Wanneer je vandaag de dag aan een willekeurig iemand vraagt wat de betekenis van Pasen is,
krijg je vaak een verbijsterend vaag antwoord.
In mindere mate is dit ook zo met Kerstmis.
De commercie speelt hier handig op in.
De feestdagen hebben vooral het accent liggen op de materiële kant:
eten vakanties en allerlei uiterlijke bombarie.
Nu de ontkerkelijking elk jaar nog weer toeneemt
moeten we steeds meer zelf invulling gaan geven aan feesten en ceremonieën.
Dit op zichzelf is goed omdat het menselijk bewustzijn toeneemt
en zijn eigen rituelen moet gaan vinden.
Toch kunnen oude waarden
die bijvoorbeeld uit de bijbel komen hierbij heel bruikbaar en helend in werken.
Zo wordt in het evangelie van Johannes (Nieuwe Testament)
een bijzonder verhaal verteld na de kruisiging van Jezus Christus.
Jozef van Arimathéa biedt na de kruisiging van Jezus zijn eigen graf aan
om het lichaam van Jezus in te begraven.
De apostelen en de beide MariaÂ’s zijn diep bedroefd.
Op de morgen van Pasen gaat Maria Magdalena naar het graf van Jezus
en ontdekt dat het lichaam van Jezus niet meer in het graf ligt.
Maria is in tranen wanneer er plotseling een man achter haar komt staan en zegt:
‘vrouw waarom weent gij?’.
Maria denkt dat het de hovenier is en antwoord:
“ze hebben mijn heer weggenomen en ik weet niet waar zij hem neergelegd hebben”.
Na deze woorden keert Maria zich om en kijkt door haar tranen heen in het gezicht van Jezus.
Dan zegt Jezus tot haar: ‘Raakt mij niet aan ik ben niet van deze wereld’.
Achter dit gebeuren ligt een diepe symboliek verborgen.
Toen ik dit een jaar of tien geleden las en ik net begonnen was het esoterisch christendom te bestuderen,
kwam het volgende beeld bij me naar boven:
Maria Magdalena staat model voor de mensheid
die zijn dierbaren op een gegeven moment moet missen (afstaan aan de dood).
De afwezigheid van het lichaam van de dierbare,
geeft een soort paniekreactie omdat alles wat je niet fysiek kunt aanraken of zien,
in aardse zin doet vermoeden dat het er ook niet is.
Echter Maria draait zich om en ziet door haar tranen heen dat Jezus er toch is,
alleen in de gedaante van de hovenier, denkt zij!
Dan zegt Jezus de geheimzinnige woorden in de geest van
‘raak me niet aan ik ben niet van deze wereld’.
Hiermee wordt een heel duidelijke boodschap afgegeven.
Je moet de ziel (het voertuig van de geest van ieder mens) ergens anders verwachten,
niet daar waar je hem denkt het laatst te hebben gezien.
Je kunt hem verwachten in een andere hoedanigheid.
Het ingewikkelde is dat hij de hovenier is maar ook niet isÂ…
Voor mijzelf is dit de mooiste symboliek voor de reïncarnatiegedachte.
Omdat ik in principe zelf streng gelovig (Gereformeerd) ben opgevoed,
wordt mij nogal eens vanuit mensen uit mijn verleden verweten
dat de reïncarnatieleer in strijd zou zijn met het christendom maar dit is geenszins zo.
Stel dat je maar één enkel leven zou hebben en je wordt onder erbarmelijke omstandigheden geboren,
hoe zou je dan een zingeving kunnen geven aan één enkel leven?!
Ik denk, als dit zo in elkaar zou zitten, dat dit erg eenzijdig en onrechtvaardig zou zijn.
De menselijke ziel/geest is steeds in ontwikkeling en ontwikkelt zich door de tijd heen, in principe tot ze de goddelijke status geheel heeft begrepen.
Ook is het zo, als je kritisch leest in de bijbel,
dan wordt er menig keer heel duidelijk verwezen naar reïncarnatie.
Zo bijvoorbeeld zegt Johannes de Doper dat hij de reïncarnatie van de profeet Elia is.
En er zitten meer van dit soort verwijzingen in de bijbel.
Echter door de eeuwen heen heeft de kerk steeds meer de bijbel naar eigen goeddunken aangepast.
Sterker nog, er zijn dogmaÂ’s in het leven geroepen
die helemaal geen grond van bestaan hebben.
Zo hoorde ik van de week nog van iemand, de echte geschiedenis achter het rituele slachten.
Deze lag volgens onderzoek meer in de houdbaarheid van het product vlees;
omdat bloed veel zuurstof bevat en daardoor sneller aan bederf bloot staat
zou men deze regel duizenden jaren geleden ingevoerd hebben
omdat er geen koeling en conservering mogelijk was.
Dit ritueel komt gewoon voort uit een praktische handeling
die al lang achterhaald is.
Echter de Joden en de Islamieten hebben hier een dogma van gemaakt...
De uitdaging voor de moderne mens zit hem erin dat iedereen
weer opbevangen durft te kijken naar wat er werkelijk gezegd,
gezien en ervaren wordt. Ieder is daarbij zijn eigen meester
en kan zijn eigen specifieke boodschap daarbij opvangen.
De tijd van dogma’s en vooropgestelde ideeën is voorbij.
Wanneer je in je eigen waarneming gaat staan en je voorgeschiedenis kent,
valt er veel te ontdekken en kan de mens op heel eigen wijze zijn bewustzijn verruimen.
Een mooi kosmische symbool is dat op Stille Zaterdag
(de dag voor Pasen) Mercurius, - de kosmische boodschapper bij uitstek in wereld -,
weer recht gaat lopen en ons daardoor energie geeft
om nieuwe wegen te bewandelen!
bron: Wilma ter Mull
Karmisch Astroloog