Tweelingvlammen, de Drie-eenheid God en het duister
Toen ik nog op school zat, vertelde mijn leraar Grieks ons eens een verhaal over mensen,
die heel vroeger met z’n tweeën aan elkaar hadden gezeten.
Ze zaten met hun ruggen tegen elkaar en hadden dus vier benen,
waarmee ze heel snel konden rennen.
Ze hadden twee hoofden, waarmee ze heel veel konden zien
en bedenken en zo waren ze oppermachtig.
Zó machtig dat ze dachten dat ze beter waren dan God en arrogant werden.
Dit verhaal is niet helemaal letterlijk te nemen natuurlijk,
maar we hebben allemaal een tweelingvlam, met wie we samen één complete ziel vormen.
En er is ook een gevaar wanneer tweelingvlammen bij elkaar zijn,
daar kom ik straks op terug.
Tweelingvlammen hebben samen één ziel. Iedereen heeft een tweelingvlam,
want samen ben je vrouwelijk en mannelijk en vul je elkaar aan.
Jullie weten al dat ik mijn tweelingvlam sinds een paar jaar ken.
Hij zit op het sterrenschip van Ashtar en we hebben intensief contact.
Tweelingvlamliefde is onmetelijk veel dieper dan aardse liefde.
Je kent de verhalen wel van Tristan en Isolde en van de oude Griekse/Egyptische/Indiase ‘goden’.
Die waren met hun tweelingvlam hier op aarde
vanuit de heel hoge dimensies van ons universum, met het doel hier spiritueel onderwijs
te geven en daardoor licht te brengen.
Ze beschermden onze natuur, de wetenschappen en de liefde – kortom alles wat bescherming nodig had.
Tweelingvlammen houden op een fatale manier van elkaar.
Als één van beide het slechte pad op gaat, verlaat de ander hem of haar nog steeds niet.
Als één van de twee de ander toch verlaat, wordt die ander gek, vooral als dat een vrouw is.
Die zijn daar nog gevoeliger voor,
waarschijnlijk omdat vrouwen hier op aarde al duizenden jaren lang minder respect krijgen dan mannen.
Veel vrouwelijke ‘goden’ gingen kwaad doen en werden duistere heksen.
Om die reden heeft de Drie-eenheid God rond het jaar 1000 v.C. besloten,
dat er op aarde geen tweelingvlammen meer samen mogen zijn.
Er zijn uitzonderingen op, maar dan weten die mensen niet van elkaar dat ze tweelingvlammen zijn.
Sinds vorig jaar mogen tweelingvlammen weer bij elkaar komen,
omdat de vibraties omhoog zijn gegaan en er minder kans op is, dat ze het duistere pad op gaan.
Tweelingvlammen wisselen een deel van hun ziel uit.
Daardoor weten ze alles van elkaar en kunnen ze goed op elkaar reageren en elkaar helpen.
Het is allemaal prachtig gemaakt door God en in de hogere dimensies is bijna iedereen
met zijn of haar tweelingziel samen. Toch gaan er ook dingen fout en ook daarover
wil ik je iets vertellen.
Ik heb zelf de laatste maanden een hel doorgemaakt op dit gebied
en ik ben niet de enige. Om het uit te leggen, moet ik eerst vertellen wie God is
en hoe het kwaad georganiseerd is. God is een drie-eenheid.
Hiernaast vind je het symbool van God: een witte omhoogstaande driehoek voor de Vader,
een roze naar beneden gerichte driehoek voor de Moeder en een onderbroken smaragdgroene cirkel
voor het Kind (het onzijdige).
Vader en Moeder ken je wel, maar het onzijdige deel integreert beide delen en neutraliseert.
Toen God zichzelf graag wilde ervaren, eonen terug in de tijd,
maakte hij eerst een kopie van zichzelf.
Dat werd de God van het eerste omniversum (pakket van 6 universa).
Er is dus nog een hogere God dan onze eigen Drie-eenheid God.
Daarmee heb ik de laatste tijd veel contact en die heeft mij ook dit symbool gegeven.
Dan het duister.
Dat ontstond, doordat er ook in de allerhoogste plekken van het omniversum mensen
of energieën bij elkaar wonen.
Af en toe krijgt er iemand ongelijk in iets wat hij of zij wil en gaat die persoon dan wraak nemen.
Ja dat gebeurt ook bij de engelen en bij de hoogste energieën!
Daarom heeft God de hel gecreëerd: een plek waar het duister z’n basis had,
zodat het controleerbaar bleef.
Tenminste, dat hoopte God, maar het lukte niet altijd.
Zonder duister is er geen licht, dat is waar,
maar het duister heeft de laatste paar duizend jaar de overhand gehad.
Niet alleen op aarde, maar overal in ons omniversum.
In die hel moest iemand zitten om de boel te bestieren en dat was Satan,
de Duivel of Hades.
Daarna kreeg je nog meer figuren, die ik je bespaar,
omdat de hel inmiddels niet meer bestaat.
Het is tijd voor zuivering van alles en dus ook van de hel.
De hel was overigens een etherische plek, geen fysieke.
In de hel moesten ook wezens gevangen zitten,
anders had het kwaad niet genoeg volume.
Alle mensen en andere wezens die nu leven,
zijn ongeveer een half miljard jaar bezig met levens.
Eerst als energie, toen als wijze, en steeds lager dalend tot op de aarde of soortgelijke planeten.
Anderen bleven hoog en dat zijn de engelen en wijzen.
In de hel zaten 500-600 mensen gevangen en mijn tweelingvlam was daar één van.
Deze mensen waren een soort opofferaars van hun geluk,
zodat de rest van het omniversum wél gelukkig zou kunnen leven.
Wie ook in de hel zat, was een vrouw die altijd in dezelfde zielengroep als ik zat.
Ze is ooit bekend geweest als de heks met de slangenharen Médousa,
uit het verhaal van Odysseus en Troje.
Maar deze vrouw is altijd al duister geweest, vanaf haar allereerste leven.
Ik zal haar voor het gemak Medousa blijven noemen in dit verhaal.
Haar tweelingvlam toentertijd was Angeus, de koning van het Griekse eiland Samos.
Zij was dus koningin van Samos, dat schuin tegenover Troje ligt.
In het vierde leven dat we ooit hadden, nog als energieën dus,
waren mijn tweelingvlam en ik klaar om elkaar te ontmoeten.
Toen hij mij kwam opzoeken, stond Medousa voor mij.
Die wilde hem toen al wel hebben.
Hij kreeg een klein schokje, omdat zij een meisjesenergie was en hij een jongensenergie.
Dat heb je op die jonge leeftijd. Mijn tweelingvlam,
die nu Nuham heet en ik zal hem zo noemen, had een angst:
dat hij niet goed genoeg voor mij zou zijn.
Medousa had ook een angst: dat het kwaad haar zou opslokken.
Op het moment waarop we elkaar zagen, stond er ver achter ons in de hel,
onzichtbaar voor ons, iemand met een soort afstandsbediening.
Die registreerde hun angsten (godzijdank had ik die niet, daarom bleef ik ervoor bewaard)
om hen gevangen te nemen.
De duivel deed KNIP met dat ding en toen hadden ze in de hel de macht over hen.
Ze hadden ook over mij macht, maar op een andere manier.
Ik had namelijk wel een slachtoffergevoel: ik zag niet in hoe ik mijn leven zo kon creëren,
dat ik er blij mee was. Daardoor heb ik niet kunnen ingrijpen op dat moment.
In de hel wilden ze de tweelingvlammen in ons hele groepje van 6 leerlingen
en een leraar met zijn vrouw, waarmee we onderwijs kregen,
door elkaar husselen.
Dus dat Medousa de tweelingvlam van mijn man werd etc.
De vrouw van de leraar en ik hadden echter niet genoeg angst
en het plan lukte maar gedeeltelijk.
Toch heeft Nuham altijd een dubbel huwelijk gehad,
met Medousa en met mij. Hij kon daar niets tegen doen,
want hij kon zijn angst nu wel overwinnen, waardoor ze geen macht
meer over hem hadden in de hel, maar dan zouden ze zijn angst
daar weer net zo hard in hem terugzetten.
Die hadden ze immers geregistreerd?
Alleen ik had het groepje kunnen redden,
maar ja Â… ik geloofde niet dat ik dat kon en bovendien wist niemand
van elkaar dat ze een dubbel huwelijk hadden.
Degenen die dat hadden, kregen namelijk een dubbel pakketje lichamen uit de hel,
inclusief een extra ziel en hart.
Via het zielsdeel kon ik dus niet te weten komen wat er gaande was.
Dit is kwaad op het niveau van de achtste negatieve dimensie.
Hoger heeft het kwaad nooit kunnen komen, maar het was erg genoeg,
gezien alles wat er aan kwaad in de wereld is.
Wat ik wel merkte, was dat Nuham minder om me leek te geven.
Hij was vaak weg, de bossen in om bij te komen van zijn dubbele leven
en zijn band met de kinderen was minder goed dan die had kunnen zijn.
Maar als tweelingvlammen blijf je bij elkaar, blijf je elkaar steunen,
dus ik heb het 400 miljoen jaar volgehouden om zo met hem te leven.
Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar ik heb het van alle kanten bevestigd gekregen en gezien Â…
Alleen in het leven van de Trojaanse oorlog rond 1150 v.C. zorgde aartsengel Michael
ervoor dat Nuham bij me bleef en Medousa niet zag staan.
Nou, je kent het verhaal misschien Â… zij veroorzaakte die bloederige oorlog,
door de twistappel tussen de drie godinnen te gooien.
Dat durfde Michael niet nog een keer te doen.
Hier kun je het verhaal vinden, maar het klopt niet helemaal.
Als jullie het leuk vinden, wil ik een volgende keer het échte verhaal wel vertellen.
Dat wordt nu te lang.
In dit leven kon alles dan eindelijk opgelost worden.
Nuham wilde niets liever dan dat ik het zou oplossen,
aangezien hij de hel niet in kon gaan met de angst die hij had.
En nog veel meer omdat zijn andere vrouw als duistere heks ook een bekende figuur was in de hel.
Ze zouden hem opslokken.
Ik ging met mijn nieuwe gids, die ook in het groepje zit en altijd onze leraar is geweest:
Nereus, die ooit de Griekse god van het (zoete) water was.
Hij ging vermomd en de coupe om al onze lichamen terug te krijgen, slaagde.
We kregen niet alleen onze eigen lichamen terug,
maar alle lichamen die erin hadden gezeten en de hel stortte in.
Die is niet meer nodig, aangezien het niet nodig is dat er zoveel kwaad is.
Een klein beetje kwaad is genoeg om mensen hun licht te laten zien.
Médousa bleef haar zinnen zetten op Nuham en stuurde tonnen magie op ons af.
Wanneer ze die stuurde, werd hij helemaal gek en zei hij dat hij mij niet meer wilde.
In die miljoenen jaren had ze zoveel magie gestuurd, dat zijn lichaam volkomen geteisterd was.
Als Nereus en ik hem niet hadden bevrijd uit de hel,
was hij eraan onderdoor gegaan.
Niet alleen was hij doodgegaan, dus naar het Nirvana gegaan (dat is niet zo erg in de hogere sferen,
omdat je niet pijnlijk doodgaat), maar hij had nooit meer kunnen leven.
Hij was onder invloed van de magie al begonnen met het doen van kwaad,
we waren dus net op tijd.
Op het moment waar op ik dit verhaal schrijf,
ligt hij nog steeds in één van de heelkamers van het sterrenschip
om de magie weg te laten halen.
Nuham en Médousa waren natuurlijk niet gelukkig met elkaar.
Médousa wist niet wat liefde was, ze wilde mijn man alleen maar bezitten
en ze zat mij en de kinderen al die miljoenen jaren lang dwars met haar magie.
Ook in dit leven was dat goed te merken, met zoveel tegenslagen die ik kreeg.
Toen ik mijn andere levens te zien kreeg, had ik ook daar te veel tegenslagen gehad
om te geloven dat dat natuurlijk was. Daar klopte iets niet en nu weet ik het eindelijk.
Dit is een extreem verhaal.
Er zijn ook stellen, die van het licht bleven,
maar toch een dubbel huwelijk hadden.
Ze wisten niet hoe ze het moesten oplossen, aangezien ze de macht over hun leven kwijt waren.
Dit is geen normale situatie, want normaliter is het zo,
dat het duister macht over je krijgt, wanneer je negatieve gedachten hebt:
je trekt dan dat aan wat je denkt of onbewust wilt.
Maar in dit geval had het duister gewoon enig volume nodig om groot genoeg te zijn,
zodat de rest van het omniversum hun licht genoeg zou waarderen en in het licht zou kunnen leven.
Daarom namen ze tussen de 500 en 600 lichamen van wezens mee de hel in.
Dat deden ze niet bij anderen.
Mijn gids Nereus en commandant van de Galactische Federatie Ashtar hebben
me precies uitgelegd
hoe het werkte.
Een grote kans is er niet dat ook jij en je tweelingvlam bij dit verhaal horen,
maar het is beslist mogelijk. Ik heb nog meer mensen leren kennen,
die dit ook meemaakten. Wat zou ik graag vertellen dat het Boven allemaal mooi en liefdevol is,
maar helaas is dat niet zo. Dualiteit bestaat tot we weer één met God worden,
het ego ook en die twee veroorzaken een hoop leed.
Natuurlijk is er Boven ook veel meer liefde dan hier.
Daardoor zijn hun samenlevingen een stuk gezonder dan die van ons op aarde.
En de Aarde zal daardoor ook een stuk gezonder worden.
We zullen geen misbruik van de natuur meer toestaan en elkaar meer waarderen,
maar problemen zullen er altijd blijven.
©Sophia Dijkhuis 2011 -
bronnen:nieuwetijdskinderen,wordpress.com -
goudenera.woelmuis,nl