Elk mens is een lichtwerker.
Wij bestaan uit licht, uit energie en beschikken daarom ook over de potentie een lichtwerker te worden.
Er is echter een onderscheid tussen de lichtwerker die zich daar van bewust is
en de onbewuste lichtwerker.
Wat is het verschil?
Een onbewuste lichtwerker is iemand die naar je glimlacht als jij die glimlach nodig hebt.
Of een vriend of vriendin die een hand op je schouder legt als je verdrietig bent.
Het is het geven van voorwaardelijke liefde en helemaal goed zoals het is.
Bewuste lichtwerkers doen dit ook, maar weten dat dit bijdraagt aan een betere wereld,
hun eigen heling en die van de ander.
Ze doen het vanuit onvoorwaardelijke liefde of zullen
er naar streven dit uit volledige overgave en onvoorwaardelijke liefde te doen.
Over deze laatste categorie, de bewuste lichtwerker, wil ik het hebben.
Om een bewuste lichtwerker, verder in dit stuk lichtwerker genoemd,
te worden, is een transformatie nodig.
Dat is een vaak moeilijk pad dat men gaat lopen en vaak wordt gemotiveerd door pijn.
Deze mensen lijden en hun lijden is ondragelijk.
Het kan ook voortkomen uit onrust en een gevoel dat er meer is.
Dit is een mildere vorm. In het proces van transformatie komen we vanzelf de vastgeroeste patronen
die ons klein houden en bang maken tegen.
Daar hoeven we niet zoveel voor te doen dan alleen de bereidheid te hebben
om deze patronen onder ogen te zien, met aandacht te bekijken
en te laten zijn voor wat het is.
Dat het in de praktijk vaak lastiger is, is gemakkelijk aan de hand van een voorbeeld aan te tonen.
Wij zijn als vogels in een klein kooitje.
De wereld beperkt zich tot de tralies van de kooi en biedt een bepaalde mate van (schijn)veiligheid.
We kunnen wel door de tralies heen kijken, we zijn bang voor wat daar buiten is.
Er gebeuren echter dingen in onze kleine kooi die we niet voorzien hadden.
Crises, een sterfgeval, een depressie of een manifesteren van een gave
waarop jij helemaal niet zat te wachten.
Het is onze natuur om vrij te zijn, net als die vogel ooit vrij was.
En zo maken we onze eerste schreden buiten die kooi.
We schrikken want alles is nieuw en lijkt bedreigend.
Daarom kiezen we er al generaties lang voor om terug te keren
naar de kooi en te leven in schijnzekerheid en het kleine bewustzijn.
In onze huidige tijd is de drang om uit de kooi te gaan echter veel groter.
Dat kan te maken hebben met een verhoogde trilling in de kosmos,
het Universum of omdat ons lijden ondragelijk wordt.
Volgens het in het vorige stuk uitgelegde hermetisch principe is daar weinig verschil in.
We worden echter als het ware onze kooi uitgeschopt.
Onze kooi wordt te klein, te beknellend.
Uit oude beknellende patronen breken, betekent het creëren van ruimte.
Ruimte voor nieuwe ideeën en idealen.
Het betekent een verruimd bewustzijn.
Een verruimd bewustzijn nodigt uit tot een eenheidsbewustzijn.
Het zijn allemaal vrij logische stappen, inzichten,
die je krijgt als je het proces van transformatie doorloopt.
Elke stap maakt je bang, maar op een gegeven moment ga je ook dit patroon herkennen
en stap je steeds makkelijker over je angst heen.
In het proces groeit ook je bewustzijn van jou als mens en er komt vrijheid
en onafhankelijkheid in plaats van slaafsheid en het herproduceren van oude patronen,
wat dan enorm saai gaat worden.
Het duurt even voordat je niets anders zou willen
dan het grote avontuur aangaan, maar het komt.
Dit bovenstaande is een individueel proces.
Natuurlijk worden gelijkgestemden opgezocht en gevonden
omdat ze jouw onzekerheid grotendeels kunnen wegnemen, maar het blijft vooral gericht op jezelf.
Na een tijdje, echter, ontstaat de behoefte om anderen te vertellen van jouw ervaringen.
Misschien eerst uit arrogantie, omdat jij ruimer denkt dan anderen, maar gaandeweg
het proces verliest het ego aan invloed en komt er (ook) ruimte
voor onvoorwaardelijke liefde en zorg.
Dit is het eenheidsbewustzijn of verbondenheid.
Ik heb vaak nagedacht over waarom lichtwerkers geassocieerd worden met licht.
Ik ben al een tijdje een lichtwerker en heb zodoende geleerd dat het te maken
heeft met jou als persoon. Kort gezegd: je wordt wat je gelooft.
Om je dit duidelijk te maken weer mijn leven als voorbeeld.
Hier verbind ik eenheidsbewustzijn met spiegelogie.
Spiegelogie gaat ervan uit dat alles en iedereen die jij ontmoet jou spiegelt.
Dus als jij er voor kiest de wereld als slecht te zien,
zul je allemaal assholes en andere klootzakken tegenkomen.
Ik heb geleerd dat het verder gaat.
Dit heeft te maken met het feit dat tijd en ruimte (3D) ook een patroon bleek te zijn
waarvan ik langzaam losweekte.
Ik zie mijzelf overal. Ik zie mijzelf van alle tijden en alle plekken, in alle situaties.
Er is geen verschil meer. De mensen die ik help zijn mij in een andere tijd of situatie.
Hoe kan ik ze dan weigeren als afnemer, cliënt of patiënt (ik werk als counsellor en healer)?
En mijn mentoren en leraren weerspiegelen mij ook.
Zij manifesteren het beste dat in mij zit.
Ook hen kan ik niet afwijzen.
Mijn groei is hun groei, mijn worstelingen zijn hun worstelingen,
mijn wijsheid is hun wijsheid. Ik zie mijzelf ook in wie ik niet ben,
maar waar ik wel voor had kunnen kiezen.
In het eenheidsbewustzijn bestaan geen beperkingen.
Als je je dit beseft, gaat er een (innerlijk) licht in je schijnen.
Je brengt licht in de wereld en dat is wat een lichtwerker doet.
Je vervult niet altijd de rol van lichtwerker.
Energie of licht stroomt van hoog naar laag.
Ik heb vaak gemerkt dat er sprake is van rolwisselingen.
Vroeger had ik daar moeite mee.
Ik was toch de lichtwerker?
Waarom voel ik me nu dan zo zwak en hulpbehoevend?
Waarom heb ik het licht van een ander nodig?
Waar zijn mijn kwaliteiten gebleven?
Dit is zowel een nederige als mooie les om te leren.
Het maakt ons ontvankelijk voor liefde en houdt onze eigen groei gaande.
Iedereen kan groeien, ook de meest wijze leraren van deze aarde, de heiligen en goeroes.
Momenteel leer ik mezelf in het dankbaar aanvaarden van alle hulp, alle licht, die ik nodig heb.
Zodoende kan ik ook een lichtwerker zijn.
Lichtwerkers maken bewust.
Ze verruimen onze kijk op de werkelijkheid en geven ons een gevoel van eigenwaarde.
Lichtwerkers zien in elk mens een mooi mens.
Zij zullen er alles aan doen de ander tot bloei te brengen.
Zij doen dit uit dankbaarheid voor de wijsheid, het licht dat hen zelf geschonken is,
vaak door anderen die hen zijn voorgegaan.
Zij respecteren de wetten van het Universum en vertrouwen op de perfectie van het Universum.
Zij stellen hun levens open om andere te helpen, of het nu over healing gaat,
aurareaden, counsellen of orakelen.
Alles is dan even waardevol, ook die hand op de schouder of die mooie glimlach.
Uiteindelijk zullen wij lichtwerkers (misschien weten de kristalkinderen het al) zien
dat we weinig verschillen van de lichtwezens; onze gidsen en engelen.
Angela Wende
bron: angelawende.blogspot.com/
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.stichtinglichtwerker.nl/vide ... erker.html
