te leggen aan hun kinderen. Het is zeker moeilijk maar zet even je angst opzij want dit kind zal dit zijn hele leven bij zich dragen en duidelijkheid over de dingen in het leven zorgen ook voor een begrip. De waarheid is niet altijd even leuk maar altijd beter dan te leven in een illusie en dat is ook zo bij kinderen.


Hoe dan ook blijft de dood een zwaar onderwerp en het feit is dat je dit beter onder ogen kan zien dan proberen te vermijden dat wil zeggen dat je je angsten niet onder ogen wil zien en dat geeft nog meer angsten en frustraties. Het is ook zo dat mensen zich opsluiten omdat ze bang zijn om dood te gaan, dan heb je mensen die juist helemaal elke dag maximaal leven omdat ze weten dat elke dag de laatste kan zijn. Ik heb al heel erg veel mensen verloren in mijn leven, zoveel dat ik de tel haast kwijt bent en dat is al vanuit mijn jeugd.


Gelukkig ben ik hierin goed begeleid door mijn ouders en zij hebben nooit ergens een "mooi verhaal " van gemaakt die fase hebben we wel gehad met het Sinterklaas fabeltje maar de feiten van het ware leven mag je niet wegstoppen of verbergen want ieder mens iedere ziel heeft het recht om te weten wat er aan de hand is in hun omgeving en of het nu goed of slecht is, openheid en eerlijkheid is iets waar wij als mens allemaal behoefte aan hebben. Een duidelijke visie op de kern van ons bestaan kan je niet vroeg genoeg bezitten. Dit zal een stuk verlichting geven in de wijsheid en kennis dei wij nog in ons leven mogen opdoen.


De dood is eigenlijk een nieuw begin voor iedere ziel op aarde. Wij zullen elkaar allemaal terug zien bij de kern van ons bestaan. Het belangrijkste is om te leven, leef alsof het je laatste dag kan zijn, geniet van elke dag, voel je vrij in je bestaan, wees lief voor je medemens. Geniet van de kleine dingen in het leven en weet dat je op een dag ook zal gaan. Laat dit geen blokkade zijn in jou bestaan of je afremmen in de dingen die je nog wil doen of wil gaan zien.


Weet dat deze dag nog heel ver weg kan zijn of juist heel dichtbij. Niemand kan weten wanneer het jou tijd is, je kan er je 24 uur per dag 7 dagen in de week druk over maken of mee bezig houden en als je dan 10 jr verder bent en je kijkt terug op je leven wat je allemaal gedaan hebt, en jeziet dat je alleen bezig bent met de dood, dan ben je zo misschien wel 70 jaar verder en nog niet dood.


Dat is verspilde energie die je beter had kunnen gebruiken in de positieve zin van je bestaan. Weet dat als er iemand dood gaat deze nog altijd bij je zal zijn en dat deze veilig en gelukkig "boven"is en dat je daargeen zorgen over hoeft te maken. Weet dat jij door moet leven na het verlies van een dierbare omdat zij kunnen zien wat jij met je leven doet en wat we allemaal willen is dat iedereen er het beste van maakt in zijn leven. Vier het leven mensen elke dag, wat komt dat komt, wat gaat dat gaat, leef van dag tot dag en het lot zal wel beslissen wanneer jij weer naar "huis" toe mag.


Enjoy Life


Liefs Mystica
bron: geesteninhuis.nl

Het leven begint op het moment
waarop je je niets meer aantrekt
van wat anderen over je denken.

Plaats reactie