Jeshua

[Famke]

Wie is Jeshua?


Hieronder volgt een channeling van Jeshua, die ik ontving in het begin van onze kennismaking (oktober 2002).

Jeshua, wie ben jij?

Ik ben degene die onder jullie is geweest en die jullie zijn gaan kennen als Jezus. Ik ben niet de Jezus van jullie kerktraditie en ook niet de Jezus van jullie religieuze geschriften. Ik ben Jeshua-ben-Jozef, ik ben een mens van vlees en bloed geweest. Ik bereikte het christusbewustzijn eerder dan jullie, maar ik werd hierbij geholpen door krachten waarbij jullie je vooralsnog geen voorstelling kunt maken. Het was een kosmische gebeurtenis – ik stelde mij daarvoor beschikbaar.

Het was niet makkelijk, ik ben niet geslaagd in mijn poging om de onmetelijkheid van Gods liefde over te brengen op de mensen van toen. Er was veel onbegrip, ik kwam te vroeg maar iemand moest komen. Het was als het gooien van een steen in een visvijver: alle vissen vluchten weg en de steen zinkt naar het diepe; de rimpelingen op het water blijven echter lang merkbaar. Je zou kunnen zeggen: het bewustzijn dat ik wilde brengen was als een steen die haar werk verder ondergronds deed. Aan de oppervlakte van het water heersten voortdurend misverstanden; diegenen die werden aangeraakt door de energie die ik kwam brengen, konden het niet goed plaatsen, niet goed integreren in hun geestelijke en lichamelijke werkelijkheid.

Het heeft lang geduurd voordat het christusbewustzijn voet aan de wal kreeg op jullie aarde, maar nu is het zover. En ik ben weer teruggekomen en spreek door de monden van velen, door allen en tot allen die mij horen willen en die mij hebben leren verstaan vanuit de stilte van hun hart. Ik preek niet en spreek geen oordelen uit; ik wil slechts vertellen van de onuitputtelijke liefde die voor jullie allen beschikbaar en toegankelijk is.

Ik ben deel van een veel groter bewustzijn, een grotere entiteit, maar ik, Jeshua, ben het geïncarneerde deel van die entiteit. Ik hou niet zo van de naam Jezus, want deze is geassocieerd geraakt met de kerkelijke versie van mij, een versie die heel ver afstaat van wie ik werkelijk ben. De beelden van mij die zijn overgeleverd door de Kerk en haar patriarchen zijn zo ver verwijderd van de energetische boodschap die ik kwam brengen, dat ik jullie zou willen vragen deze hele traditie los te laten en je te oriënteren op een geheel nieuw beeld van mij.

Ik ben Jeshua, man van vlees en bloed. Ik ben jullie vriend en broeder, bekend met het menszijn in alle opzichten. Ik ben leraar en vriend. Vrees mij niet. Omarm mij zoals je bij een familielid zou doen. Wij zijn familie.




Jeshua, Jezus en Christus
De christusenergie die ik kwam brengen is een verzamelde energie die de wereld van dualiteit is ontstegen. Daarmee bedoel ik dat zij de tegenpolen van goed en kwaad, donker en licht, geven en nemen, herkent als de polen van één energie. Als je leeft vanuit de christusenergie, is er geen strijd; dat is het voornaamste kenmerk van die energie. Omdat Christus (zo noem ik deze energie) de uitersten van alle gedachten, gevoelens en daden blijft herkennen als uiting van de ene goddelijke energie, is er geen tweedracht, geen tegenstelling in de wijze waarop ‘hij’ (de ‘gechristende’ energie) de wereld ervaart.

Een voorbeeld. Als de Christus in jou kijkt naar een vechtpartij, treurt haar hart om het lot van de geslagene, maar zij oordeelt niet. Zij voelt de klappen van pijn en vernedering en is vervuld van erbarmen, maar zij oordeelt niet. Zij kijkt naar de dader, diegene met de stok, het pistool, het mes in de hand, en zij voeltÂ… de haat, de bitterheid, de wrok in de dader, en haar hart treurt, maar zij oordeelt niet. Het hart van de Christus omvat dit schouwspel met een oordeelloze blik, omdat zij alles herkent, zij is alles geweest, dader en slachtoffer, machthebber en slaaf, en ze weet dat zij geen van beide is, maar datgene wat beide omvat.

De christusenergie is door alle duale energieën heen gegaan, identificeerde zich nu weer eens met het duister, dan weer met het licht, maar door dat alles heen bleef zij dezelfde, en toen zij dat ging beseffen, kwam zij tot een nieuw soort eenheid: de ‘gekerstende’ energie. Dit was de energie die ik jullie kwam brengen.

Wie ik was, is moeilijk uit te leggen. Ik wil het graag doen aan de hand van een onderscheid tussen drie ‘identiteiten’: Jeshua, Jezus en Christus. Ik die nu spreek ben Jeshua, ik was een mens die als drager fungeerde van de christusenergie, deze energie kun je ook Christus noemen. ‘Jezus’ is - in mijn terminologie - de naam voor de God-mens, die ontstond door de infusie van christusenergie uit de lichtwerelden in Jeshua. Jezus was de man die wonderen verrichtte en die profetieën deed. Hij was een in mij geïncarneerde afgezant van de lichtwerelden. Hij was in feite mijn toekomstige zelf! Jezus was mijn toekomstige ik uit de lichtwerelden, die was één geworden met de christusenergie. Daarom verscheen hij in de ogen van mensen als goddelijk.

Ik, Jeshua, was een mens van vlees en bloed. Het bijzondere en tegelijk kunstmatige aan de ‘Jezus-constructie’ was dat ik zijn christusenergie ontving vanuit de toekomst, dat ik dus niet ‘gekerstend’ werd op basis van mijn verleden en de daarin opgedane ervaringen. Ik kwam niet op een natuurlijke weg tot verlichting, maar door middel van een bepaalde ingreep, door een infusie van energie uit de toekomst, waarvoor ik toestemming had gegeven voorafgaand aan mijn leven.

Jezus, mijn toekomstige ik uit de lichtwerelden, was/is één met de christusenergie. Toch vertegenwoordigde hij hier op aarde niet de héle christusenergie, want die is veel groter en omvattender dan Jezus. Hij is één deel ervan.

Christus of de christusenergie is een verzameling van energieën die bestaat uit verschillende aspecten of cellen, die onderling zo op elkaar zijn afgestemd dat ze functioneren als één ‘organisme’, terwijl ze toch een individuele bijdrage aan het geheel leveren en een unieke beleving van zichzelf hebben. Je kunt deze afzonderlijke aspecten engelen of aartsengelen noemen, maar de naamgeving doet er niet zoveel toe.

Doel van de missie van Jezus op aarde
Jezus was een energie uit de toekomst, die hier op aarde kwam om de mensheid verder te helpen. Hij kwam uit een heel andere wereld of dimensie, je zou kunnen zeggen hogere beschaving, dan die van de aarde. Toen hij incarneerde, bleef zijn hoge energie intact, zodat hij makkelijk contact kon blijven houden met deze hogere wereld. Vanwege dit contact zag hij makkelijk de betrekkelijkheid in van materiële, fysische wetten en kon daarom wonderen verrichten.

De reden waarom Jezus naar de aarde kwam was om een opening te maken, en om een voorbeeld te stellen van de mogelijkheden die elke mens in zich heeft. In de lichtwerelden waar Jezus vandaan kwam, nam men het besluit tot deze ‘ingreep’, omdat de aarde dreigde in een neerwaartse spiraal van geweld en duisternis terecht te komen. De intelligenties of meesters van licht van wie Jezus er één was, trachtten met de incarnatie van Jezus een opening te forceren, waardoor licht in de aardse sfeer kon stromen, licht dat de mensen zou herinneren aan hun goddelijke oorsprong en aan hun eigen vrijheid en meesterschap.

De mens is (altijd) meester over zichzelf, hij schept zijn eigen werkelijkheid en is in staat de banden van een akelige of verstikkende realiteit te verbreken en licht te brengen in zijn eigen realiteit. De mens is meester over zichzelf, maar hij tendeert ernaar zijn macht uit handen te geven aan dubieuze autoriteiten, die claimen de waarheid te kennen en het beste met de mens voor te hebben. Dit zie je in de politiek, de geneeskunde, het onderwijs. Ook in jullie ‘entertainment- industrie’, waar irreële beelden van geluk, succes en schoonheid worden gekoesterd, die niemand dienen behalve de makers ervan.

Hebben jullie er wel eens over nagedacht hoeveel geld er wordt gepompt louter in het creëren van beelden. Beelden die jullie iets voorspiegelen. In de media, in kranten, bioscoop, op radio en tv, worden constant beelden geconstrueerd. Beelden van wat een goed leven inhoudt, beelden van wat het is om een succesvolle vrouw en man te zijn, beelden van wat leuk en plezierig is… En deze beelden zijn jullie inmiddels zo vertrouwd, dat jullie vergeten dat het constructies zijn, die vaak weinig te maken hebben met de alledaagse realiteit van de gewone mens. Waarom zijn die beelden er? Waar komen ze vandaan? Wie ontwerpt ze? Machthebbers hebben beelden nodig, om mensen vrijwillig aan zich te binden. Macht kun je uitoefenen door middel van direct geweld. Je kunt macht ook indirect uitoefenden, via ‘mind-control’, manipulatie van de geest. Dit laatste middel is veel effectiever, op den duur, want je bereikt er veel meer mensen mee en de machthebber wordt als zodanig niet meer herkend: in de geconstrueerde beelden is hij weldoener. Ook in de westerse wereld wordt op deze wijze macht uitgeoefend.

De functie van licht is in eerste instantie het brengen van klaarheid, bewustzijn, doorzicht in de structuren die jullie leven vormgeven. Licht is het tegenovergestelde van ‘mind-control’. Daar waar licht een systeem penetreert, breekt het hiërarchieën van macht en autoriteit, maakt het machtsmisbruik transparant en bevrijdt het mensen van wanen en illusies die hen het meesterschap over hun eigen leven ontnemen.

Jezus vormde een bedreiging van de bestaande machtsorde. Door wat hij predikte en uitstraalde, hield hij de structuren van macht tegen het licht, en dit was onverdraaglijk en onacceptabel voor de gevestigde orde. De rol van lichtbrenger, die Jezus vervulde, was zwaar, vooral voor mij Jeshua, de mens die het op zich had genomen deze intense, hoge energie te dragen en te verspreiden in dat aardse leven. Ik, Jeshua, werd als mens bijna overschaduwd door de lichtkracht van Jezus (mijn toekomstige zelf) en dit was niet altijd makkelijk. Hoewel het mij veel inzicht, liefde en inspiratie gaf, was het soms lichamelijk erg zwaar om deze hoge vibraties te ‘dragen’ of ‘vast te houden’. Echt integreren in mijn lichaam kon ik deze vibratie niet, daarvoor was de materie in mijn lichaam nog niet klaar of rijp genoeg, dus het dragen van deze lichtenergie putte mijn lichaam min of meer uit. Naast dit fysieke aspect, was het voor mij, Jeshua, ook erg zwaar om te zien hoezeer de christusenergie van Jezus werd misverstaan, zelfs door zijn discipelen. Als de mens die ik was, werd ik Jeshua soms wanhopig en twijfelde ik aan de zin van deze ingreep. Ik zag dat de wereld niet klaar was voor de energie van Jezus, dat het wezen van deze energie niet werd herkend. Jezus was waarlijk een pionier.

Effect van JezusÂ’ komst op aarde
Door de komst van Jezus is er een kiem geplant, de kiem van de christusenergie. Mensen werden geraakt door wat hij zei en deed, en onbewust, op zieleniveau, herkenden zij de christusenergie wel degelijk. Heel diep in hun ziel, in hun geestelijke herinnering, werd er iets aangeraakt en in beweging gebracht.

Aan de oppervlakte, in de zichtbare werkelijkheid van fysieke gebeurtenissen, leidde de komst van Jezus tot een heleboel commotie. Krachtens de wet van dualiteit roept de infusie van een krachtig helder licht een krachtige reactie van duisternis op. Dit is geen blinde wetmatigheid, maar een kwestie van logica. Licht is confronterend. Licht wil bevrijden. Duisternis wil verdoezelen en onder de duim houden. Deze energieën hebben tegengestelde belangen. Dus waar de één in kracht toeneemt, zal de ander met kracht terugslaan, uit verdediging en om de balans te herstellen. Dus heeft de komst van Jezus ook tot veel strijd en geweld geleid, als tegenreactie op het licht dat hij kwam brengen.

De onderdrukking van de christenen is hiervan een duidelijk voorbeeld. Maar ook zijn volgelingen, de christenen, de stichters van de christelijke kerk, hebben in hun poging zijn leer te verspreiden, geweld uiteindelijk niet geschuwd. Denk aan de kruistochten en het schrikbewind van de Inquisitie. In naam van Christus zijn de meest barbaarse daden van duisternis verricht.

De meesters van licht, die hadden besloten tot het sturen van een afgezant naar de aarde, wisten van te voren dat de intense en ongekende energie van Jezus een extreme reactie van duisternis zou kunnen oproepen op aarde. Jezus penetreerde de werkelijkheid op aarde als een komeet. Het was een soort noodgreep vanuit de werelden van licht; een uiterste poging om het lot van de aarde om te buigen in een andere richting, waardoor de zich herhalende cycli van onwetendheid en geweld doorbroken zouden worden.

De resultaten waren ambivalent. Enerzijds riep het licht van Jezus veel duisternis op. Anderzijds werd toch de kiem van het christusbewustzijn geplant in de harten van een aantal mensen. Een belangrijk doel voor de komst van Christus was om de lichtwerkers op aarde te wekken. Zij zouden het gevoeligst zijn voor zijn energie, hoewel velen van hen ook verdwaald waren geraakt in de duisternis op aarde. Lichtwerkers zijn in feite afgezanten met een vergelijkbare missie als Jezus. Het verschil is dat er in hun incarnatie op aarde veel minder intact blijft van hun verlichte of goddelijke energie; dat zij meer onderworpen zijn aan de aardse omstandigheden en karmische cycli. Bij de incarnatie van Jezus was er iets uitzonderlijks aan de hand. Jezus droeg geen karmische lasten met zich mee en kon zo een opener kanaal met zijn goddelijke oorsprong onderhouden. Hij was hier bijna op een kunstmatige manier aanwezig, ‘wel-en-niet’.

Ik (Jeshua) was God en mens in één, ik beschikte over ‘bovenmenselijke’, goddelijke capaciteiten. Er zat iets geforceerds in deze incarnatie, deze ingreep vanuit de toekomst. Maar wij zagen dit als de enige mogelijkheid om de geschiedenis op aarde een andere wending te geven. Het bewustzijn in de lichtwerelden is ook niet perfect en alwetend. Alles is bezig zichzelf te ontwikkelen en te begrijpen. Bij de mens leeft het hardnekkige idee dat alles vast ligt vanuit een goddelijk plan; hierachter schuilt het geloof in een dominante alwetende god. En dat klopt niet. In de lichtwerelden besloot men op een gegeven moment om Jezus als afgezant naar de aarde te sturen om een andere ontwikkeling op gang te brengen, met alle risico’s van dien. Het was voor hen een bepaalde keuze en een bepaalde gok.

De boodschap van Jezus was dat de christusenergie als kiem in alle mensen zelf ligt. Als je tegen Jezus opkijkt als tegen een meester of autoriteit, ontkracht je zijn boodschap. Daarom benadruk ik, Jeshua-en-Jezus, dat ik van vlees en bloed was en een vriend en broer ben van jullie allemaal.



© Pamela Kribbe
www.pamela -kribbe.nl

[Famke]

/\

De helende kracht van de natuur



Lieve mensen,

Ik groet je op deze zonnige lentedag, waarop het leven zich ontvouwt in een nieuwe ronde van groei en bloei. Laat jezelf in verrukking brengen door de kleuren en de vormen die je ziet, de frisse geluiden die je hoort, de ontwapenende kracht van nieuw leven. Jij bent deel van de natuur. Ook jij bent opgenomen in de cyclus van de seizoenen, ook in jou wil een nieuwe lente ontluiken.

Velen van jullie hebben moeite met hier op aarde zijn. Wanneer je om je heen kijkt, ervaar je deze sfeer vaak als een duister oord waar geweld en onderdrukking heersen ten aanzien van mensen en de natuur. Dit te voelen kan je somber en verdrietig maken. Velen van jullie zijn al met weerstand in je lichaam geboren, met een gevoel van ‘moet dit nou, moet ik hier op aarde opnieuw incarneren, in deze sfeer van pijn, angst en traagheid?’ Er leeft heimwee in jullie naar een werkelijkheid, waar harmonie, zachtmoedigheid en vreugde heersen. In je hart herinner je je deze sfeer, deze vibratie. Wanneer je in de vrije natuur bent, kan deze herinnering in je ziel tot leven komen. In de vrije natuur hervind je de schoonheid, de balans en de verbondenheid die je meedraagt in je hart en waar je zo naar verlangt.

De natuur kan je thuis brengen bij wie je wezenlijk bent. De stilte, het ritme, de rust die je hier kunt ervaren, weerspiegelen wie jij ten diepste bent. In de natuur kun je beleven dat je weer in evenwicht komt. Tegelijkertijd kan dit heimwee en verdriet in je oproepen. Er leeft een diep verlangen in jou naar een werkelijkheid die vrij is van de zware, negatieve energieën op aarde. De vraag is hoe je omgaat met dit verdriet en dit verlangen.

Het is belangrijk je te realiseren dat deze gevoelens niet verkeerd zijn. Heimwee is een oproep van je ziel om je te herinneren wie je bent en vanuit deze herinnering hier te worden wie je bent. Jouw ziel wilde incarneren op aarde. Ten diepste heb jij ervoor gekozen hier te zijn, ook al zijn er delen in jou die zich verzetten en af en toe de moed verliezen. Door contact te maken met je ziel herinner je je niet alleen wie je bent, je herinnert je ook dat je hier bent met een reden, met een doel. De heimwee verwijst niet alleen naar een gemis, een tekort, maar ook naar een positief doel: dat jij hier bent om harmonie en eenheid op aarde te manifesteren.

Hoe doe je dit? Hoe breng je deze vibratie in het leven van alledag? De sleutel is dat je jezelf herinnert in alles wat je doet. Hoe meer je de stem van je ziel in je dagelijkse bezigheden kunt horen, hoe meer je je afstemt op jouw levensdoel. Vandaag wil ik vertellen hoe de natuur je kan helpen deze zelfherinnering levend te houden. In het bijzonder ga ik in op de helende kracht van het planten- en bomenrijk.

Alle bomen, planten en bloemen die op mij leven zijn energetisch geworteld in de stroom van eenheid die alle leven draagt. Anders gezegd: het plantenrijk staat heel dicht bij God, bij de Bron, of hoe je deze stroom ook wilt noemen. Het bewustzijn in planten en bomen is niet of nauwelijks geïndividualiseerd, zoals dit het geval is bij mensen en tot op zekere hoogte ook bij dieren. Door het plantenrijk stromen universele energieën, die verbonden zijn met het engelenrijk.

Bomen en planten hebben niet zoiets als een ego: een individueel ‘ik’ dat handelend in de wereld staat. Het bewustzijn van het plantenrijk kent een ongebroken verbinding met het geheel. Bomen en planten zijn rechtstreekse manifestaties van het rijk der engelen. Engelen zijn hoog vibrerende krachtvelden die eenheid en liefde uitstralen. Terwijl de goddelijke energie zich in mensen manifesteert als een individuele ziel, krijgt deze in engelen vorm als een bovenpersoonlijk krachtveld. Er zijn verschillende krachtvelden, die alle een specifieke kwaliteit uitstralen, zoals: liefde, moed, helderheid. In het plantenrijk op aarde heeft de energie van het engelenrijk een materiële vorm gekregen.

De op eenheid en harmonie gerichte krachten van de engelen zijn werkzaam in de levende natuur. Deze ervaar je bijna vanzelf als je in de natuur bent. Je wordt er rustig van en komt tot jezelf. Door je open te stellen voor de natuur, ontvang je de helende kracht van het engelenrijk. En er is meer. Wanneer je je afstemt op deze engelenvibratie, realiseer je je dat jijzelf in de kern één bent met deze vibratie, met andere woorden dat je zélf een engel bent.

Je bent niet altijd mens geweest. Voordat je als mens op aarde incarneerde, en een lange cyclus van levens begon, was je een engel. Je bevond je in een ijlere, meer etherische sfeer dan nu. Je had nog geen aards lichaam en was niet ingeperkt door de wetten van tijd en ruimte. Je kon gaan en staan waar je wilde. De scheppende kracht van je gedachten stelde je in staat direct te manifesteren wat je verlangde. Er bestond nog geen ik-besef in je zoals we dit nu kennen. Je voelde je sterk verbonden met de groep van engelen, het krachtenveld waartoe je behoorde. Je ervaarde jezelf als deel van een groter organisme.

Stel je eens voor dat je een engel bent, dat je nog niet gebonden bent aan een menselijke vorm. Misschien zie je jezelf als een bol van licht, misschien als de letterlijke gestalte van een engel met vleugels. Het maakt niet zoveel uit hoe je deze engel visualiseert, het gaat er vooral om dat je het gevoel van lichtheid en vrijheid ervaart dat hierbij hoort. Vanuit deze zijnsdimensie koos je ervoor om betrokken te raken bij het scheppingsavontuur op aarde.

Ook engelen zijn in ontwikkeling. Niets in het universum is statisch. Jullie waren creatieve, ondernemende engelen, die zich aangetrokken voelden tot planeet aarde. Hier zou een veelheid aan levensvormen tot stand kunnen komen. Hier zagen jullie mogelijkheden voor bewustzijnsgroei. Jullie wilden je eigen scheppingskracht beproeven en het leven op aarde in haar ontwikkeling ondersteunen en inspireren. Als engel behoorden de kwaliteiten vernieuwing en avontuurlijkheid tot jouw krachtveld.

Stel je voor dat je als engel gedachtenvormen als kiemen overdroeg op het bewustzijn van planten op aarde, waardoor er allerlei nieuwe vormen ontstonden: nieuwe plantensoorten, een verfijning van bestaande soorten, mooie bloemen. Heel divers. Stel je voor hoe het beeld van een prachtige bloem spontaan in je opkwam en hoe je dit beeld liefdevol aanreikte aan een plant waarvan je voelde dat deze er ontvankelijk voor was. Vanuit je etherisch lichaam stroomde je verbeeldingskracht de natuur, de planten en het gesteente in. Deze namen het in zich op en de etherische kiemen kwamen geleidelijk aan in fysieke vorm tot manifestatie. Zo hielp jij het leven op aarde zich te ontwikkelen.

Misschien klinkt dit alles te magisch en te sprookjesachtig voor jullie moderne bewustzijn. Toch vraag ik je ermee te spelen in je fantasie en te voelen of je er iets in herkent. Voel de liefde in je hart voor het leven op aarde. Voel hoe diep je band met mij is. Je bent medeschepper geweest van de levensvormen hier. Ik ben zelf een engel die met jou in een oude tijd heeft samengewerkt, in vreugde en in lichtheid. Ik was als planeet toen al belichaamd in de materie. Ik was de ontvankelijke bodem die jullie creatieve energie ontving. Mijn engelkwaliteit is harmonie. Het krachtveld dat ik als engel uitstraal, helpt het vreedzaam samenleven van verschillende levensvormen mogelijk te maken. Ik wil de verbinder zijn van al wat leeft op mij. Ik wil de eenheid zichtbaar maken die door alle diversiteit heen bestaat. Zodra mensen herkennen wat hen onderling verbindt met andere mensen, en met álles wat leeft op aarde, wordt harmonie en vreedzaam samenleven mogelijk. Dit is mijn droom, mijn visioen.

Jij hebt als engel bijgedragen aan het waarmaken van mijn droom. Vanuit eenheid en bezieling heb je je verbonden met het leven op aarde. Later, toen je als mens incarneerde, vergat je dit. Je maakte kennis met de realiteit van het lichaam en met de cyclus van geboorte en dood. Je ging de dualiteit van licht en donker, liefde en angst ervaren. Naarmate je dieper indaalde in de materie, verloor je beetje bij beetje je verbinding met het engelenrijk, met de engel die je zelf bent. Dit is niet om niets gebeurd; dit was geen vergissing of fout. Er schuilt een bedoeling achter jullie incarnatiereis. Eén van die bedoelingen is dat jij je engelenlicht tot diep in de materie laat indalen, zodat het zichtbaar wordt in mijn fysieke realiteit.

Ik weet dat het jullie soms onmogelijk lijkt om je licht vast te houden in deze fysieke realiteit. Er zijn momenten dat je je afvraagt of je hier wel thuis hoort, of je hier wel welkom bent. Je ervaart angst, twijfel en onzekerheid bij het je manifesteren, bij het tot uitdrukking brengen van wie je werkelijk bent. Deze gevoelens komen voort uit herinneringen aan afwijzing, die uit dit leven of uit vorige levens stamt. De pijn die je toen hebt ervaren, heeft je niet los gelaten. Sommigen van jullie hebben gezworen ‘zich niet meer te geven’ op aarde. Je hebt besloten je passie, je dromen en verlangens in te slikken om te voorkomen dat je ooit nog eens zo kwetsbaar zult zijn. Ik begrijp hoe dit heeft kunnen gebeuren. Deze verharding vraagt echter een prijs. Door je niet meer te geven, sluit je je af voor je ziel en verlaag je je bewustzijn tot het niveau van degene van wie je de afwijzing ontving. Door je terug te trekken geef je je in feite gewonnen. Wantrouwen en cynisme winnen het van optimisme en openheid. In je hart is er verdriet, want je ziel blijft verlangen naar het vervullen van haar bestemming: engel worden op aarde.

Om je thuis te voelen op aarde, om je hart weer te openen voor het leven hier, kan het helpen om contact te maken met de engelvibratie in de natuur. Wanneer je in de natuur bent en de harmonie om je heen waarneemt, voel je je oorspronkelijke verbinding met mij. Jouw band met mij is ouder dan je mens-zijn en deze hoeft niet ondermijnd te worden door de angst en afwijzing die je in de menselijke maatschappij hebt ervaren. Er is een onderscheid tussen mijn sfeer, mijn trilling en die van de menselijke maatschappij. Dit onderscheid kun je vooral op stille, rustige plekken in de natuur beleven. Hier kun je ervaren dat het spirituele thuis dat jij zoekt niet ergens anders ligt, in een buitenaardse of hemelse sfeer. Thuis is niet ver weg, het is hier, vlak onder je voeten. Mijn energie, mijn oorspronkelijke trilling van harmonie en eenheid, is jou vertrouwd. Ik belichaam de energie van thuis voor jou.

Voel weer wie je bent. Herken je eigen schoonheid, gratie en goddelijke bezieling. Je hoeft je deze niet letterlijk te herinneren, vanuit je menselijk geheugen, maar voel de waarheid in je wezen. De zachtheid, schoonheid en harmonie die jij ervaart in de natuur, is de energie van thuis, de energie van jouw oorsprong, de energie van jouw ziel. Daarom raakt het je zo wanneer je ziet hoe de natuur geweld wordt aangedaan door mensen. Daarom vervult het je zo om in de natuur te zijn, bij de planten, de dieren, in de open lucht, het bos of de wijde zee.

Probeer niet te oordelen over wat mensen doen met de natuur. Richt je op jouw leven. Doe waar je hart van gaat zingen. Zo draag je als vanzelf bij aan de trilling van harmonie op aarde. Je laat je licht hier het krachtigst schijnen wanneer je je thuis voelt op aarde. Wanneer je je herinnert wie je bent, zal de oude pijn die je meedraagt je niet langer blokkeren. Zelfherinnering opent je hart. Je raakt erdoor bezield. Wanneer je in openheid vanuit je ziel durft te leven, wordt je ware schoonheid zichtbaar voor anderen. Wanneer je je opent voor het leven, dwars door oude pijn heen, transformeert de pijn zich tot een brug naar het hart van de ander.

Ontmoet mij, van engel tot engel. Jij bent een engel, en ik ben er één. Ik ken jou en jij kent mij. Ik ben nog steeds de ontvankelijke bodem waarop jouw ziel kan spelen en dansen. Je bent welkom. Als engel kwam je energie van vernieuwing en avontuur naar mij toebrengen. Je daalde af in mijn fysieke realiteit. Op deze indalingsweg raakte je af en toe het spoor bijster. Laat dit je niet ontmoedigen. Ik zie nog steeds wie je bent. Vertrouw en leef weer volgens je diepste verlangens en je stoutmoedigste dromen.


© Pamela Kribbe 2011
www.pamela -kribbe.nl

[Liana]

De erfenis van Atlantis



Lieve mensen,

Ik ben Jeshua, ik sta voor jullie en stuur jullie mijn energie in liefde.
Ik wil jullie tot steun zijn in deze moeilijke tijden.

Er is een overgangstijd op aarde waardoor al het oude weer naar de oppervlakte komt. Oude energieën uit lang vervlogen tijden, waarin ook jullie manifest waren, en levens leidden, waarin jullie zovele ervaringen opdeden. Al die oude lagen komen nu naar de oppervlakte.

Daarover wil ik vandaag uitgebreid spreken, om jullie tot een dieper begrip te brengen van wie je bent in het hier en nu. Jullie zijn oud, zeer oud, en dragen veel ervaring in je mee. Lange reizen door ruimte en tijd hebben jullie gemaakt en niet alleen op aarde.

Ik wil jullie meenemen naar het begin. Er was nooit een begin, maar voor dit verhaal spreek ik van een begin in de tijd, omdat er wel een startpunt was van de grote cyclus van levens waarin jullie nu nog verkeren.

Ik neem jullie terug naar de geboortetijd van jezelf als ziel, de periode waarin jullie je formeerden tot individuele ziel, tot een afgescheiden ‘ik’. Het ‘ik-zijn’ dat jullie nu zo bekend is, was een heel nieuw verschijnsel in het universum. Het apart staan, het afgescheiden zijn, geeft je de mogelijkheid tot een veelheid aan ervaringen, en ja, ook misvattingen en illusies. Daarom is het echter niet minder waardevol. Juist in ‘ik-zijn’, het afgescheiden zijn van het geheel, en de illusies die ermee gepaard gaan, kun je ontdekken wat niet is. Je kunt een illusie ontdekken en van binnenuit ervaren. Eerst was dat niet mogelijk. Aanvankelijk was er het Ene en niets daarbuiten, een ongedifferentieerde oceaan van liefde en eenheid. Probeer dan maar eens angst en onwetendheid te ervaren!

Maar, juist in het blootstaan en ondergaan van illusie, doe je onnoemelijk veel ervaring op en ga je pas werkelijk begrijpen wat eenheid betekent, wat liefde is op ervaringsniveau. Wat diepe, gevoelde liefde is, niet als abstracte eenheidservaring, maar als een volle, doorvoelde energie die je hart in vervoering brengt, die je blij en gelukkig maakt, vol scheppingsdrang en vreugde. Dát is de eindbestemming van jullie reis, dát is de thuiservaring waar je naar zoekt: God te zijn in jezelf, de eenheidservaring terug te vinden vanuit je ‘ik-zijn’. Dat ‘ik’ moet je niet willen opgeven. Het is in de verbinding van het ‘ik’ met het geheel, waarin jullie vreugde ligt en waarin jij, als unieke godsvonk, iets nieuw en kostbaars toevoegt aan het geheel van de schepping.

Ik vraag jullie nu dus terug te gaan naar de tijd waarin dat ‘ik-zijn’ voor jullie voor het eerst vorm kreeg. Jullie waren toen, of werden geschapen als, engelen. Kun je de teerheid en de onschuld van die oorspronkelijke energie voelen, dat verre begin waarin je voor het eerst ‘gevormd werd’, kennis maakte met vorm? Dat jij plots ‘jij’ was en dat er anderen buiten jou stonden, en je het wonder ervoer van het ‘ik’ zijn.

Jullie stonden toen nog zo dicht bij de bron van het goddelijke licht, dat jullie vol waren van liefde en overliepen van vreugde en scheppingsdrang. Er was een ongelooflijke drang om te ervaren, te weten, te voelen en te creëren.

Voel even dat het waar is, dat het klopt, dat je een engel bent in Â’t diepst van je wezen...

Ik neem nu een sprong in de tijd omdat ik dit verhaal hier alleen in grote lijnen kan vertellen. Ik neem jullie nu mee naar het begin van de aarde als planeet. Jullie waren daar namelijk bij, jullie zijn ouder dan de aarde. Het begin van jou als ‘ik’, waarover ik sprak, ligt veel verder terug dan het ontstaan van de aarde als planeet.

Stel je nu eens voor dat jij betrokken bent geweest bij het ontstaan van het leven op aarde.

Langzaam ontstond het leven op aarde doordat daar materiële stoffen aanwezig waren, die de voorwaarden vormden voor bewustzijn om te incarneren, te ‘wonen’ in materiële vormen of lichamen: planten, mineralen, en later dieren.

En jullie waren bij dit alles betrokken. Hoe?

Jullie waren de engelen en de deva’s die het plantenrijk voedden, die het ‘weefsel van leven’ op aarde van binnenuit kenden en ondersteunden. Jullie hebben ook de dieren omringd met liefde, zorg en etherische voeding.

Herinneringen die jullie innerlijk meedragen van het paradijs, de Tuin van Eden, en de harmonie die daarbij hoort, stammen uit deze tijd. Jullie herinneren je je betrokkenheid bij de aarde als engel en het levensgevoel dat hoorde bij het etherische engelbewustzijn.

Voel ook eens even het kinderlijke aspect in de energie die jullie toen hadden. Jullie lachten veel, jullie speelden veel, jullie waren avontuurlijk. Als kinderen probeerden jullie van alles uit en alles gebeurde in liefde en respect voor het leven op aarde, het zich ontwikkelende leven op deze planeet.

Jullie zijn dus ook een beetje de vader en moeder geweest van het leven op deze aarde. Dat verklaart waarom jullie zo diep geschokt kunnen zijn door de verstoringen van de natuur en het leven op aarde door technologieën, industrie en in het algemeen misbruik van de natuurkrachten.

Waarom raakt dat jullie zo diep? Het is omdat jullie zelf deze energieën gekoesterd en gevoed hebben. Vanuit jullie wezen zijn jullie daarmee verbonden, zoals een ouder met een kind en een schepper met zijn schepping. En jullie wisten zelf nog niet waarom jullie dit deden! Jullie waren als kinderen die aangetrokken werden door de lokroep van het nieuwe en zich daarbij lieten leiden door dat wat goed voelde. Jullie plantten je energie daar waar jullie voelden dat het welkom was.

Jullie waren dus betrokken bij het ontstaan van het paradijs op aarde: de overvloed aan leven, de diversiteit van levensvormen en de ongedwongen ontwikkeling daarvan op aarde. Hou dit beeld even vast, herinner je wie je bentÂ…

Ook al lijkt het groots en onmogelijk als ik jullie dit vertel, probeer het gevoel even vast te houden dat jij die engel was, speels, onschuldig, gevend en koesterend.


De eerste ervaringsval
Op de planeet aarde hebben in de loop van miljoenen jaren vele ontwikkelingen plaats gevonden, uiteraard kunnen we dat slechts summier beschrijven. Op een gegeven moment ontstond er in die paradijselijke fase, waarin jullie je ontplooiden als hoeder en schepper van het leven, een invloed op aarde, die van buiten kwam en die je een donkere invloed kunt noemen.

Er waren vanuit andere dimensies in de kosmos wezens die zich gingen bemoeien met de aarde en die uit waren op macht en invloed over het zich ontwikkelende leven op aarde. Deze gebeurtenis, deze inmenging van duistere energie, machtsenergie, schokte jullie in jullie engelwezen. Jullie waren daar niet op voorbereid. Het was jullie eerste kennismaking met ‘het kwaad’. Jullie wereld wankelde op haar grondvesten. Jullie voelden je niet veilig meer en voor het eerst maakten jullie kennis met menselijke emoties: schrik, angst, kwaadheid, teleurstelling, onrust, onbegrip, wat is dit, wat gebeurt hier?

Voel hoe de schaduw over je heen viel in die eerste kennismaking met het donker, de donkere zijde van dualiteit.

Langzaam nam het machtsstreven, waarvan jullie zo schrokken en dat jullie zo uit je evenwicht bracht, langzaam nam het van binnenuit bezit van jullie, omdat jullie uit verontwaardiging de aarde wilden beschermen en terugvochten tegen deze vreemde macht.

Ik spreek hier over een buitenaardse invloed, een bepaald ras zou je kunnen zeggen, waarvan de herkomst er nu niet zo toe doet. Het gaat er om dat jullie deels de energie van deze wezens absorbeerden en zo een val maakten. Ik spreek niet van een zondeval, maar een ervaringsval, een val in het duister, die in wezen ‘voorbestemd’ was omdat jullie deel uitmaakten van een wereld van dualiteit.

Met het ‘ik’ zijn en de ervaring van apart staan ten opzichte van het geheel, ontstaat de kiem van alle dualiteit en ligt het besloten in de logica van de schepping dat je alle uitersten van dualiteit gaat verkennen en ervaren.

Jullie werden nu zelf ook strijders, jullie wilden ook macht verwerven om jullie ‘territorium’ te beschermen. Er treedt dan een fase op in jullie geschiedenis, waarin jullie verwikkeld raken in verschillende galactische ‘oorlogen’. Voel even die gebeurtenis, de val vanuit de speelse energie van de kind-engel naar de hardvochtige en gepijnigde energie van de galactische strijder.

Het lijkt misschien groots en onwaarschijnlijk dat jullie dit alles hebben meegemaakt, toch vraag ik jullie je even te laten gaan in je voorstellingsvermogen en met mij mee te reizen.

Jullie raakten verwikkeld in een hevige strijd. Een deel van de science-fiction literatuur die jullie bekend is, beschrijft deze verwikkelingen en is geïnspireerd door al deze gebeurtenissen in het verre verleden. Het is niet alleen fantasie, niet alleen fictie. Heel veel is echt gebeurd en jullie waren er diep bij betrokken. Jullie verloren jezelf in de strijd om macht en gedurende deze periode hebben jullie de energie van het ego uitvoerig beleefd en doorvoeld.

Ik heb hierover eerder gesproken in de Lichtwerkersserie en ik wil nu wederom een grote stap verder zetten en jullie vertellen wat er daarna gebeurde.

Na lange, lange tijd raakten jullie vermoeid van het vechten. Het was jullie genoeg. Jullie raakten bedroefd en een zeker heimwee bekroop jullie harten. Jullie waren heel lang geobsedeerd geweest door de strijd die jullie voerden. De illusie van macht kan een hypnotische werking uitoefenen op een ongeoefende, onbeproefde geest. Jullie waren onbeproefd toen jullie je eerste val in de duisternis maakten.

Maar op een gegeven moment ontstond er dan in jullie een ontwaken, een energetisch ‘wakker worden’ en een vage herinnering aan de begintijd, die oertijd van onschuld en vreugde. Jullie verlangden daarnaar terug en waren het vechten moe. Je kunt zeggen dat de energieën van het ego uitgeput waren door de volledige ervaring ervan, door het tot op de bodem hebben doorleefd van de strijd. Jullie waren gedesillusioneerd geraakt en ontdekten dat macht je niet werkelijk geeft wat het belooft: liefde, geluk, vervulling. Jullie werden wakker uit een hypnotische sluimer en keken reikhalzend uit naar iets nieuws.

Toen jullie boven de energie van strijd uitstegen, en dus contact maakten met de energie van het hart, waren jullie daarin opnieuw heel onwennig, heel ‘onbeproefd’. Jullie waren als kinderen die je hoofd boven de muur staken en rondkeken in een nieuw land, waarin het handelen niet wordt geleid door strijd of macht, maar door liefde en verbinding. Jullie volgden de lokroep van je ziel en klommen over de muur. En jullie zochten elkaar weer op en herkenden in elkaar zielsverwanten, leden van dezelfde familie. Eens hadden jullie samengespeeld als engelen in de Tuin van Eden.

De leden van de lichtwerkersfamilie, die behoren tot één geboortegolf van zielen, begonnen elkaar op te zoeken en zij ervoeren dat zij zich aangesproken voelden door een nieuwe lokroep van de ziel, een missie die hen onderling verbond. Jullie wisten dat je iets moest doen om de stap naar het hartbewustzijn in jezelf, de terugkeer naar het Paradijs, werkelijk te kunnen verwezenlijken. Jullie voelden dat jullie naar de aarde moesten terugkeren, dit keer als mens, geïncarneerd in een mensenlichaam, om van binnenuit te ervaren wat er op aarde was gebeurd als gevolg van de galactische oorlogen, als gevolg van jullie misbruik van macht. In jullie machtsstrijd was de aarde namelijk steeds het brandpunt van de twist geweest. Er werd gestreden om de aarde door vele ‘galactische partijen’ en daarin werd de aarde, het leven op haar en de collectieve ziel van de zich ontwikkelende mensheid negatief beïnvloed.

Waarom de aarde zo’n belangrijk doelwit was voor al die strijdende partijen is ook niet zomaar uit te leggen. Maar kort gezegd is de aarde het beginpunt van iets nieuws, een energetisch ‘plateau’ dat vele dimensies, vele soorten werkelijkheden samenbrengt en daarom een kruispunt vormt naar de toekomst toe. Heel veel energieën voegen zich samen op de aarde - in het dierenrijk, plantenrijk en vooral het mensenrijk – en ontmoeten elkaar. Dit is heel bijzonder. Als er vreedzame coëxistentie bereikt kan worden tussen de verschillende energieën op aarde, zal dit een enorme explosie van licht teweeg brengen voor de kosmos, voor de omringende universa. Dat is waarom de aarde een sleutelpositie inneemt en waarom ze ook het doelwit was en is van een grote machtsstrijd.

Jullie waren in die strijd ooit ook aanwezig als daders, als degenen die op manipulatieve, agressieve wijze het leven en bewustzijn op aarde naar jullie hand wilden zetten. Daarbij hebben jullie ook schade toegebracht aan de zich ontwikkelende mens op aarde. De jonge mensheid verkeerde toen in haar ‘fase van onschuld’. Zij werd ‘bewoond’ door een andere groep of geboortegolf van zielen dan jullie. We hebben hen eerder de ‘aardezielen’ genoemd (zie Lichtwerkersserie). Het betrof een groep zielen jonger dan jullie zelf, die zich op aarde had gemanifesteerd en daar te maken kreeg met manipulaties van buitenaf: buitenaardse invloeden die het menselijk wezen beklemden en die bepaalde angsten en minderwaardigheidsgevoelens implementeerden in het ontvankelijke bewustzijn van de mens.

Ik keer nu weer terug naar jullie besluit om als mens te incarneren op aarde. Jullie intentie was toen tweeërlei. Ten eerste voelden jullie dat jullie innerlijk aan verandering toe waren. Jullie wilden de strijd van het ego loslaten en toegroeien naar een andere wijze van ‘zijn’. Jullie wisten niet precies wat dat inhield en konden het nog niet ‘vatten’, slechts voorvoelen. En jullie voelden dat het incarneren op aarde jullie mogelijkheden zou bieden om je te ontplooien in die zin.

Ten tweede wisten jullie dat jullie iets goed te maken hadden op aarde, dat jullie je daar wilden manifesteren omdat jullie een oude band hadden met de aarde, die van oorsprong was gebaseerd op liefde en respect, maar die gecorrumpeerd was geraakt toen jullie je begaven in oorlog en strijd om die kostbare aarde. De twee uitersten in jezelf, van engel en strijder, vroegen erom samengebracht en getransformeerd te worden tot één wezen. Welke plaats kon daar meer geschikt voor zijn dan de aarde? Jullie voelden je diep verbonden met haar en ervoeren ook een ‘karmische plicht’ om de ontwikkelingen op aarde ten goede te laten keren. Jullie wilden de situatie op aarde, die mede door jullie toedoen was ontstaan, verbeteren. Zo werden jullie ‘lichtwerkers’.

Jullie incarneerden op aarde in de tijd van Atlantis.

Atlantis was een beschaving die ver terug ligt voor de jullie bekende tijdperken. Atlantis besloeg de periode van ongeveer honderdduizend jaar tot tienduizend jaar geleden. En het begin gaat nog verder terug dan honderdduizend jaar. Atlantis begon toen er buitenaardse beschavingen op aarde ‘landden’ in de vorm van zielen die daar incarneerden en die over een hoog mentaal ontwikkelingsniveau beschikten.

In die tijd bestonden er op aarde beschavingen of samenlevingen van aardezielen, die doorgaans ‘primitieve samenlevingen’ worden genoemd, en die jullie wel bekend zijn uit de officiële geschiedschrijving, uit de archeologie.

Er bestonden vóór Atlantis reeds vele invloeden vanuit andere planeten op de aarde, vanuit galactische rijken die op uiteenlopende wijzen gedachtevormen naar de aarde toestuurden. Gedachtevormen zijn energieën die zich op etherisch niveau aan de aura van mensen kunnen vasthechten en zo het gedachten en gevoelsleven van mensen kunnen beïnvloeden. Dit gebeurt continu via de ideeën en overtuigingen die je absorbeert vanuit je (sociale/maatschappelijke) omgeving. Maar het kan ook gebeuren vanuit de astrale, onzichtbare sfeer om je heen. De gedachtenvormen die werden uitgezonden door de galactische strijders waren over het algemeen heerszuchtig en manipulatief, terwijl er ook invloeden van licht en liefde waren die zacht en koesterend waren. De mens bepaalt zelf wat hij toelaat. Op een gegeven moment wilden verschillende ‘galactische partijen’ zich dieper laten gelden op aarde en was er de mogelijkheid voor hen om daadwerkelijk menselijke lichamen te bewonen en incarnaties op aarde aan te gaan. Dit paste in hun innerlijke ontwikkelingsweg. Jullie waren één van die partijen. Degenen die op deze manier ‘van de sterren komen’ worden in de spirituele literatuur ook wel sterremensen of sterrekinderen genoemd.

Atlantis vloeide dus voort uit een samenkomst van de aarde-samenlevingen die al bestonden en een incarnatiegolf van zielen die van buiten kwamen. Jullie incarneerden op aarde omdat jullie daar verandering wilden brengen en omdat jullie jezelf verder wilden ontplooien in het proces van ontwikkeling van ego naar hart.

Toen jullie aankwamen, voelde het aanvankelijk heel onwennig om je in aardse lichamen te manifesteren. Het beklemde jullie, want het menselijke lichaam was veel beperkter dan de jullie bekende manifestatievormen. Jullie waren gewend aan meer vloeibare, effectieve lichamen, die over een grote psychische kracht beschikten. In de hogere (minder dichte of materiële) dimensies heeft je psychische energie een meer directe invloed op je omgeving. Met je denken en willen kun je veel sneller effecten sorteren in je omgeving. Je geest schiep dingen veel sneller dan men op aarde gewoon is. Op aarde kun je zeggen dat de reactietijd van de materie veel trager is. Dus je als je hier voor het eerst bent, heb je het gevoel dat je enigszins opgesloten zit in een vast en stug lichaam en je raakt onzeker omdat wat je wilt en wenst helemaal niet meteen werkelijkheid wordt; je greep op de materiële omgeving is gering.

Er was dus verwarring in jullie vanwege de onwennigheid met de aardse realiteit. Tegelijk beschikten jullie vanuit je vorige galactische levens over een sterk ontwikkelde geest. Om gedachtevormen uit te zenden en er een ander levend bewustzijn mee te doordringen, moet je over een behoorlijke psychische kracht beschikken. Jullie geest was als een set geslepen messen, die zich nu in een heel nieuwe omgeving moest waarmaken. Jullie getrainde mentale vermogens waren jullie verworvenheid, en vanuit de onwennigheid en beklemming die jullie ervoeren op aarde, trachten jullie vanuit die oude verworvenheid een pad te banen voor jezelf. Jullie gingen dus die geestkracht toepassen op de aarde omgeving. Terwijl in werkelijkheid jullie bedoeling was om vanuit het hart contact te maken met de aardse realiteit. Immers, ondanks jullie formidabele psychische vermogens, lag het gebied van jullie harten braak en vroeg het om nieuwe zaadjes, kiemen van licht. Dit ‘vergaten’ jullie echter, omdat de duik in het diepe jullie het licht (je bewustzijn) ontnam.

Op aarde werden jullie geconfronteerd met de aardezielen, zoals die als mensen leefden, en jullie begrepen hen niet. Jullie vonden hen heel instinctief en barbaars. Jullie begrepen hun directe, spontane emoties niet goed. Zij waren primitief in jullie ogen, het waren natuurmensen. Jullie hadden vermogens en gaven die afweken van waar de mensen op aarde over beschikten.

Er kwam dan ook als vanzelf een tweedeling op aarde omdat jullie mentale vermogens superieur waren. Jullie beschikten over natuurlijke talenten waarmee jullie allerlei technologieën ontwikkelden die voorheen onbekend waren. Dit alles ging natuurlijk langzaam en geleidelijk. We spreken over duizenden, tienduizenden jaren.

Zonder in détail te gaan, wil ik jullie vragen de essentie te voelen van wat er gebeurde. Kun je je verplaatsten in die gewaarwording: je belandt ergens waar je je niet helemaal thuis voelt, je voelt: ik heb hier iets doen, maar wat was het toch? Laat eens kijken, ik heb bepaalde vermogens, ik kan méér dan de anderen en ik wil mij daarin laten gelden…... Herken je die trots en ambitie in jezelf? Dat is een kenmerkende Atlantis energie.

Langzaamaan groeide er op aarde een cultuur, een beschaving, die een ongekende technologische ontwikkeling voortbracht op allerlei gebieden van de samenleving.

Graag wil ik even iets zeggen over het soort van technologie dat in Atlantis de boventoon voerde. Wat jullie als sterremensen nog vers in het geheugen zat, ondanks jullie sprong in de materie, is dat je met je derde oog invloed kunt uitoefenen op de materie. Het derde oog is het centrum (chakra) van intuïtie en psychische energie dat zich je achter je voorhoofd bevindt.

De krachten die bij het derde oog horen waren nog sterk aanwezig in jullie zielen, in die eerste incarnaties op aarde. Jullie snapten ook ‘hoe het werkte’. Jullie wisten dat materie in wezen bewustzijn is in een bepaalde vorm of zijnstoestand. Door dit wezenlijke inzicht in de eenheid van bewustzijn en materie, konden jullie de materie ‘vormen’, namelijk door innerlijk contact te maken met het bewustzijn in die materie. Op die manier konden jullie materie letterlijk in beweging zetten, verschuiven, manipuleren. Jullie kenden dus een geheim wat in modernere tijden vervlogen is geraakt.

Tegenwoordig zien jullie de materie als onderscheiden van de geest. Jullie zijn, onder invloed van de moderne wetenschap, vergeten dat alles in wezen bezield is en dat, als je contact maakt met de ziel in een stuk materie of in een plant of in een dier, je een creatieve samenwerking kunt aangaan met dat bewustzijn. Dit weten was in die oude tijd vanzelfsprekend voor jullie. Echter, in die Atlantische tijd, waarin jullie harten nog niet echt ontwaakt waren, werd jullie derde oog vooral geleid door de energie van de zonnevlecht: het centrum van de wil of het ego. Jullie stonden op de drempel van het nieuwe, van een opening naar het hart, maar door de schok van het ondergedompeld worden in de zware, massieve realiteit van de aarde, raakte die prille inspiratie tijdelijk zoek en lieten jullie je toch verleiden tot het overmatig gebruiken van je wil in combinatie met het derde oog. Jullie kenden wel de drijfveer om dingen te verbeteren op grotere schaal (‘lichtwerk’), maar het gebeurde op een dwingende manier. Door jullie werkwijze kregen jullie een dominerende invloed op de aardezielen en ook op de natuur.

In de bloeitijd van Atlantis waren er ongelooflijke mogelijkheden en was de technologie hoogontwikkeld, op sommige aspecten nog veel verder dan jullie huidige technologie, omdat er beter gebruik werd gemaakt van de krachten van telepathie en psychische manipulatie met het derde oog. Er kon spontane communicatie plaatsvinden tussen mensen op verschillende plekken, onmiddellijk contact door gebruik van telepathie. Het was mogelijk bewust uit te treden. Jullie zochten en maakten daadwerkelijk contact met buitenaardse samenlevingen.

Er werd dus heel veel mogelijk ten tijde van Atlantis, maar er ging ook veel mis. Er was in het algemeen een tweedeling tussen de elite en het gewone volk, waarvan de aardezielen het leeuwendeel uitmaakten. Zij werden als minderwaardig beschouwd en o.a. gebruikt voor genetische experimenten die deel uitmaakten van het Atlantische streven om het leven op biologisch niveau te manipuleren zodat er meer superieure levensvormen gecreëerd konden worden.

Een positief aspect van de Atlantische maatschappij was trouwens de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in dit tijdperk. De machtsstrijd tussen man en vrouw, waarin vrouwen gedurende de laatste (jullie bekende) fase heel sterk onderdrukt werden, was niet aan de orde in Atlantis. De vrouwelijke energie werd daar veel meer voor vol aangezien, mede omdat de vrouwelijke energie in direct verband staat met de krachten van het derde oog (intuïtie, helderziendheid, geestelijke vermogens).


De tweede ervaringsval
Ik wil jullie nu meenemen naar de neergang van Atlantis. In die ondergangsfase waren er energieën werkzaam waarmee jullie eigenlijk nog steeds in het reine willen komen. Er zijn daar dingen misgegaan waarbij jullie sterk betrokken waren.

In Atlantis leefden jullie vanuit de wil en het derde oog. De hartenergie raakte onvoldoende geopend. Jullie werden op een gegeven moment verliefd op jullie eigen technologie en op jullie doelstelling om betere, meer superieure levensvormen te creëren. Jullie maakten gebruikt van genetische experimenten en manipulatie en waren niet in staat voldoende te begrijpen dat je hiermee de essentie van het leven beschadigt. Degenen die slachtoffer werden van jullie experimenten, konden niet rekenen op jullie respect en inlevingsvermogen.

De energie die in deze fase van neergang en machtsmisbruik voelbaar wordt, is teruggekomen in de twintigste eeuw, in de experimenten en de geestelijke houding van het nazi-regime, van het Derde Rijk. Het zuiver klinisch kijken naar levensvormen, geen mededogen voelen met het slachtoffer, geen contact maken met de emoties van het wezen dat lijdt, dat was kenmerkend voor die experimenten in de dertiger en veertiger jaren. Dit vervult jullie nu met een diepe afschuw. Maar zo was het ook in Atlantis, en over een veel langere periode.

Daar is toen een bepaald karma ontstaan. Daar waren jullie dader. Atlantis bevat de sleutel tot jullie daderlevens op aarde. Ik vertel jullie dit, ik leg het neer aan jullie voeten, niet om jullie je beschaamd te doen voelen of je te beschuldigen, in het geheel niet. Wij zijn allen deel van deze geschiedenis en het hoort bij het leven in dualiteit, bij jullie ervaringreis, om alle denkbare rollen te spelen, van licht tot duister. Als je de daderenergieën in jezelf kunt herkennen en accepteren, raak je meer in balans en voel je je vrijer en rijker in jezelf. Dat is waarom ik jullie dit vertel.

Op een gegeven moment waren de technologische invloeden die jullie ten tijde van Atlantis uitoefenden, tezamen met andere groepen van zielen, zo massief, dat de aarde zelf, de ecosystemen van de natuur, erdoor ontwricht raakten.

De neergang van Atlantis heeft niet in één keer plaats gevonden. Er zijn vele waarschuwingstekens geweest, signalen van de natuur, maar toen die niet werden gehoord, kwamen er grootschalige natuurrampen waardoor veel van de Atlantische beschavingen verwoest raakten en er heel weinig van teruggevonden is.

Wat deed dit met jullie op innerlijk vlak? Het was een schokkende ervaring, een traumatische ervaring; het was weer een val, een tweede ervaringsval in het diepe.

Gedurende jullie incarnaties op aarde waren jullie het contact met de hartenergie, waar jullie naar hadden uitgereikt, toch weer verloren. Sterker dan ooit voelden jullie na de val van Atlantis dat de waarheid elders lag, dat het niet kon liggen in het bedwingen van het leven, in het controleren ervan, zelfs niet vanuit nobele motieven. Jullie gingen langzaam iets voorvoelen van de stem van het hart, die je vertelt dat er in het leven zélf een wijsheid vervat ligt, die je niet hoeft te besturen of te bedwingen. Dat in de stroom van het leven zelf, de stroom van het hart en het gevoel, een wijsheid ligt waarop je je kunt afstemmen door te luisteren en je over te geven. Het gaat hier om een wijsheid die niet gecreëerd wordt vanuit je hoofd en je wil, maar die bestaat in het toelaten van een hogere stem, de stem van liefde.

Die mystieke waarheid, die gepaard gaat met een besef van nederigheid en overgave, gingen jullie langzaam van binnenuit voelen. En toch was de tijd nog niet rijp voor een vreugdevol ontwaken van de hartenergie. Er was ten tijde van Atlantis een schaduw over jullie heen gevallen, de schaduw van het daderschap. De effecten hiervan op jullie zielen en die van anderen zou eerst diep worden uitgewerkt en doorvoeld, alvorens dit ontwaken mogelijk werd.

Weer neem ik dan een grote stap in deze geschiedenis, naar het moment waarop jullie terugkomen als ziel op aarde, nadat Atlantis is weggespoeld onder de golven van de zee. Jullie incarneren opnieuw met de bagage van Atlantis diep verborgen in je herinnering, gepaard gaand met een schuldgevoel, een diepe twijfel aan jezelf. De ondergang van Atlantis had jullie verrast en verbijsterd, maar maakte jullie ook wakker en opende de deur naar het hart weer iets verder.

Zie wat een ontzagwekkende ontwikkelingen dit zijn over zoÂ’n grote schaal van tijd.



De derde ervaringsval
De volgende belangrijke energetische cyclus op aarde werd ingezet met de komst van de christusenergie op aarde, het meest zichtbaar in mijn verschijning op aarde.

Velen van jullie waren daarbij. Een paar eeuwen voor mijn geboorte begonnen jullie weer in grote getale te incarneren op aarde. Er was er een stem in je hart die je lokte, die je riep. Jullie voelden: daar moet ik bij zijn, het is nu weer tijd voor mij om een stap te zetten in mijn eigen ontwikkelingsweg die zo verbonden is met de aarde.

De komst van de christusenergie, mijnkomst op aarde, is mede door jullie voorbereid. Ik had niet kunnen komen zonder een bepaalde bedding, een energetische opening die mogelijk maakte dat mijn energie verankerd kon raken op aarde. Jullie energie voorzag daarin. Jullie harten stonden open voor mij. Jullie bewustzijn stond binnen het toenmalige collectieve bewustzijn op aarde het meeste open voor de liefde en wijsheid van het hart.

Er was een bepaalde nederigheid in jullie ontstaan, in de goede zin van het woord: een overgave aan het niet-weten, een werkelijk open staan voor iets nieuws, een open staan voor iets anders dan wil en macht, een vertrouwen dat er iets anders is. En vanwege deze openheid in jullie harten, konden jullie mij ontvangen.

Ik was een lichtstraal die op de aarde viel en degenen die er klaar voor waren, herinnerde aan hun engel-zijn, hun diepste wezen. Jullie werden door mij geraakt, diep geraakt en de christusenergie heeft in jullie levens toen en daarna veel teweeg gebracht.

In de levens na mijn komst, hebben jullie getracht de christusenergie neer te zetten op aarde. Jullie waren bevlogen en geïnspireerde lichtwerkers. Jullie zetten je in voor de waarden van het hart, voor rechtvaardigheid, eerlijkheid en liefde.

Jullie waren in die tijdsperiode degenen die zich afzetten tegen machtsblokken, tegen te sterk georganiseerde religies, tegen autoriteit. Jullie pleitten voor vrijheid, de stem van het hart, de waarde van de vrouwelijke energie die zo onderdrukt werd.

Jullie waren vrijheidsstrijders de afgelopen tweeduizend jaar en jullie zijn daarom afgewezen en vervolgd. Jullie belandden op de brandstapel, de martelbank of het schavot. Jullie dragen emotionele traumaÂ’s mee van deze vervolging.

In deze strijd was het karma werkzaam van Atlantis. De rollen werden nu omgekeerd. Jullie ervoeren de slachtofferrol en de dieptepunten van eenzaamheid, wanhoop en verlatenheid. Jullie maakten kennis met de diepe emotionele pijn van afwijzing.

Dit was jullie derde val, een derde val in de ervaring, die jullie tot de kern bracht van jullie werkelijke missie: het gaan begrijpen van de eenheid tussen duister en licht, het leren kennen van wat liefde echt betekent. Deze derde val heeft jullie geleid naar het heden, naar wie je nu bent.

Vandaag, in deze tijd, staan jullie werkelijk open voor de betekenis van de christusenergie: een liefde die tegenstellingen overstijgt en in alles het Ene herkent, een liefde die vol, echt en eerlijk is. Niet als een abstract inzicht, maar als een diepe, reële ervaring, waarin je je handen vrij kunt uitreiken naar een ander, of dit nu een aardeziel is of een lichtwerkerziel, een mens, dier of plant, en in het gelaat van de ander jezelf kunt herkennen. Deze liefde overbrugt tegenstellingen en geeft je een glimp van de eenheid van alles wat leeft.

Als engel bewaakten jullie ooit het paradijs op aarde. Maar jullie sneden jezelf af van deze zijnstoestand toen jullie de strijd aangingen met machten die jullie het paradijs wilden ontnemen. Hierdoor verlieten jullie je zuiver spirituele zijn en incarneerden dieper in de realiteit van materiële vorm en illusie. Van engel werden jullie strijder. Toen jullie op aarde incarneerden en het mens-zijn gingen ervaren, zetten jullie op een andere manier de strijd voort in Atlantis en gingen daarin ten onder. Daarna hebben jullie de keerzijde gekend van de strijdenergie; waren jullie het weerloze en hulpeloze slachtoffer van geweld en agressie. De emotionele naweeën van deze laatste periode zijn nog sterk aanwezig in jullie innerlijke belevingswereld en jullie zijn allen bezig, dit trauma van afwijzing in jezelf te herkennen en te overstijgen in liefde. Daarmee maken jullie de cirkel rond en komen jullie terug bij wie je werkelijk bent: een engel. Echter nu een volledig geïncarneerde engel, met een diep doorleefd besef van de uitersten van licht en donker, liefde en angst. Een engel met compassie en wijsheid, een menselijke engel...

Ik heb respect voor jullie, voor de ongelooflijke reis die jullie hebben gemaakt. En ik sta hier nu voor jullie als jullie gelijke. Ik ben hier als gids en leraar maar ook als broeder en geliefde. Ik wil jullie een tastbare liefde bieden, geen abstractie, maar een energie van vriendschap, begrip en herkenning. Ik weet wie je bent. Herken jezelf nu in mijn gelaat.

Jullie zijn aan het einde gekomen van grote cycli van tijd, waarin jullie veel hebben ervaren. Vandaag wilde ik spreken over Atlantis, omdat het herkennen van de energie die je daar belichaamde, gedurende meerdere levens, je kan helpen innerlijk tot heelheid en rust te komen.

De Atlantisenergie is de energie van grote mentale kracht, gepaard aan hoogmoed en arrogantie. Durf de daderenergie in jezelf toe te laten, durf te voelen dat je ook deze duistere kant van binnenuit hebt gekend en doorleefd. Voel dat je niet alleen slachtoffer bent geweest maar ook de vervolger en dader. Dit toelaten tot je bewustzijn opent de poort tot de grootste wijsheid die je kunt omvatten in je leven: de wijsheid van oordeelloosheid. Vanuit de kennismaking met het duister in jezelf, ontvalt je alle grond om te oordelen. Het oordeel maakt plaats voor begrip en compassie. Dan ga je werkelijk snappen wat liefde is, wat lichtwerk inhoudt. Het woord ‘lichtwerk’ suggereert, teveel eigenlijk, een strijd tussen licht en donker, waarbij je vanuit een positie van licht het donker verslaat. Wat lichtwerk echt inhoudt, is dat je het licht van liefde en bewustzijn kunt herkennen in alles wat is, ook als het zich schuil houdt achter maskers van haat en agressie.

Jullie worden er nogal eens toe verleid om als lichtwerker oordelen te hebben over de aardse werkelijkheid, bijvoorbeeld over de manier waarop politieke regimes te werk gaan of de manier waarop met de natuur wordt omgegaan. Het is gemakkelijk om dat te veroordelen en waardeloos te vinden en om je ontheemd te voelen in de aardse realiteit, een buitenstaander. Maar maak dan eens contact met de daderenergie in jezelf. Sta toe dat de Atlantische energie bij je komt en voel dat jij dit ook bent geweest en zelfs ‘dat het goed was’: al die ‘ervaringsvallen’ maken uiteindelijk een cirkel rond, openen je hart voor het wezen van Gods schepping: liefde, ontplooiing, onschuld. Jijzelf, die de uitersten van donker en licht hebt ervaren, was op jouw reis niets anders dan een kind dat onbevangen op weg ging, van alles ontmoette en meemaakte, en alleen vanuit de ervaring kon leren en uitreiken naar de volgende stap. De ‘ervaringsvallen’ konden niet vermeden worden, je kunt het van te voren niet allemaal weten. Dat is de essentie van je reis. Het weten is de resultante van de ervaring. Zie dus vooral de moed van dit engelenkind dat je was. Zie de moed, het verlangen en het doorzettingsvermogen om het onbekende in te duiken en voel je eigen onschuld.

Ik vraag jullie dus respect te hebben voor jezelf, inclusief de daderaspecten. Voel ook even de pure kracht en het zelfbewustzijn van de Atlantische energie, voel het positieve deel daarvan. Nodig die energie uit, hier en nu. Laat die energie maar bij je komen en vergeef jezelf voor het verleden. Ja, jij hebt ook macht uitgeoefend, je wil opgelegd aan anderen, anderen bezeerdÂ…. maar voel eens hoezeer je daar verdriet en spijt om hebt en hoezeer je nu openstaat voor oprechte liefde gebaseerd op gelijkwaardigheid en respect. Als je jezelf vergeeft, kun je de heerlijkheid voelen van het loslaten van alle oordelen. Dat is namelijk de consequentie: als je de daderenergie in jezelf herkent en vergeeft, hoef je jezelf niet meer te veroordelen, en anderen ook niet.

Jullie leggen jezelf vaak op de pijnbank van je oordelen. Jullie moeten nog zoveel bereiken van jezelf. Vandaag vraag ik jullie terug te blikken en te zien naar alles wat jullie al hebben bereikt. Word je bewust van de ongelooflijke diepgang die jullie hebben verworven doorheen deze grote cycli van tijd. En ik vraag jullie mij niet meer te zien als een meester. Ik heb die rol vervuld, tweeduizend jaar geleden, maar die tijd is voorbij. Jullie zijn de christussen van de nieuwe tijd, jullie kunnen vrede brengen in een wereld van dualiteit en polariteit, door de vrede uit te stralen die je in je eigen hart ervaart. Voel hoe je klaar bent voor deze rol en laat mij je daarin ondersteunen en bemoedigen als een vriend en broer. Wij zijn één.



Inleidende meditatie
http://www.jeshua.net/audio/8-10-2006/meditatie.WMA

Channeling
http://www.jeshua.net/audio/8-10-2006/channeling.WMA

[Elisabeth]

.

Verbinden en loslaten in liefdesrelaties



Pamela channelt Jeshua

Lieve mensen,

Wij groeten jullie allen hartelijk vanuit onze zijde. Jullie zijn ons zo dierbaar. Jullie kunnen je haast niet voorstellen wat voor een liefde wij voelen voor jullie. Jullie zijn onze broeders en zusters, wij zijn zielsverwanten, en wij kennen elkaar al heel lang. Jullie maken deel uit van een groep van zielen die we lichtwerkerzielen noemen. Jullie zijn zielen die al in een vroeg stadium het verlangen in je voelden licht te brengen op aarde, en ook op andere plaatsen in het universum. In jullie lange, lange bewustzijnsreis zijn jullie op een gegeven moment op een punt aanbeland dat je het contact weer ging voelen met de oerbron, met de liefde die alles verbindt, al het leven. Dit is een grote stap geweest in jullie evolutieproces als ziel, en ook al herinner je je dat niet meer precies, er is een moment geweest van ontwaken in je ziel, waarin je weer de eenheid voelde waarvan je oorspronkelijk deel uitmaakt. De grote oceaan van liefde, de vader-moeder God die alles draagt en verbindt. Jij bent een facet, een uniek kristal in dat grote kleed van liefde. Er is een moment geweest in jouw zielegeschiedenis dat je je dit hebt gerealiseerd, dat je wakker bent geworden uit een slaap van niet-bewustzijn en illusie. En vanaf dat moment werd je een lichtwerker, iemand die het licht van je bewustzijn wil delen met anderen en het wil verspreiden om vreugde te brengen en pijn te verzachten.

Op aarde zijn jullie al vele levens lang bezig met het planten van bepaalde kiemen, zaadjes van bewustzijnsverandering op aarde. Je wordt daarin gedragen en voortgestuwd door een verlangen dat soms voelt als een verliefdheid. In je hart leeft een spiritueel bewustzijn en je verlangt ernaar dat uit te dragen. Je wilt de ander raken en daarin ook de verbondenheid en eenheid ervaren met de ander, die eigenlijk zo natuurlijk ten grondslag ligt aan alle leven. Jullie zijn één, op het niveau van de ziel. Jullie zijn evenzovele manifestaties van de ene bron van Liefde. Voel dat eens, hoe je nog steeds gedragen wordt door dat kleed, dat veld van bewustzijn, dat jou diep in jezelf verbindt met al het andere wat is, op aarde en in de hemel. Deze verbondenheid kunnen wij vanuit onze kant heel helder voelen, en daarom kunnen wij zeggen dat wij jullie intens liefhebben. We hebben je lief zoals je bent, hier en nu, op zoek naar jouw spoor in het leven.

Vandaag spreken we over relaties. Relaties, vooral liefdesrelaties, maken krachtige emoties in jullie wakker, en kunnen aanleiding geven leiden tot hevige stormen in je ziel. Ook hierin speelt jullie geschiedenis als lichtwerker een belangrijke rol. Want door de eeuwen heen, waarin je meerdere keren op aarde hebt geleefd, heb je ook in je vrouw- of man zijn geprobeerd nieuwe wegen te banen op aarde. In de afgelopen duizenden jaren, is er een strijd geweest tussen de mannelijke en de vrouwelijke energie, waarbij de vrouwelijke energie verdrukt raakte. Onderdrukt en verbannen. Verbannen uit het maatschappelijke leven en ook in het privéleven speelde de vrouw vaak een ondergeschikte rol. Er is in de collectieve vrouwelijke ziel een diepe wond geslagen door deze onderdrukking en misbruik van de vrouwelijke energie. Als je vrouw bent, draag je een deel van deze wond in je mee, ongeacht waar je geboren bent of hoe je opvoeding was. Het hoort bij het collectieve veld van de vrouwelijke energie op aarde, dat je die wond in je meedraagt, dat er twijfels in je zijn of je het gevoel, de intuïtie in jezelf helemaal mag toelaten.

Het vrouwelijke is ook diep gekwetst geraakt op het gebied van seksualiteit. Het lichaam van de vrouw is ontheiligd geraakt door verkrachting, verovering en misbruik. Dit zijn zware stukken in jullie geschiedenis, die doorspelen in jullie individuele zielsgeschiedenis. In de levens waarin je licht trachtte te verbreiden op aarde, heb je ook geprobeerd te vechten voor gelijke rechten van man en vrouw.

Als je vrouw was, en je beschikte over de intuïtieve en gevoelsmatige kwaliteiten die jullie zo eigen zijn, probeerde je vanuit die bron kennis en heling door te geven aan anderen. Je verkondigde nieuwe waarheden, je week af van wat normaal werd beschouwd. Je was ánders. Als je man was, probeerde je op te komen voor de gevoelskwaliteit in jezelf, en beantwoordde je niet aan het stereotype beeld van mannelijkheid. Veel mannelijke lichtwerkers voelden zich zodanig afwijken van het normale leven, dat zij zich daaruit terugtrokken om een solitair leven te leiden. Ze sloten zich aan bij een klooster of een spirituele orde, omdat ze voelden dat ze met hun ontwikkelde vrouwelijke energie niet goed deel konden uitmaken van een door agressieve mannelijkheid gedomineerde werkelijkheid.

Zowel in de zielen van mannen als die van vrouwen zijn diepe wonden geslagen door de geschiedenis die achter jullie ligt. Door de onderdrukking van de vrouwelijke energie, is het voor vrouwen moeilijk geworden om in hun kracht te staan. Ze zijn keer op keer ontmoedigd geraakt om dat te doen, en hebben zich afgewezen gevoeld precies om hun specifieke vrouwelijke kwaliteiten. Maar ook mannen zijn diep verwond geraakt. Voor mannen is het moeilijk geworden om contact te maken met hun gevoelskant. Tot op de dag van vandaag wordt hen geleerd dit weg te drukken. Er bestaan nog steeds veel ouderwetse ideeën over het belang van het verstand boven het gevoel. De ratio boven de intuïtie. Dat is jammer, want juist in deze tijd is er een verandering op komst. Er is een transformatie gaande waarin het mannelijke en het vrouwelijke op een nieuwe manier met elkaar in contact gaan komen. Jullie zijn de voorlopers van deze verandering.

Jullie hebben je vanuit je ziel tot doel gesteld een meer evenwichtig samenspel van de mannelijke en de vrouwelijke energie op aarde neer te zetten. Dat doe je allereerst in jezelf, door deze twee energieën in jezelf in balans te brengen. Door de balans in jezelf te verwerkelijken, zet je een voorbeeld neer van hoe een vreugdevolle samenwerking van het mannelijke en het vrouwelijke eruit ziet. Ook nu, in dit leven, loop je voorop en ben je een pionier. Tegelijk ben je, vanuit je verleden als voorloper en dwarsligger, ook ernstig verwond geraakt en draag je zware littekens met je mee. Je hebt bijvoorbeeld als vrouw ervaren dat je trachtte op te komen voor vrouwelijke rechten, of voor je eigen gevoel van waarheid, en dat je daarom werd genegeerd, afgestraft of zelfs misbruikt. Je hebt je in meerdere levens geknakt gevoeld in je oorspronkelijke vrouwelijke kracht. Dat kan ertoe geleid hebben dat je nu een diepe angst en wantrouwen ervaart wanneer je ziel je aanspoort deze kracht weer neer te zetten en in de wereld uit te stralen. Wanneer jullie op het punt staan je vrouwelijke kwaliteiten van intuïtie, innerlijk weten, helder voelen en zien, vrijelijk uit te drukken, stuiten jullie allen op oude angsten en pijnlijke herinneringen.

Ook voor mannelijke lichtwerkers is het moeilijk zich te verbinden met de vrouwelijke kwaliteiten. Niet alleen wordt dat je als man – zeker vroeger – stelselmatig afgeleerd. Daar bovenop komt dat mannelijke lichtwerkers in het verleden ook zijn afgestraft op het uiten van hun kwaliteiten van helder zien, helder voelen, intuïtie en creativiteit vanuit de ziel. Ook kwamen zij op voor de rechten van de vrouw en werden ze hierom veroordeeld.

Wij willen jullie vragen om in jezelf eens te voelen wat deze geschiedenis van onderdrukking van de vrouwelijke energie met jou heeft gedaan, of je nu man of vrouw bent. In jullie allen leeft er een licht, een harteklop, een verlangen om te leven vanuit je diepste weten, vanuit je diepste gevoel. Toch is er tegelijk een grote angst om je echt over te geven aan je licht en het vrij in de wereld te laten stralen. Dit probleem wil ik toelichten door specifiek te kijken naar de dynamiek tussen mannen en vrouwen, of tussen jou en je partner.

In het omgaan met een ander mens, zeker in liefdesrelaties, is er een ritme tussen je verbinden met de ander en weer terugkomen bij jezelf. Er is een ritme van verbinden en loslaten. Als je je verbindt met de ander, stel je jezelf innerlijk open. Je bent dan kwetsbaar, je staat open en neemt de ander in je op. Je bent bereid te luisteren naar hoe de ander denkt en voelt over dingen, vanuit zijn of haar eigen verleden. En je bent bereid onvoorwaardelijke liefde en steun te geven aan de ander.

Dat is de ideale vorm van je verbinden. Op een gegeven moment voel je dat het nodig is om weer bij jezelf te komen. Bij elke communicatie is er een verbinding, een samensmelting van energieën, en na verloop van tijd keer je, verrijkt, uit dat contact weer terug naar jezelf. Je aura of energieveld sluit zich dan weer, en als het goed is, voel je je dan vrij om weer helemaal je eigen veld te ‘beheren’: weer helemaal bij jezelf te zijn. Als het goed is voel je dan geen spijt of pijn, maar ben je volledig bij jezelf, en geniet je na van het contact. Je wisselt de ervaring uit met jezelf. Je integreert wat er is geweest. Totdat er weer een moment komt dat je je uitgenodigd voelt je opnieuw te verbinden met de ander.

Als de afwisseling van verbinden en loslaten op zoÂ’n vreugdevolle manier plaatsvindt, is het goed. In wezen sta je dan op een dieper niveau altijd in contact met de ander, maar toch is er het ritme van verbinden en loslaten, omdat dat nu eenmaal hoort bij het aardse zijn, bij het mens zijn: verbinden en loslaten.

In het proces van verbinden en loslaten kan echter ook veel scheef gaan; er kan veel pijn naar boven komen. Als je verliefd wordt op een ander, ontbrandt er een enorme kracht in je die je enorm doet verlangen naar verbinding met die persoon. Tegelijkertijd kan dit vuur in je hart je intens onzeker maken, omdat al je natuurlijke beschermingsmechanismes van je wegvallen; al je buffers en maskers verlies je. Verliefdheid kan heel indringend zijn en oude angst en pijn in je aanraken. Dit is spiritueel gezien het grote geschenk van verliefdheid: dat ze je aanmoedigt je open te stellen voor een ander, en daarmee ook voor alles in jou wat een evenwichtige relatie in de weg staat.

Het kan gebeuren dat als je, in verliefdheid, de verbinding aangaat met de ander, je overspoeld wordt door verlangens die deze specifieke relatie eigenlijk overstijgen. Je kunt gaan ervaren dat er in jou een klein kind schuilt, dat intens verlangt naar verlossing. Dit kind wil helemaal versmelten met en opgenomen worden in de energie van de ander. Eigenlijk projecteer je dan op je geliefde een ideaalbeeld van de ultieme vader of moeder, of zelfs God. Je hoopt in de aanwezigheid van de ander verlost te worden van jouw diepe pijn, je innerlijke twijfels, je angst dat je niet mag zijn die je bent. Als je de verbinding met een ander aangaat vanuit zo’n intens verlangen, is het moeilijke om tegelijk jezelf te blijven en de ander weer los te laten. Er kan zo’n sterke verbinding plaatsvinden vanuit je gewonde innerlijk kind, dat je afhankelijk wordt van de ander en de verliefdheid ontwrichtend werkt. Er is dan in de verbinding niet alleen een openheid vanuit het hart, maar er vormt zich vanuit de onderste chakra’s, vanuit je buik, een energetische haak, een energetisch anker dat zich vasthaakt in de energie van een ander. Deze energiehaak zegt eigenlijk: “ik heb jou nodig, ik kan niet zonder jou”. Het overmatig verbinden dat zo plaats vinden is een teken van verlatingsangst. Je kunt de ander niet meer loslaten, en op dat moment zet zich een neerwaartse spiraal in. Het ritme van verbinden en loslaten is verstoord.

Bij verlatingsangst is er sprake van een je overmatig willen verbinden. Het kan ook zijn dat je juist het tegenovergestelde probleem ervaart: dat je je geblokkeerd voelt in het verbinden en als het ware teveel loslaat, met andere woorden dat je je niet echt kunt verbinden met de ander. Je bent dan bang voor de enorme golf van emoties die een verliefdheid met zich mee kan brengen, en je trekt je al terug voordat het contact echt tot stand is gekomen. Hier is sprake van bindingsangst. Terwijl er in het geval van verlatingsangst een sterke emotionele afhankelijkheid heerst, is er bij bindingsangst juist sprake van een heel sterk onafhankelijkheidsgevoel, en het onvermogen om je echt over te geven aan de ander. Je ervaart dat het moeilijk is de ander echt te vertrouwen, of beter gezegd, het proces van je verbinden weer te gaan vertrouwen. Erop te vertrouwen dat het je niet opslokt en wegvaagt.

Bindingsangst kan ertoe leiden dat je opgesloten raakt in jezelf, dat je het moeilijk vindt uit te reiken naar een ander en zo in wezen heel eenzaam wordt. Eigenlijk is er wel degelijk een groot verlangen in je naar samenzijn en naar het delen van je liefde, je warmte en je wijsheid. Maar doordat je bang bent voor de storm van emoties die dat teweeg kan brengen, sluit je je op in jezelf en verarm je je leven.

Het is mogelijk dat in één persoon beide problemen tegelijk een rol spelen. Je kunt bijvoorbeeld weten dat je je gemakkelijk verliest in een relatie (verlatingsangst) en daardoor besluiten dat je je voeten liever op het droge houdt en je niet meer echt openen voor een ander (bindingsangst). Dan spelen beide angsten tegelijk een rol.

Hoe nu om te gaan met dit complex aan emoties? Hoe kun je tot een evenwichtig ritme komen in het je verbinden met en het loslaten van de ander? Heb allereerst compassie met jezelf en je eigen innerlijke wonden. Voel eens welke emoties jou het meest blokkeren. Zitten die in het je verbinden met de ander, of vooral in het loslaten van de ander. In het verbinden met de ander kom je je eigen vrouwelijke energie tegen, in het loslaten je mannelijke energie. Voel eens wat je het gemakkelijkste afgaat.

Stel je voor dat je tegenover je partner staat, en als je die niet hebt, dan kies je iemand uit die je na aan het hart ligt of waar je in het verleden een sterke band mee had. Stel je eens voor dat die persoon op jou af komt lopen, met uitgestrekte armen. Hij of zij verwelkomt jou. En kijk eens wat jouw eerste gevoel is? Kun je je armen uitstrekken en de handen van de ander aannemen, of voel je juist een terugtrekkende beweging? Voel je een oude pijn opkomen? Of voel je vreugde? Probeer zo onbevangen mogelijk te voelen wat jouw reactie is op dat gebaar van de ander.

Kijk eens wat de ander jou te geven heeft. Voel eens of dat voor jou goed voelt, of dat een energie is die jij nodig hebt. En kijk dan eens wat jij te geven hebt aan de ander, wat jij graag wilt delen met hem of haar, en voel eens of de ander dat kan ontvangen. Of hij of zij dat herkent en of je het gevoel hebt dat het aankomt.

Doe nu een belofte aan jezelf: dat jij vrij bent om te geven en te ontvangen wat jij wilt in deze relatie en in al je relaties. Ga diep naar binnen, ga met je bewustzijn naar je hart, en zak nog dieper, door je maag heen in je buik, en voel eens hoe oud je bent. Je bent een oude ziel die al veel heeft meegemaakt. Je bent man en vrouw geweest, je bent meerdere keren op aarde geweest, en je staat op het punt een cyclus van levens te voltooien. Het is nu tijd dat man en vrouw weer elkaars hand opnemen, en vriendschap sluiten, zowel in de buitenwereld als in je binnenwereld. Voel eens of daarvoor ruimte is in jou, voel eens of je stil en krachtig in jezelf kunt voelen dat je heel bent. Heel en compleet in jezelf. Alle elementen van de schepping zijn in jou aanwezig, het mannelijke zowel als het vrouwelijke. Je hebt niemand anders nodig om jou compleet te maken.

Vanuit die rijkdom in je hart kun je op een andere manier relaties aangaan. Je kunt de ander meer laten zijn wie die is, je hebt de ander niet meer nodig om jou heel te maken, en dus hoef je ook niet meer afhankelijk te zijn van de ander, en dus hoef je ook niet meer bang te zijn je helemaal te verliezen in de ander. Zowel bindingsangst als verlatingsangst hebben te maken met je niet helemaal compleet voelen in jezelf.

Voel hoe je je nu volledig verbindt met jezelf, van top tot teen. En hoe je “ja” zegt, tegen alle aspecten van jezelf. Niet alleen de mooie, lichte kanten, maar ook de donkere kanten, de angsten, de weerstanden. Jij bent groter dan de donkere kanten van jezelf, jouw bewustzijn kan ze liefdevol omarmen, en als jij er je licht overheen laat stralen, dan zullen die donkere kanten jouw leven niet meer bepalen, en je relaties niet meer verstoren. Het gaat erom dat jij er bent voor jezelf.

Als jij er bent voor jezelf, en niet meer een ander inschakelt om je pijn te verzachten, dan zullen je angsten en blokkades oplossen. Je zult verrast zijn over hoe snel dat kan gaan. Het is alleen wanneer je onbewust je eigen donkere kanten uitleeft in je relaties, dat ze grote dramaÂ’s met veel pijn en lijden veroorzaken. Zodra je bereid bent je eigen angsten en verlangens in het licht van jouw bewustzijn te laten verschijnen en er verantwoordelijkheid voor te nemen, zal je relaties bijna onmiddellijk transformeren. Jij zult je rustiger en vrediger voelen.

En ja, je zult accepteren dat je er in het leven in een bepaald opzicht alleen voorstaat. Jij bent hier ten eerste met en voor jezelf. De relatie met jezelf is de primaire relatie die er is. Al het andere komt op de tweede plaats. Als jij kunt leven met jezelf, als jij vrede kunt hebben met wie jij bent, met al je pijn en schaduwkanten, dan ligt de weg open voor liefdevolle relaties die grote verdieping en rijkdom kunnen geven aan je leven. Maar jij blijft verantwoordelijk voor jezelf. En dat hoeft geen last te zijn. Het kan een enorme bevrijding zijn, te weten dat jij altijd één en ondeelbaar jezelf bent. Je kunt je met alles verbinden in de wereld, en toch hoor jij altijd bij jezelf en ben jij eigenlijk je eigen meest wezenlijke geliefde. De liefdesrelatie met jezelf is de fundamentele relatie in dit leven. Al het andere is daar een afspiegeling van.

© Pamela Kribbe


audio: http://jeshua.net/channel-abonnement/B0YQ-2.WMA