We beleven nu zeer dynamische tijden. De puzzelstukjes van het Grote Spel grijpen nu steeds sneller in elkaar. Zo zijn inmiddels twee grote ‘rivieren’ van bewustzijn samengekomen. De Er-is-meer-rivier en de Het-klopt-niet-rivier voeden nu samen de steeds groter wordende Zee-der-Wakkeren. En het mooie is dat het eigenlijk niet eens uitmaakt wat er precies meer is (zoals bijvoorbeeld geesten, engelen of buitenaardsen) of wat er allemaal niet klopt (zoals onder andere de vaccinaties, de codex alimentarius of de chemtrails). In de Zee-der-Wakkeren is onbeperkt plaats voor een onbegrensd bewustzijn. Echter, voor dogma’s, zelfzucht en vooroordelen is het water van deze zee veel te zuiver.
De doorgang van de Er-is-meer-rivier en de Het-klopt-niet-rivier naar de Zee-der-Wakkeren gaat via een lastig gedeelte. Dit is de LoOpInG-waterval. De naam van deze waterval is een acroniem van Loslaten, Opschonen en InteGreren. Deze drie fasen worden hieronder toegelicht, zodat nog meer mensen via deze waterval de zee van vrijheid mogen bereiken.
Loslaten – fase 1 van de looping
Vrijheid begint bij het loslaten van alles wat we niet echt vast hoeven te houden. Deze eerste bevrijdingsstap is tegelijkertijd de lastigste en de grootste. Dit komt omdat we doorgaans een onjuist beeld van onszelf vasthouden. We stellen dan ons zelfbeeld gelijk aan onze persoonlijkheid. Maar we zijn niet onze persoonlijkheid; we hebben een persoonlijkheid. Onze persoonlijkheid is ons lagere zelf. En ons hogere zelf, dat is nu wie wij werkelijk zijn. Dit wordt ook wel onze essentie, ons karakter of onze ware natuur genoemd. Zo verwijst de energetische waarde van onze roepnaam naar onze (sterfelijke) persoonlijkheid en komen we de energieën van onze (onsterfelijke) essentie op het spoor via de energiewaarde van ons fysieke geboortemoment. Wie hier meer van wil weten, die kan daartoe het gratis e-boek Wetenschap van de ziel lezen of het gedeelte over zelfkennis in Oorsprong en bestemming van de mens.
Loslaten begint bij het kunnen thuisbrengen van iedere impuls, drijfveer, reactie, waarneming, gevoel of gedachte in ons. Komt deze voort uit onze persoonlijkheid (ons lagere zelf) of uit ons karakter (ons hogere zelf)? Wanneer we dit onderscheid niet kunnen maken, dan is dit meestal omdat onze persoonlijkheid doet alsof deze ons hogere zelf is. Een dergelijk, met valse lucht opgeblazen persoonlijkheid wordt aangeduid als een ‘ego’. Gelukkig is het ego gemakkelijk te herkennen aan de behoeftes die het ego nodig heeft om opgeblazen te blijven. Laten we deze ego-behoeftes maar eens even onder de loep nemen.
Zekerheid als remedie tegen angst of afkeuring
Het ego is absoluut niet gediend van onzekerheid. Het ego wil controle over alles, en dus ook over de toekomst. Deze controle dient ervoor te zorgen dat de onderliggende angst-emotie bedekt kan blijven. Het ego wil zekerheid om zich hiermee te wapenen tegen de angst voor het onbekende. Het ego is eigenlijk een enorme angsthaas. Via deze angst probeert het ego ons gevangen te houden binnen een klein kringetje van het bekende. Het ego is ook als de dood voor de dood. En dat is ook te begrijpen, want wanneer ons fysieke lichaam sterft, dan betekent dat ook automatisch het einde voor onze persoonlijkheid en de opgeblazen versie daarvan in de vorm van het ego. Maar ons hogere zelf is onsterfelijk, dus is de fysieke dood niets anders dan een overgangsfase. De ego-behoefte aan controle zien we ook heel duidelijk terug in alles wat het ego afkeurt. Het ego heeft onmiddellijk een negatief oordeel klaar, vooral over anderen. Dit komt omdat het ego zelf doodsbang is voor afkeuring. Het ego wil zekerheid, en we herkennen het ego aan angst of afkeuring bij mogelijke onzekerheid.
Onschuld als remedie tegen verdriet of luiheid
Verder is het heel eenvoudig om het ego een schuldgevoel aan te praten. Het ego is doorgaans bereid om ver te gaan om zo de status van onschuld te behouden of terug te krijgen. Het eigen straatje schoonvegen en houden, daarvoor wil het ego wel even aan de slag, want eerlijk gezegd is het ego aartslui. Wanneer dit straatje namelijk schoon is, dan kan het onderliggende verdriet niet aan de oppervlakte komen. Om de pijn maar niet te voelen, benadrukt het ego maar al te graag de eigen onschuld. Het ego is dan dus tevens schijnheilig. Het ego wil ook niet onnodig het risico lopen om een fout te maken. Want een fout maken, of hierop gewezen worden, dat doet het ego pijn. Het ego wil absoluut geen pijn voelen. Hierdoor kan het ego terecht komen in een neerwaartse spiraal, met een steeds sterker wordende zwaarmoedigheid, lusteloosheid of depressie als gevolg. Eigenlijk zijn dit allemaal symptomen van een volkomen uit de hand gelopen schuldgevoel. Het ego streeft daarom naar onschuld, en we herkennen het ego aan verdriet of luiheid bij mogelijke pijn.
Erkenning als remedie tegen woede of verveling
Een derde wortel waar we het ego erg blij mee kunnen maken is erkenning, bijvoorbeeld in de vorm van status, invloed of geld. Wanneer we hier dieper naar kijken, dan wil het ego eigenlijk alleen maar gehoord worden. Wanneer dit niet gebeurt, dan wordt het ego uiteindelijk een woedende driftkikker. Deze woede bouwt zich dan langzaam op, om daarna in volle hevigheid uit te barsten. De onderliggende woede staat dan vaak in geen verhouding tot die ene laatste druppel die de emmer van onvoldoende gehoord worden doet overlopen. Het niet gehoord worden is feitelijk onvoldoende aandacht van anderen krijgen. Het ego heeft een enorme aandachtshonger, die bovendien steeds groter wordt naarmate het ego meer aandacht krijgt. Het eerste symptoom dat zich voordoet bij te weinig aandacht is verveling. Het ego wil voortdurend gestimuleerd worden, en hoe meer stimulering, des sneller raakt het ego verveeld. En uiteindelijk zal verveling, wanneer deze te groot is geworden, omslaan in woede. Het ego wil erkenning (variërend van aandacht tot kroning als winnaar of belangrijkste), en we herkennen het ego aan woede of verveling bij het mogelijk uitblijven hiervan.
Het ego zit dus eigenlijk zeer eenvoudig in elkaar.
En als het ego niet krijgt wat het wil, dan wordt het ego bang, verdrietig of boos. Aan deze negatieve emoties herkennen we onmiddellijk dat we met het ego te maken hebben. Sterker nog, alle negatieve emoties komen voort uit het ego, want ze zijn allemaal terug te voeren tot één van deze primaire negatieve emoties of een mengvorm ervan. Bedilzucht, sarcasme, cynisme en irritatie, ze zijn allemaal afkomstig van het ego.
Loslaten komt in eerste instantie neer op het loslaten van het ego, en daarmee automatisch ook van alle negatieve emoties . We laten dan de valse lucht uit onze opgeblazen persoonlijkheid wegvloeien. En we zijn ons dan bewust dat onze persoonlijkheid slechts een jasje is dat we in dit leven hebben aangetrokken.
Wanneer we ons bewust zijn dat we een persoonlijkheid hebben, dan is het doorgaans ook niet meer zo moeilijk om al het andere los te laten. We zijn dan gewoon dankbaar voor alles wat was, is en zal komen, maar we klampen onszelf er niet langer krampachtig aan vast.
Opschonen – fase 2 van de looping
Veel van wat we hebben losgelaten, dat hebben we dan ook niet langer meer nodig. Voor alle materiële zaken die aldus overbodig zijn geworden is het belangrijk om deze te verwijderen uit ons leven. Hiermee geven we letterlijk en figuurlijk ruimte aan nieuwe energieën die deze opengevallen ruimte zullen gaan innemen.
Deze tweede stap van opschonen heeft niet alleen betrekking op onze leefomgeving, maar ook op ons innerlijk. Ook in ons fysieke lichaam, onze gedachten en onze gevoelens ontstaan allerlei overtollige zaken door deze los te laten, die we daarna maar beter gelijk kunnen gaan opruimen. Energetische bewegingsoefeningen, meditatie en het drinken van voldoende zuiverend water kunnen hierbij zeer behulpzaam zijn.
Integreren – fase 3 van de looping
Door het overtollige los te laten en het geheel op te schonen komen we steeds dichter tot de kern, zowel van onszelf als van onze eigen waarheid. In de derde stap is het cruciaal dat we ook steeds meer vanuit onze eigen waarheid gaan leven. In deze afsluitende stap is het erg belangrijk om onze eigen waarheid niet te verwarren met de aangedragen waarheid van één of meerdere anderen. We mogen ons gerust laten inspireren door andermans waarheden, maar wanneer we gedeeltelijk of geheel meegaan in de waarheid van een ander, dan verliezen we daarmee gelijktijdig het contact met onze eigen waarheid.
De tijd van dogmaÂ’s is nu definitief voorbij. Ieder dogma is een vooraf opgesteld raamwerk waarbinnen de werkelijkheid gevangen dient te blijven. DogmaÂ’s zijn gebaseerd op de ego-behoefte van controle. DogmaÂ’s komen dus voort uit angst. Alle dogmaÂ’s mogen we nu dus los gaan laten.
Alle religieuze-, maatschappelijke- en wetenschappelijke dogmaÂ’s staan ons op dit moment alleen maar in de weg.
Laten we deze dogmaÂ’s daarom maar snel vervangen door volledige openheid. Want er is namelijk helemaal niets om bang voor te zijn. Zonder ego zijn we tevens zonder angst.
Ook de tijd van guru’s is geweest. Het is prima wanneer iemand voor zichzelf alles heeft kunnen integreren, maar dit is dan niet meer dan slechts een praktijkvoorbeeld voor anderen. Iedereen gaat een eigen, unieke weg, en doet dit in een eigen, uniek tempo en op een eigen unieke manier. Guru’s die dè weg en dè waarheid blijven verkondigen, die belemmeren daarmee medemensen in het gaan van die eigen weg. Laten we daarom onze kostbare tijd niet langer verkwisten aan deze guru’s. En het gaat hier nadrukkelijk niet alleen om medemensen die guru spelen, maar nadrukkelijk ook om de guru’s uit hogere dimensies die zich via medemensen tot ons proberen te wenden.
Alle wezens in alle dimensies behoren de Vrije Wil van iedereen te respecteren.
En tegelijkertijd is het heel erg belangrijk dat iedereen gebruik maakt van dit Cosmische Grondrecht.
Ook de tijd van volgelingen is dus passé. Wie zich als schaap gedraagt, die zit nog gevangen in het ego. Schapen zijn bang voor het onbekende. Of ze zijn te lui zelf de antwoorden te gaan vinden. Of ze willen graag de aandacht of goedkeuring van de guru. Iedere volgeling volgt daarom eigenlijk het ego, evenals iedereen die zich opwerpt als guru. Ieder mens is volkomen gelijkwaardig aan ieder ander mens. Iedere poging om onderlinge ongelijkwaardigheid te verkondigen komt voort uit het ego of vindt weerklank in het ego.
Klaar voor de looping?
De huidige gebeurtenissen in het Grote Spel zijn allemaal bedoeld om steeds meer mensen te laten belanden in de Er-is-meer-rivier of de Het-klopt-niet-rivier. De plannen voor massavaccinatie vanaf dit najaar, het steeds verder wegnemen van onze privacy en de invoering van de codex alimentarius (vanaf 2010) hebben steeds meer mensen doen laten inzien dat hier iets totaal niet klopt. En de graancirkels, de orbs en de vele andere ‘onverklaarbare’ fenomenen die zich steeds meer en duidelijker tonen maken het voor steeds meer mensen zonneklaar dat er veel en veel meer is, dan wat ons officieel wordt verteld of dat we met ons beperkte verstand kunnen bevatten.
Beide bewustzijnsrivieren worden dus steeds meer gevuld met nieuwe mensen. Maar er is nu een opeens een enorm stuwmeer ontstaan voor de LoOpInG-waterval.
Al deze medemensen weten dat er meer is of dat het niet klopt, maar ze hebben niet door dat dit slechts uitnodigingen waren om naar binnen te gaan. Ze zijn nog steeds in de greep van het ego, en worden boos op de verantwoordelijken voor al die waanzin. Of ze worden bang voor wat er aan gaat komen.
En een derde groep die ook nog vastzitten aan het ego heeft dit zelfs helemaal niet door. Dit zijn de zogenaamde salon-wakkeren. Die denken dat ze al door de waterval zijn gegaan en dat ze nu in de Zee-der-Wakkeren zwemmen, terwijl ze zich feitelijk in het ego-stuwmeer bevinden. Deze salon-wakkeren hebben zichzelf gehypnotiseerd met de gedachte dat ze al beschikken over een onbegrensd, universeel Christusbewustzijn. De meeste van deze mensen zijn echter te lui of te bang om door hun eigen verdriet, angst of woede te gaan. Alleen door de looping van loslaten, opschonen en integreren kunnen we onszelf loskoppelen van onze persoonlijkheid en bevrijden we onszelf van het ego. Luie, bange, verdrietige, boze, afkeurende en verveelde mensen zijn slaaf van hun ego. De LoOpInG-waterval is bedoeld om ons hiervan te bevrijden.
Mensen die ego-vrij zijn, die kennen geen negatieve emoties meer.
Deze waarlijk wakkere mensen kennen eigenlijk alleen nog maar de Cosmische emotie van onvoorwaardelijke, onbaatzuchtige en onbegrensde Liefde.
Mensen die ego-vrij zijn, die strijden niet. Ego-vrije mensen voeren geen strijd tegen de Duisternis, tegen de Illuminati of tegen wie of wat dan ook.
Waarlijk wakkere mensen weten dat iedere strijd voortkomt uit ego-behoeften.
Wie strijd voert, die doet dat eigenlijk tegen zichzelf.
En hoe harder deze strijd wordt gevoerd, des te moeilijker wordt het om deze te winnen. De strijd maakt het ego namelijk alleen maar sterker, en dus zullen we uiteindelijk altijd verliezen.
Want het ego zondert ons af en maakt ons steeds eenzamer, zwaarder, donkerder en ongelukkiger.
Waarlijk wakkere mensen investeren hun kostbare energieën in het loslaten van alles wat niet essentieel is, het opschonen van het overtollige en het integreren van alles wat we dan overhouden. Iedereen doet dit op een eigen manier en in een eigen tempo. En ook verschilt hetgeen wel of niet essentieel is van persoon tot persoon.
Niemand is van het ene moment op het andere ego-vrij. Net als alles gaat ook dat stap voor stap. Maar iedere stap die we daarin zetten, hoe klein dan ook, die brengt ons wel een stapje dichter bij de Zee-der-Wakkeren. Alles wat we nu al los kunnen laten, dat helpt ons op twee manieren. De verbinding met het oude wordt zwakker en er ontstaat meer ruimte voor het nieuwe. Wanneer we onszelf volledig hebben bevrijd van het oude, dan zijn we geworden wie we werkelijk zijn.
Ons zuivere bewustzijn kunnen we dan het meest treffend typeren met de woorden ‘ik ben’.
