Osho Yoga --

[Liana]

.


Onder Invloed van ‘Grace’






Jij bestaat in de wereld als een lichaam, belichaamd, besta je hier. Als je lichaam ziek is, hoe kun jij gezond zijn? Als je lichaam vergiftigd is, ben jij vergiftigd. Als je lichaam te veel toxinen draagt en belast is, kun jij niet licht zijn; dan kun je geen vleugels hebben. Dus moet je nu werken aan je lichaam en de zuiverheid ervan. Er is voedsel dat maakt dat je meer geworteld bent in de aarde; er is voedsel dat maakt dat je meer gericht bent op de lucht. Er is een manier van leven waardoor je meer onder invloed van zwaartekracht bent; er zijn manieren van leven waardoor je meer beschikbaar bent voor het tegenovergestelde verschijnselÂ… levitatie.

Er zijn twee wetten: de ene is die van de zwaartekracht; de andere is ‘grace’. Zwaartekracht trekt je naar beneden; ‘grace’ trekt je omhoog. Wetenschap kent alleen zwaartekracht; Yoga kent ook ‘grace’. Yoga lijkt er meer wetenschappelijk over dan de wetenschap zelf, want elke wet moet een tegengestelde hebben. Als de aarde je naar beneden trekt, moet er ook iets zijn dat je naar boven trekt; anders zou de aarde aan je hebben getrokken, je compleet naar binnen hebben getrokken. Dan zou je verdwijnen.


Je bestaat op de oppervlakte van de aarde. Dat betekent dat er een balans bestaat tussen de wet die je naar beneden trekt en de wet die je naar boven trekt. Anders zou je al lang geleden door de aarde vernietigd zijn. Je zou teruggegaan zijn naar de baarmoeder van de aarde en zijn verdwenen. Maar je bestaat. Er is een evenwicht tussen de tegengestelden, en elke wet is slechts mogelijk als de andere, de tegengestelde, bestaat. De naam van de tegengestelde wet is Â’graceÂ’.


Je hebt het misschien onbewust wel eens gevoeld, op een ochtend, je voelt je plotseling licht… alsof je kunt vliegen. Je loopt op de aarde, maar je voeten vallen niet op de aarde – je bent zo gewichtloos, als een veertje. En op een andere dag ben je zo zwaar, zo beladen, dat je zelfs niet kunt lopen. Wat is er gebeurd? Dan moet je je hele levensstijl analyseren.


Er is iets dat maakt dat je licht bent, en er is iets dat maakt dat je zwaar bent. Alles dat je zwaar maakt is onzuiver en alles dat je licht maakt is zuiver. Puurheid is zonder gewicht; onzuiverheid is zwaar en beladen. Een gezond mens voelt zich licht, zonder gewicht; een ongezond mens voelt zich te veel belast door de aarde, wordt te veel naar beneden getrokken. Een gezond mens loopt eigenlijk niet, hij rent. Zelfs als een ongezond mens zit, zit hij niet, hij slaapt.



Yoga kent drie woorden, drie gunas: sattva, rajas en tamas. Satva is zuiverheid, rajas is energie, tamas is zwaarte, duisternis. Wat je eet, maakt je lichaam en maakt in zeker zin, jou. Als je vlees eet, zul je zwaarder zijn. Als je alleen op melk en vruchten leeft, zul je licht zijn. Heb je wel eens gemerkt dat je heel gewichtloos bent als je vast, alsof het hele gewicht van het lichaam is verdwenen? Als je op een weegschaal staat, zal het je gewicht tonen, maar je voelt het niet. Wat is er gebeurd? Het lichaam heeft niets om te verteren; het lichaam heeft vrij van de dagelijkse routine. De energie stroomt, de energie heeft geen werk te doen – het is een vrije dag voor het lichaam. Je voelt je ontspannen, je voelt je heerlijk.


Men moet goed op het voedsel letten. Eten is niet iets gewoons. Je moet voorzichtig zijn, want je lichaam is samengesteld uit alles wat je in het verleden hebt gegeten. Minder of meer eten, of precies genoeg, maakt een groot verschil. Je kunt een geobsedeerde eter zijn – je kunt teveel eten van datgene wat niet nodig is – dan zul je heel erg neerslachtig en zwaar zijn. Je kunt precies de juiste hoeveelheid eten: je zult je gelukkig voelen, niet neerslachtig -- je energie stroomt en is niet geblokkeerd.


Iemand die in de innerlijke wereld wil vliegen, die probeert het innerlijke centrum te bereiken, zal gewichtloos moeten zijn; anders kan de reis niet voltooid worden. Als je lui bent zul je niet in staat zijn dat innerlijke centrum binnen te gaan. Wie zal in dat innerlijke centrum binnengaan?


Let op wat je eet, let op wat je drinkt. Let op hoe je voor je lichaam zorgt. Kleine dingen zijn belangrijk. Voor een gewone man maakt het niet uit, want hij gaat nergens naartoe. Als je eenmaal op het pad bent, maakt alles uit.


Of je elke dag een bad neemt of niet – dat maakt uit. Gewoonlijk maakt het niet uit. Als je op de markt werkt, of in de winkel, maakt het niet uit of je een goed bad hebt genomen of niet. In feite zou het op de markt verwarrend kunnen zijn als je elke dag een goed bad neemt. Je zou je zo licht voelen, dat het lastig is om listig te zijn; je zou je zo fris voelen dat het lastig is om te bedriegen. Je zou je zo maagdelijk en onschuldig voelen, dat het bijna onmogelijk is iemand uit te buiten. Vuil zijn kan helpen op de markt, maar niet in de tempel. In de tempel moeten jullie zo fris zijn als dauwdruppels, zo schoon als bloemen; alleen dan kun je het altaar betreden. Laat in de tempel, waar je je schoenen uit moet doen, de hele wereld en alle lasten ervan, achter. Breng ze niet mee naar binnen.


Baden is één van de mooiste dingen – heel eenvoudig, maar als je ervan begint te genieten, wordt het een meditatie voor het lichaam. Gewoon onder de douche zitten en genieten, wiegen en een lied neuriën of een mantra neuriën – dan wordt het dubbel zo krachtig. Als je onder de douche zit en “aum” neuriet, en het water valt op je lichaam en aum valt in je geest, neem je een dubbele douche: het lichaam wordt gereinigd door het water, het hoort bij de wereld der elementen, en je geest wordt gereinigd door aum. Na het bad voel je je bereid om te bidden; wil je graag bidden. Na dit bad en de mantra zul je je totaal anders voelen; je zult een andere kwaliteit en geur om je heen hebben.


Shauch, zuiverheid, betekent zuiverheid omtrent voedsel, omtrent het lichaam, omtrent de geest – drie lagen van zuiverheid. En de vierde laag, die je wezen is, heeft geen zuivering nodig, want hij kan niet onzuiver worden. Je binnenste kern is altijd zuiver, altijd maagdelijk, maar die binnenste kern is bedekt met andere dingen die onzuiver kunnen worden, die elke dag onzuiver worden. Je gebruikt je lichaam elke dag; er verzamelt zich stof. Je gebruikt je geest elke dag; er verzamelen zich gedachten. Gedachten zijn net als stof. Hoe kun je zonder gedachten leven, als je in de wereld leeft? Je moet wel denken. Het lichaam verzamelt stof, wordt vuil; de geest verzamelt gedachten en wordt vuil. Beiden hebben een goed, reinigend bad nodig. Het zou deel van je levensstijl moeten worden. Het moet niet als een wet worden beschouwd; het moet gewoon een mooie manier van leven zijn.


En als je je schoon voelt, openen zich meteen andere mogelijkheden, want alles is met al het andere verbonden; het is een ketting. En als je je leven wilt veranderen, begin altijd bij het begin.



Yoga: The Alpha and Omega


.

[Liana]

...

De Spelletjes van het Ego







Het ego is altijd op zoek naar isolatie, want als je alleen bent, blijft slechts het ego, het ego wordt de hele wereld. Dan is er niemand om tegen je ego te vechten; er is niemand om je te vernederen; er is niemand waarmee je jezelf kunt vergelijken. In je eigen ogen wordt je superieur. Je kunt je ego absoluut geloven; er is geen afleiding.

Ik ben tegen isolatie. In feite moet je je ego oplossen, niet isoleren. Je moet geen eiland worden, onafhankelijk, apart van het geheel: je moet deel worden van het continent, er in opgaan. Hoe kun je één zijn met de werkelijkheid in isolatie? De werkelijkheid heeft deelname nodig, geen isolatie. Daarom vindt de grootste samadhi plaats in liefde, niet in isolatie. En het hoogste in Yoga is liefde, want in liefde moet je jezelf oplossen. In liefde moet je sterven; in liefde moet je smelten en verzinken.


Ik leer liefde, geen isolatie. Isolatie is de manier van de wereld, niet de weg van religie. Maar het gebeurt: Je hebt rijkdom nagejaagd, politieke macht en bezittingen; Dan wordt je gefrustreerd. Dan wendt je je naar de Himalayas – je zweert de wereld af. Je zweert het ego niet af, je zweert de wereld af. Ik leer jullie: zweer het ego af, zweer niet de wereld af.


Het ego is heel subtiel. Als je geen politieke macht kunt bereiken, probeer je religieuze macht te bereiken. Je noemt het Kundalini, maar toch is het macht. Toch is het iets dat je apart maakt, uniek, onafhankelijk, een eiland. Als jouw religie ook het zoeken naar macht is, dan is isolatie nodig. Maar religie is niet een zoeken naar macht; het is een zoeken naar stilte. Het is een zoeken naar vrede; het is een zoeken naar innerlijke armoedeÂ…wat Jezus noemtarm van geest. Het is een zoeken naar zijn, op zoÂ’n manier dat er geen verschil is tussen zijn en niet-zijn. Niet zijn wordt je enige vorm van zijn. Dit is niet mogelijk via onafhankelijkheid, dit is alleen mogelijk als je interafhankelijkheid realiseert.



Deze drie woorden moeten worden onthouden: afhankelijkheid, onafhankelijkheid en interafhankelijkheid. Je bent afhankelijk; je zoekt onafhankelijkheid; ik leer jullie interafhankelijkheid. Je bent afhankelijk, want je voelt overal dat je afhankelijk bent, overal treden beperkingen op. Als je van iemand houdt wordt je afhankelijk van hem of haar. Overal brengt het leven je afhankelijkheid. Dan komt het idee naar boven dat je in de wereld nooit onafhankelijk kunt zijn. Ontsnap aan de wereld. Je kunt ontsnappen, maar onafhankelijk kun je nooit zijn: je kunt alleen maar misleid worden. Zelfs in de Himalayas ben je niet onafhankelijk; je bent nog steeds afhankelijk van de zon. Als de zon niet opkomt , ga je onmiddellijk dood. Je bent afhankelijk van zuurstof en lucht: als de zuurstof verdwijnt, ga je dood. Je bent afhankelijk van water, je bent afhankelijk van duizend en één dingen.


Afhankelijkheid moet men begrijpen, niet vermijden. Als je afhankelijkheid begrijpt, zul je onmiddellijk de interafhankelijkheid die er erachter verborgen zit, begrijpen. Afhankelijkheid wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. Degenen die weten, hebben ook geweten dat je niet afhankelijk bent van de zon; de zon is ook afhankelijk van jou. Zonder jou kan de zon niet bestaan, net zoals jij niet kunt bestaan zonder de zon. Zelf een klein grassprietje zal worden gemist door het bestaan; het bestaan zal nooit compleet zijn zonder hem. Er is een gat, er mist iets.


Denk dus niet dat de sterren groots zijn en een grassprietje klein en nietig. In het bestaan is niets groot en niets klein, omdat het bestaan één is. Dit is wat bedoelt wordt met ecologie: onderlinge afhankelijkheid. En ecologie betreft niet alleen deze aarde, het betreft de totaliteit. Ecologie is een spiritueel verschijnsel.



Jullie interpreteren verkeerd. Jullie interpreteren interafhankelijkheid als afhankelijkheid. Dat is een verkeerd idee, en vanwege dat verkeerde idee ontstaat een verkeerd verlangen: hoe kan ik onafhankelijk zijn. Uit de ene vergissing ontstaat een andere vergissing. Je kunt het niet zijn; en als iemand je leert onafhankelijk te zijn – er zijn mensen die dit leren – is hun leer pure domheid. Jij bent onderdeel, jij bent één met het geheel, je bent een golf in de oceaan. De golf kan niet onafhankelijk zijn. Hoe kun je een golf apart maken van de oceaan? En ik zeg je, men kan ook de oceaan niet apart maken van de golf. Zonder golven zal de oceaan ook verdwijnen. De golven kunnen niet zonder de oceaan en de oceaan kan niet zonder de golven, want golven zijn niets anders dan de golvende oceaan.


Door de taal ontstaat de verdeeldheid. Je zegt de golven en de oceaan; maar in feite zijn er geen golven en geen oceaan; het is één geheel – de golvende oceaan. Golven zijn geen dingen… een proces, een beweging, het ademen van de oceaan. Jij en je ademhaling zijn niet twee dingen: jij bent de ademhaling en de ademhaling is jou. Jij ademt en het ademen ademt jou; ze zijn onafscheidelijk. Het leven is één. Deze eenheid geeft: interafhankelijkheid. God is een andere naam. Liefde is nog een andere naam, en nog beter dan God, want God is stuk gemaakt door de theologen. Liefde is nog puur en maagdelijk.



Dus het eerste dat jullie moeten begrijpen: Ik leer geen isolatie, want ik leer geen ego. Jullie zogenaamde Yoga leraren zijn allemaal min of meer egoïsten. In de naam van Yoga zijn er veel ego-trips gaande. Ga daar niet bij horen. Ik leer geen isolatie, want ik wil dat jullie het ego loslaten en niet de wereld. De wereld is het probleem niet. De wereld is geweldig mooi; het is pure vreugde, er is niet mis mee. Er is iets mis met jullie, niet met de wereld. Laat het verkeerde in je vallen; wijs de wereld niet af. Ik leer jullie om de wereld te vieren, niet hem af te zweren. Ik ben helemaal voor het leven en ik ben onvoorwaardelijk voor het leven; en ik zeg, dat degenen die jullie zeggen het af te zweren, degenen zijn die vergiftigen en dat ze je vanaf het eerste begin iets leren, dat absoluut fout is.


Jij bent de maya! Dus als je iets wilt verlaten, verlaat jezelf. Als je iets wilt verzaken, verzaak jezelf. En de enige manier, de enige manier jezelf te verzaken, is te vieren.


Steeds wanneer je gelukkig bent, ben je niet; altijd wanneer je droevig bent, ben je er; altijd wanneer je gedeprimeerd bent, ben je er; altijd wanneer je blij bent, ben je er niet. In geluk, in extase, verdwijn je. In verdriet en lijden, verschijn je weer. Kijk er naar. Wanneer je lacht ben je er niet. In echt lachen ben je er gewoon niet. Het komt ergens vandaan dat je niet kent. Het komt van iets dat aan je voorbij gaat. Jij bent niet degene die lacht: wanneer er lachen is, ben jij niet.


Dans! Wanneer de dans echt bezit van je neemt, wanneer er echt een dans is, is de danser er niet meer. De danser is verdwenen; hij bestaat niet. De dans is zo enorm echt, dat het onechte er voor moet verdwijnen. Het onechte kan het echte niet in het gezicht zien; het valse kan niet geconfronteerd worden met het ware; de leugen kan de waarheid niet in het gezicht zien; de duisternis kan het licht niet ontmoeten. Wanneer het echte verschijnt – en het echte is wanneer jij deel bent van het geheel, ofwel in lachen, in dans, in liefde – steeds wanneer je deel bent van het geheel, bestaat het ware. Afgescheiden, ben je maya. Eén met het geheel ben je goddelijk.



Wanneer je alleen bent ontstaat er een vals soort “godsdienstigheid”. Wanneer je alleen bent is er niemand die je kwaadheid kan opwekken, niemand die een situatie kan creëren waardoor je bedroefd wordt; niemand om je je valse gezichten te laten zien. Je bent alleen, er ontstaat geen kwaadheid. Niet dat de kwaadheid is verdwenen – de situatie voor kwaadheid is er gewoon niet. Je bent vol kwaadheid, maar er is niemand om je te beledigen of je pijn te doen. Alleen de gelegenheid is er niet. Kom terug naar de wereld – leef vijftig jaar in de Himalayas en als je terugkomt naar de wereld, zul je meteen ontdekken dat de kwaadheid er is, zo fris als wat, misschien nu zelfs sterker, vanwege vijftig jaar opgehoopte woede, opgehoopt vergif. Dan wordt men bang om terug te keren naar de wereld.


Ga maar eens naar de Himalayas: je ziet daar een heleboel mensen rondhangen. Lafaards, die niet terug kunnen komen naar de wereld. Wat voor puurheid is dit, als het angst is? Wat voor soort celibaat is dit, als het angst is? Wat voor soort werkelijkheid is dit, als het bang is voor maya, illusie? Wat voor soort licht is dit, als het bang is voor de duisternis: als het bang is terug te gaan naar de duisternis, dat de duisternis machtig zal zijn en het licht zou kunnen vernietigen? Heeft duisternis ooit enig licht vernietigd?


Het zal je niet helpen, zelfs al mediteer je vierentwintig uur per dag, tenzij meditatie een manier van leven wordt – niet dat je het mediteren doet. Of je nu een uur of twee uur of drie uur of zes uur mediteert… Je zou vierentwintig uur kunnen mediteren: je zou gek worden, maar geen samadhi bereiken.


Samadhi is er wanneer je compleet vergeet wat meditatie is. Je mediteert niet; juist de manier waarop je leeft is meditatie. Je manier van praten, je manier van lopen, je manier van eten: dat wordt meditatie. Meditatie wordt een kwaliteit van je leven; het is niet een kwestie van kwantiteit. Wees niet kwantitatief. Denk niet dat meer meditatie komt door meer te mediteren…dat is dwaas. Het is niet een zaak van méér… kwaliteit, niet kwantiteit.


Meditatie is niet iets als geld dat je kunt verzamelen en opslaan. Meditatie is een wijze van zijn: je slaat het niet op, je kunt het niet vermeerderen, het is geen rijkdom. Het is jouw wijze van zijn.


Meditatie zou een klimaat om je heen moeten worden, een milieu waarin je leeft. En waar je ook gaat, draag je jouw klimaat. Dat is mijn hele werk: daarom stuur ik je niet in isolatie, ik stuur je niet naar de bergen om de hele dag te mediteren; want dat zou je er een verkeerd denkbeeld over kunnen geven, het idee van kwantiteit.


Je kunt nooit dieper en dieper gaan als je niet begrijpt wat afleiding is. als je afleiding probeert te vermijden, kun je nooit dieper gaan, want waar je ook bent, de afleiding zal je volgen – omdat het in jou zit.



“De meeste Yoga leraren leren dat het nodig is je uit de wereld terug te trekken.” Dat is helemaal niet nodig. Niet alleen is het niet nodig, maar het is ook schadelijk, want wie trekt zich terug? In terugtrekken zal het ego worden versterkt. Trek je niet terug, smelt liever. Ik leer je precies het tegenovergestelde. Versmelt.


Als je echt in die prachtige ruimte wilt komen waar je in de wereld bent en niet van de wereld, dan moet je vanaf het eerste begin zo zijn; je moet in de wereld blijven en het uitwerken. Ik weet dat het moeilijk is. Daarom ontsnappen mensen naar het bos, want dat lijkt eenvoudig. Je denkt dat degenen die aan de wereld ontsnapt zijn erg dapper zijn? Dan heb je het totaal verkeerd begrepen. Zij zijn lafaards. Ze zijn ontsnapt, omdat ze het niet aankonden; ze zijn ontsnapt omdat ze niet konden groeien, ze zijn ontsnapt omdat de wereld hen teveel was. Maar ze hebben hun ontsnapping prachtig versierd; en eeuwenlang hebben deze lafaards geschriften en commentaren geschreven, omdat ze niets anders te doen hadden; en daar gaan ze nog mee door. Hun hele energie is verspild in verwoording en ze gaan maar door andere lafaards te overtuigen.



Ik zeg niet vermijd; dat is voor mij een vies woord. Ik zeg, ga de maya van de tempel van het goddelijke binnen. Ga er binnen! De wereld is de tempel van het goddelijke. Het lichaam is de tempel van het goddelijke: ga er binnen. Vind zoveel mogelijk manieren om er binnen te gaan. Probeer het goddelijke te vinden van overal en via alles, en je zult het overal en in alles vinden.


Probeer niet te vermijden. Ontsnapping, vermijding, verzaking, isolatie, zijn de verkeerde woorden: gebruik ze niet. Laat ze geen deel uitmaken van het vocabulaire, van jouw vocabulaire; laat ze eruit. Vind positieve termen, vind positieve woorden: betrokkenheid, verbondenheid, vreugde, feest vieren, heerlijkheid, extase — en je bent op de goede weg.


De werkelijkheid en de illusie zijn niet tegengesteld. Het goddelijke en haar wereld zijn niet tegengesteld. Het goddelijke is in de wereld verborgen, en de werkelijkheid is verborgen achter het uiterlijke; en het uiterlijke is ook mooi. Niet alleen de ziel is mooi, maar het lichaam is ook mooi. En zo moet het zijn, want de ziel is er achter verborgen. De ziel wordt op miljoenen manieren door het lichaam uitgedrukt.



Het lichaam is als een glas. Er achter is de vlam en de vlam gaat door met het verspreiden van haar stralen, ook buiten het glas. Steeds wanneer je een mooi mens ziet, geeft dat gewoon aan, geeft het je een aanwijzing, dat er ook iets ongekend moois achter verborgen zit. Daardoor heeft een mooi lichaam aantrekkingskracht. Dat is natuurlijk; een mooie bloem trekt je aan. Het is natuurlijk omdat het eenvoudig een aanwijzing is, een natuurlijke aanwijzing, een uitnodiging, dat er iets moois achter verborgen is. Kom, onderzoek me. Kom, het mooie lichaam heeft aantrekkingskracht door de mooie ziel: je krijgt een mooi lichaam als je een mooie ziel ontvangt. Dat is niet toevallig, niet zomaar een kans.


Hoe mooier je van binnen wordt, hoe mooier je ook van buiten wordt. Als een heel lelijk lichaam steeds dieper bezig is met meditatie, zie je plotseling de lelijkheid veranderen en ontstaat achter de lelijkheid steeds meer schoonheid. Als de meest innerlijke kern eenmaal mooi wordt, volgt de buitenkant.



Ik breng jullie de grootste synthese die in de wereld mogelijk is, de synthese van liefde en meditatie. En ik leer jullie in beide richtingen te groeien. Ga in beide dimensies: beweeg naar binnen door meditatie en beweeg naar buiten door liefde. Ga dieper in jezelf, en ga ook verder en verder naar de andere oever, zodat je niet scheefgroeit.


Meditators die niet liefhebben worden eenzijdig. Hun innerlijke wezen wordt rijk, maar hun uiterlijke wezen wordt heel arm. Geliefden die niet ook meditators zijnÂ… hun uiterlijke wezen wordt rijker, maar hun innerlijke wezen wordt arm. Ik wil dat jullie rijker worden in beide richtingen: liefde en meditatie.



Come Follow to You

[Liana]

.

Bewustzijn versus Onderdrukking







In het verleden leerden sommige Yoga scholen over het bereiken [van verlichting] door onderdrukking. Kan deze benadering vandaag bij sommige mensen passen?

Ten eerste: nooit! – niemand die verlicht is heeft ooit onderdrukking geleerd.

Ten tweede: niemand heeft ooit daardoor [verlichting] bereikt.


Hoe kun je een deel van je wezen door een ander deel laten onderdrukken? Het is net alsof je met je rechter hand je linker hand probeert te verslaan. Je kunt doen alsof. Na een beetje actie kun je net doen alsof de rechterhand de bovenhand voert en de linker onderdrukt is. Maar denk je dat het onderdrukt is of dat het overwonnen is? Hoe kun je een deel van je eigen wezen overwinnen door een ander deel? – het zijn slechts voorwendsels.


Als je seks onderdrukt, zal hetcelibaat slechts een voorwendsel zijn, hypocriet. Het is net als de rechter hand die daar leugenachtig ligt te wachten en je helpt te doen als of. Op elk moment kan het alles onderste boven gooien en dat zal het ook. Datgene wat je hebt overwonnen, moet je steeds weer overwinnen, want het is nooit een echte overwinning. Uiteindelijk zul je ontdekken dat je je hele leven hebt gevochten en niets hebt bereikt. In feite ben jij alleen degene die verslagen is en niets anders. Je hele leven zal verslagen zijn.


Geen meester die weet, geen meester die verlicht is heeft ooit onderdrukking gepredikt.


Een persoon die is gaan vasten en die de honger wil onderdrukken, zoals Jainas elk jaar doen, wat zullen ze doen? Ze zullen proberen de geest af te leiden met iets anders zodat de honger niet gevoeld wordt. Ze zullen mantraÂ’s zingen of ze zullen naar de tempel gaan om soetraÂ’s op te zeggen of ze zullen naar hun religieuze leider gaan om naar hem te luisteren, zodat de geest bezig wordt gehouden en ze geen aandacht hoeven te schenken aan de honger die er is. Dat is onderdrukking. Onderdrukking betekent: er is iets, maar je kijkt er niet naar en doet net of het er niet is. Als je dus sterk door de geest bezig wordt gehouden, kan de honger niet doordringen en kan het je aandacht niet krijgen. De honger blijft maar kloppen op je deur maar je bent zo luid mantraÂ’s aan het opzeggen dat je de klop niet hoort. Onderdrukking betekent je geest afleiden van de werkelijkheid van je wezen.


Je voelt honger. In feite heb jij nooit honger gehad. Het lichaam heeft honger gehad, nooit jij. Maar je bent geïdentificeerd met het lichaam, “Ik ben het lichaam.” Daarom voel je dat je honger hebt. Wanneer je aandacht aan de honger schenkt, wordt er een afstand gecreëerd, de identiteit wordt afgebroken. Dan is er geen identificatie meer. Jij bent niet meer het lichaam, het lichaam heeft honger en jij bent de toeschouwer. En plotseling rijst er een heerlijk gevoel van vrijheid in je op, van “Ik ben het lichaam niet. Ik ben nooit het lichaam geweest. Het lichaam heeft honger; ik heb geen honger.”


De brug is gebroken; je bent apart. Wat er gebeurt, wat zo wonderbaarlijk is…. Als je apart bent, als de brug gebroken is, ben je niet geïdentificeerd met het lichaam, je zegt niet “ik ben het lichaam, je zegt “ik ben in het lichaam, maar ik ben niet het lichaam. Ik leef in dit huis maar ik ben niet het huis. Ik ben in deze kleren, maar de kleren zijn mij niet.” Wanneer je dit hebt bereikt – en ik zeg bereikt want verstandelijk weet je het wel. Dat is niet het punt, maar je hebt het je niet gerealiseerd. Wanneer je het je realiseert door sterke aandacht voor honger of seks of wat dan ook, verdwijnt plotseling de brug tussen het lichaam en de belichaamde ziel. Als de opening er is en je bent een getuige geworden, dan leeft het lichaam door jouw medewerking.


Wanneer in honger, kijkt men naar de honger, er is geen medewerking. Het is een tijdelijke dood. Je ondersteunt het lichaam niet. Als je het lichaam niet ondersteunt, hoe kan het lichaam honger voelen? – want het lichaam kan niets voelen, het voelen is van je wezen. Er kan honger zijn in het lichaam, maar het lichaam kan niet voelen, het heeft geen voelhoorns.


Het vasten van een Mahavira of een Boeddha is een totaal ander vasten dan dat van Jainas en Boeddhisten. Het celibaat van Mahavira is totaal anders dan het celibaat van de Jaina monniken. Mahavira vermijdt het niet, hij kijkt er alleen maar naar. Er naar kijkend, verdwijnt het. Door getuige te zijn, wordt het niet gevonden. Door vermijden volgt het je. Eigenlijk volgt het je niet alleen, het achtervolgt je.


Yoga leert geen onderdrukking – dat kan het niet – maar er zijn yogies die het leren. Het zijn leraren; zij zijn niet gerealiseerd in hun meest innerlijke wezen. Er bestaat echt geen enkele persoon die het boeddhaschap kan bereiken door onderdrukking. Dat is niet mogelijk, het kan gewoon niet. Men bereikt door bewustzijn, niet door onderdrukken.



Yoga: the Alpha and Omega


.

[Liana]

.


Herdefiniëren van Soberheid





Masochisten hebben soberheid verandert in zelfmarteling. Ze denken dat, hoe meer je het lichaam martelt, hoe spiritueler je wordt. Het martelen van het lichaam is de manier om spiritueel te worden: zo begrijpt de masochist het.

Het martelen van het lichaam is niet een pad; martelen is geweld. Of je nu anderen martelt of jezelf, het blijft gewelddadig; en geweld kan nooit religieus zijn. Wat is het verschil tussen het martelen van het lichaam van iemand anders en het martelen van je eigen lichaam? Wat is het verschil? Het lichaam is “de ander”.Zelfs je eigen lichaam is de ander. Jouw lichaam is een beetje dichterbij en het lichaam van de ander is een beetje verder weg, dat is alles. Omdat het jouwe dichterbij is kan het gemakkelijker een slachtoffer van jouw geweld worden; jij kunt het martelen. En gedurende duizenden jaren hebben mensen hun lichamen gemarteld met het valse idee dat het de weg naar het goddelijke is.


In de eerste plaats, waarom zou het bestaan je een lichaam willen geven? Het heeft je niet voorzien van gereedschappen om je lichaam te martelen. Maar integendeel, het heeft je voorzien van gevoeligheden, van zintuigen – om ervan te genieten, niet om het te martelen. Het heeft je zo gevoelig gemaakt, omdat door gevoeligheid je bewustzijn groeit. Als je je lichaam martelt, zul je steeds ongevoeliger worden. Als je op een bed van dorens ligt, wordt je langzaan maar zeker ongevoelig. Het lichaam moet wel ongevoelig worden, hoe zou je anders voortdurend dorens kunnen verdragen? Het lichaam wordt op een bepaalde manier doods; het verliest zijn gevoeligheid. Als je de hele tijd in de hete zon staat, zal het lichaam zichzelf beschermen door ongevoelig te worden. Als je naakt in de Himalayas zit, terwijl de sneeuw neervalt en de hele bergketen is bedekt met sneeuw, zal het lichaam langzaam maar zeker de gevoeligheid voor koude verliezen. Het wordt een doods lichaam.


Hoe kun je de zegeningen van het bestaan voelen met een doods lichaam? Hoe kun je de constante regen van zegeningen voelen die elk moment plaatsvindt? Het bestaan blijft miljoenen zegeningen over je uitgieten; je kunt ze niet eens tellen.


In feite heb je meer gevoeligheid nodig om een religieus mens te worden, niet minder, want hoe gevoeliger je bent, hoe meer je in staat zal zijn het goddelijke overal te zien. Gevoeligheid moet doordringend worden als een oog. Wanneer je absoluut gevoelig wordt, zal elk briesje je aanraken en je de boodschap brengen, en zelfs een blad dat schudt in de wind, wordt een bijzonder verschijnsel door jouw gevoeligheid. Je kijkt naar een gewone kiezelsteen en het wordt een kohinoor. Het hangt van jouw gevoeligheid af.


Het leven is meer als jij meer sensitief bent; het leven is minder als jij minder sensitief bent. Als je een compleet houten lichaam hebt zonder gevoeligheid, is het leven niets, het leven is er niet meer; je bent al in je graf. Masochisten hebben dat gedaan. Sadhana is een inspanning geworden om het lichaam en de gevoeligheid doods te maken.


Voor mij is juist het tegenovergestelde de weg.


Soberheid betekent niet martelen; soberheid betekent een eenvoudig leven, een sober leven. Waarom een eenvoudig leven? Waarom niet een heel gecompliceerd leven? Omdat, hoe gecompliceerder je leven is, hoe minder je gevoeligheid zal zijn. Een rijk man is minder sensitief dan een arme man, want al die inspanning om rijkdom te vergaren heeft hem ongevoelig gemaakt. Je moet ongevoelig zijn als je rijkdom wilt vergaren. Je moet helemaal als een moordenaar zijn en je niet bekommeren om wat er met anderen gebeurt. Jij vergaart schatten, terwijl anderen sterven. Je wordt rijker en rijker, en anderen verliezen daardoor hun leven. Een rijk man moet ongevoelig zijn, anders kan hij niet rijk zijn. Hoe zou hij anders kunnen uitbuiten? Dat zal onmogelijk zijn.


Er zijn twee manieren om je lichaam te doden. De ene is de manier van de masochist, die het martelt, de andere is de manier van de rijkaard die rijkdom en rommel verzamelt. Langzaam maar zeker wordt al die rommel die hij verzamelt een barrière en kan hij niet meer bewegen, kan hij niet zien, kan hij niet horen, kan hij niet proeven, kan hij niet ruiken. Een sober leven betekent een ongecompliceerd leven, eenvoudig. Het is niet het cultiveren van armoede, onthoud dat, want als je armoede door inspanning cultiveert, zal juist het cultiveren je ook doods maken.


Een eenvoudig leven is een leven van diep inzicht, niet van cultivatie. Het is geen oefening in arm worden. Je kunt je oefenen in arm zijn, maar door die oefening zullen je zintuigen zich verharden. Het oefenen van wat dan ook maakt je hard; de zachtheid gaat verloren, de soepelheid gaat verloren. Dan ben je niet meer flexibel als een kind. Dan wordt je star als een oude man. Lao Tzu zegt, ‘Starheid is dood, soepelheid is leven.’ Een simpel leven is niet een gecultiveerd arm leven. Maak armoede niet tot je doel en probeer het niet te cultiveren.


Begrijp gewoon dat hoe eenvoudiger, onbelast je lichaam en geest zijn, hoe meer je kunt doordringen in het bestaan. Onbelast kun je in direct contact komen met de werkelijkheid; belast kun je dat niet.



Als Patanjali zegt soberheid, bedoelt hij, “Wees eenvoudig, cultiveer het niet’… want gecultiveerde eenvoud is geen eenvoud. Hoe kan gecultiveerde eenvoud, eenvoud zijn? Het is heel complex; je hebt het beproeft, berekend, gecultiveerd.


Soberheid kan niet geoefend worden. Je moet gewoon naar het leven kijken en zien dat hoe gecompliceerder je wordt, hoe ongevoeliger je wordt. En hoe ongevoeliger je wordt, hoe verder je afstaat van het bestaan. Hoe gevoeliger je wordt, hoe dichter en dichter bij je komt. Er komt een dag dat je gevoelig bent tot op de wortels van je wezen; plotseling ben je er niet meer, je bent een en al gevoeligheid, sensitiviteit. Je bent er niet meer, je bent slechts een bewustzijn. Alles is dan prachtig, alles is levend; niets is dood. Alles is bewust; niets is levend, niets is dood. Alles is bewust, niets is onbewust.


Met jouw gevoeligheid verandert de wereld. Op het laatste moment, als de gevoeligheid zijn totaliteit bereikt, zijn ultieme climax, verdwijnt de wereld; dan is daar het goddelijke. Het goddelijke hoeft eigenlijk niet gevonden te worden; gevoeligheid moet gevonden worden. Wees zo totaal gevoelig dat er niets achterblijft, niets wordt achtergehouden; en plotseling is het goddelijke er. Het is er altijd geweest; je was alleen niet gevoelig.


Voor mij is soberheid een eenvoudig leven, een leven van inzicht. Je hoeft niet naar een hut te gaan, je hoeft niet naakt te zijn. Je kunt gewoon een eenvoudig leven met inzicht leiden. Armoede zal niet helpen, maar inzicht zal helpen. Je kunt armoede aan jezelf opdringen, je kunt vies worden, maar dat zal niet helpen.


Wordt gevoeliger en soberder. En als ik zeg wordt bedoel ik niet beoefen het, ik bedoel begrijp het. Probeer te zien dat de dingen prima gaan als je eenvoudig bent. Maar wanneer je gecompliceerd bent, ontstaan er problemen; dan creëer je meer puzzels om op te lossen en alles raakt in de war en wordt een troep.


Leef een eenvoudig leven waarin je behoeften worden vervuld, zonder rare wensen. Je hebt voedsel nodig, je hebt kleren nodig, je hebt beschutting nodig – klaar. Je hebt iemand nodig om lief te hebben; je hebt iemand nodig om door bemind te worden. Liefde, voedsel en beschutting – simpel.


Wat is er aan de hand met de mens? Het probleem is, dat hij denkt dat voor genieten eerst bepaalde condities vervuld moeten zijn, dat is het probleem. Om van het leven te genieten hoeven in feite geen condities vervuld te zijn; het is een uitnodiging zonder voorwaarden. Maar de mens denkt dat eerst bepaalde voorwaarden moeten worden vervuld; alleen dan kan hij van het leven genieten. Zo is de gecompliceerde geest.


De eenvoudige geest voelt dat men moet genieten van wat er maar aanwezig is. Geniet ervan! Geen voorwaarden hoeven vervuld te worden. En hoe meer je van dit moment kunt genieten, hoe meer je in staat bent van het volgende te genieten. De capaciteit groeit; hoe groter het wordt, hoe hoger het gaat – het is eindeloos. En als je het eindeloze genieten bereikt, is dat wat God is. God is niet een persoon die ergens zit en op je wacht. Na al deze tijd zou hij zich gaan vervelen, door op jou te wachten en te wachten. Hij zou zelfmoord hebben gepleegd als hij bij zinnen was… wachten op jou.


God is geen persoon. Hij is geen doel, hij is een manier om juist hier en nu van het leven te genieten. God is de instelling van gelukkig zijn zonder enige reden. Jij bent ellendig zonder enige reden; dat is de complexe geest.


Een sober mens ontdekt dat geluk de aard van het leven is. je hebt geen oorzaken nodig om gelukkig te zijn. Je kunt gewoon gelukkig zijn omdat je leeft! Leven is geluk, leven is zalig; maar dat is alleen mogelijk voor een sober mens. Een mens die dingen verzamelt denkt steeds dat hij gelukkig zal worden van die dingen. Paleizen, geld, spullen – hij denkt dat hij door die dingen gelukkig zal worden. Rijkdom is niet het probleem; de instelling van de man die rijkdom najaagt is het probleem. Die instelling is: tenzij ik al die dingen heb, kan ik niet gelukkig zijn. Die man zal altijd ongelukkig blijven. Een sober mens ontdekt dat het leven zo eenvoudig is, dat wat hij ook heeft, hij gelukkig kan zijn. Hij hoeft het niet uit te stellen voor iets anders.


Soberheid betekent dan: kom terug tot wat je nodig hebt.


Verlangens zijn krankzinnig, behoeften zijn natuurlijk. Voedsel, beschutting, liefde; breng je hele levensenergie terug tot het niveau van behoeften, en je zult gelukkig zijn. En een gelukkig mens kan niet anders dan religieus zijn; en een ongelukkig mens kan niet anders dan niet-religieus zijn. Misschien bidt hij, misschien gaat hij naar de tempel en de moskee; dat maakt niet uit. Hoe kan een ongelukkig mens bidden? Zijn gebed zal een diepe klacht zijn, een grief. Het zal een diep gemopper zijn. Gebed is dankbaarheid, geen klacht.


Onthoud dus, hoe meer je gericht bent op bezit, hoe ongelukkiger je zult zijn. Hoe ongelukkiger je bent, hoe verder je verwijderd zult zijn van het goddelijke, van gebed, van dankbaarheid.


Wees sober. Leef met wat je nodig hebt en vergeet je verlangens. Zij zijn verbeeldingen in de geest, rimpelingen in het meer. Ze zullen je slechts storen, ze kunnen je nooit naar enige tevredenheid leiden.



Yoga: the Alpha and Omega

[Elisabeth]

.

Kijken naar de Films in het Brein






Concentratie, discipline, yoga discipline, andere manieren van mantra’s zingen – zij versterken je geest allemaal en maken hem sterker, zodat hij de krachten kan gebruiken die zich in je onderbewustzijn, in je onbewuste en in het collectieve onbewuste bevinden. Als je niet bewust bent – en je bent niet bewust – is dit als het geven van een zwaard, een ontbloot zwaard, aan een kind om mee te spelen. Of hij zal zichzelf pijn doen, of iemand doden, maar zal iets fout gaan. Je kunt je niet voorstellen dat er iets goeds uit kan ontstaan.

Onthoud, concentratie is geen meditatie, want concentratie is een discipline van het verstand en meditatie is het opzij zetten van het verstand.


In feite is het Engelse woord meditation niet goed, want in het westen heeft niets als meditatie ooit plaats gevonden. Het Sanskriet woord is dhyana. Het was hetzelfde probleem toen Boeddhistische monniken naar China gingen; ze konden het goede woord niet vinden om dhyana in het Chinees te vertalen, dus schreven ze dhyana, wat voor de Chinezen klonk als zana. Vandaar het Japanse woord Zen; het is een verbastering van het woord dhyana.


Meditatio geeft het verkeerde idee, alsof je over iets aan het mediteren bent – alsof het een activiteit is, niet zoveel verschillend van concentratie. Je concentreert je op iets, je contempleert over iets na, je mediteert op iets, maar je bent altijd bezig met iets. Wat dhyana is, is het loslaten van alle objecten, alles loslaten waarop je je kunt concentreren, contempleren of mediteren; alles loslaten. Er blijft niets over – alleen degene die aan het concentreren was, alleen degene die aan het contempleren was.


Dat pure bewustzijn is dhyana.


In het Engels is er geen goed woord, dus je moet begrijpen dat we “meditatie” gebruiken voor dhyana.


Dhyana betekent een staat van zijn waar geen gedachte is, geen object, geen droom, geen verlangen, niets – alleen leegte. In die leegte ga je jezelf kennen. Je ontdekt de waarheid. Je ontdekt je subjectiviteit. Het is perfecte stilte.



Er zijn methoden om het verstand opzij te zetten, net zoals er methoden zijn om het verstand te disciplineren. Maar in het westen en nog sterker in Amerika… want als het westen slecht is, is Amerika het slechtste deel. Ik heb in Amerikaanse boeken gekeken – niet recentelijk, vier jaar lang heb ik geen boek aangeraakt – en alle boeken die ‘bestsellers’ zijn in Amerika gaan op de een of andere manier over het vermeerderen van je wilskracht, hoe mensen te beïnvloeden en vrienden te maken, hoe rijk te worden, geest over materie… maar ze hebben het allemaal over de discipline van het denken.


Zeker, je bent in een betere positie om te wedijveren als je je denken disciplineert, je kunt je ambitie makkelijker bereiken. Je kunt mensen beter manipuleren. Je kunt mensen beter uitbuiten; je kunt mensen gebruiken als middel voor jouw doel. Friedrich Nietzsche heeft een boek geschreven, Will to Power. Dat is de hele essentie van de westerse poging van wil-tot-macht. Voor wil-tot-macht moet je eerst wilskracht hebben, en wilskracht is een ander woord voor discipline van de geest, uitgekristalliseerd.


Nee, deze methoden doen het niet. Je moet methoden leren om het denken opzij te zetten. Het is reeds te machtig, maak het niet nog machtiger, want je bent je eigen vijand aan het voeden. Het is reeds uitgekristalliseerd. Je school, je colleges en je universiteit, doen dat allemaal.


Het brein te trainen op concentratie is heel moeilijk want het zal protesteren, het zal blijven terugvallen in oude gewoonten. Je haalt het er weer bij en het ontsnapt. Je brengt het weer terug naar het onderwerp waarop je je aan het concentreren was en plotseling merk je dat je aan iets anders aan het denken bent; je bent vergeten waarop je je aan het concentreren was. Het is geen makkelijke taak. Maar om het opzij te zetten is heel simpelÂ… helemaal niet moeilijk. Alles wat je te doen hebt is toekijken.


Wat er ook in je verstand omgaat, grijp niet in, probeer het niet te stoppen. Doe helemaal niets, want alles wat je doet zal een discipline worden. Doe dus helemaal niets. Kijk alleen. Kijken is niet iets doen. Net zoals je naar de zonsondergang kijkt, of naar de wolken in de lucht, of naar de mensen die voorbijgaan in de straat, kijk naar het verkeer van gedachten, dromen en nachtmerries – relevant of niet relevant, consistent of niet consistent, alles wat er gebeurt. En het is altijd spitsuur. Je kijkt gewoon; je staat onbezorgd aan de zijkant.


Wees oplettend. Het heeft niets met jou te maken: als er hebzucht voorbij komt, laat het voorbij gaan; als kwaadheid voorbij komt, laat het passeren. Wie ben jij om je ermee te bemoeien? Waarom ben je zo geïdentificeerd met je denken? Waarom begin je te denken, “Ik ben hebzuchtig…ik ben kwaad”? Er passeert alleen maar een gedachte van kwaadheid. Laat het voorbij gaan; jij kijkt alleen.


Deze simpele methode van het kijken naar het denken, terwijl jij er niets mee te maken hebt… De meeste gedachten zijn niet van jouw, maar van je ouders, je leraren, je vrienden, de boeken, de films, de televisie, de kranten. Tel maar eens hoeveel gedachten van jezelf zijn, en het zal je verbazen dat geen enkele gedachte van jezelf is. Ze zijn allemaal van andere bronnen, allemaal geleend – ofwel door anderen in jou gegooid, ofwel dwaas genoeg door jouw in jezelf gegooid, maar niets is van jezelf.


Het brein is er, het werkt als een computer; het is letterlijk een biocomputer. Je zult niet geïdentificeerd worden met een computer. Als de computer heet wordt, wordt jij niet heet. Als de computer kwaad wordt en signalen afgeeft in vierletterwoorden, maak jij je niet druk. Je kijkt wat er mis is, waar iets mis is. Maar je blijft onbevangen.


Slechts een klein hulpmiddel… ik kan het niet eens een methode noemen, want dat maakt het zwaar; ik noem het een hulpmiddel. Gewoon door het te doen, zul je het op een dag plotseling te pakken hebben. Je zult vaak falen; wees daar niet bezorgd om… niets is verloren, dat is natuurlijk. Maar door het gewoon te doen, gebeurt het op een dag. En als het eenmaal gebeurd is, als je maar voor een enkel moment de toeschouwer bent geworden, weet je hoe je de schouwer kunt zijn – de toeschouwer op de heuvel, ver weg. Het hele denken is daar beneden in het dal en jij doet er helemaal niets mee.


Het vreemdste van het denken is: als je een toeschouwer wordt, begint het te verdwijnen. Net zoals licht de duisternis verdrijft, verdrijft het toekijken het denken, de gedachten en alle toebehoren.


Dus is meditatie gewoon toekijken, aandacht. En dat laat zien -- dat het niets van doen heeft met uitvinden. Het vindt niets uit; het ontdekt slechts dat wat er is. En wat is er? Je gaat naar binnen en je vindt eindeloze leegte, zo geweldig mooi, zo stil, zo vol licht, zo geurig. Je bent het koninkrijk van God binnengegaan. In mijn woorden, je bent het goddelijke binnengegaan.


Als je eenmaal in deze ruimte bent geweest, kom je er uit als een totaal nieuwe persoon, een nieuwe mens. Nu heb je je oorspronkelijke gezicht. Alle maskers zijn verdwenen. Je zult in dezelfde wereld leven, maar niet op dezelfde manier. Je zult met dezelfde mensen zijn, maar niet met dezelfde instelling, dezelfde benadering. Je zult leven als een lotus in water, in het water, maar absoluut onaangeraakt door het water.



From Unconsciousness to Consciousness

[Liana]

/



De Slag van Sublimatie






Dit is een prachtige methode. Hij zal heel nuttig voor jullie zijn.

Bijvoorbeeld, als je je heel ontevreden voelt, wat doe je dan? Patanjali zegt, denk aan het tegengestelde: als je je ontevreden voelt, overdenk tevredenheid, wat tevredenheid is. Breng balans. Als je geest kwaad is, breng compassie naar binnen. Denk aan liefde en onmiddellijk verandert de energieÂ… want ze zijn hetzelfde. Het tegengestelde is dezelfde energie. Als je het binnen hebt gebracht, absorbeert dat het andere. Is er woede, overdenk compassie.


Doe het volgende: houd ergens een Boeddha beeld, want dat beeld is het gebaar van compassie. Ga steeds wanneer je kwaad bent, in de kamer, kijk naar Boeddha, zit als Boeddha en voel compassie. Plotseling zul je de transformatie in jezelf zien gebeuren: de woede verandert, de opwinding is wegÂ… er komt liefde naar boven. En het is geen andere energie; het is dezelfde energie. Dezelfde energie van kwaadheid verandert in kwaliteit en gaat omhoog. Probeer het.


Het is geen onderdrukking, onthoud dat. Mensen vragen me, “Onderdrukt Patanjali? Want als ik kwaad ben, en ik denk aan compassie, is dat dan geen onderdrukking?” Nee. Het is sublimatie, niet onderdrukking. Als je kwaad bent en je onderdrukt kwaadheid zonder aan compassie te denken, is het onderdrukking. Je blijft het naar beneden duwen en je glimlacht en je gedraagt je alsof je niet kwaad bent – en de kwaadheid is aan het borrelen en aan het koken en klaar om uit te barsten. Dan is het onderdrukking. Nee, we onderdrukken niets en we creëren geen glimlach of zoiets; we veranderen alleen de innerlijke polariteit.


Het tegengestelde is de pool. Wanneer je haat voelt, denk aan liefde. Wanneer je verlangen voelt denk aan niet-verlangen en de stilte ontstaat. Wat er ook aan de hand is, breng het tegengestelde naar binnen en kijk wat er in jezelf gebeurt. Als je eenmaal de slag te pakken hebt, ben je een meester geworden.


Nu heb je de sleutel: elk moment kan kwaadheid worden veranderd in compassie, elk moment kan haat in liefde worden veranderd, elk moment kan verdriet, geluk worden. Lijden kan geluk worden want lijden heeft dezelfde energie als geluk; de energie is niet anders. Je moet alleen weten hoe je het kanaliseert.


En, er is geen onderdrukking want de hele energie van kwaadheid wordt compassie; er blijft niets over om te onderdrukken. Eigenlijk heb je het uitgedrukt in compassie.



Er zijn twee manieren van uitdrukken. In het westen is nu catharsis heel belangrijk geworden. Encountergroepen en Primal Therapie geloven in catharsis. Mijn eigen Dynamische meditatie is een methode van catharsis. De mensen hebben de sleutel verloren naar sublimatie. Patanjali praat helemaal niet over catharsis. Waarom praat hij er niet over? De mensen hadden de sleutel, de slag: zij wisten hoe ze moesten sublimeren. Jullie zijn het vergeten, dus moet ik jullie catharsis leren.


Er is woede; het kan worden veranderd in compassie, maar jullie hebben geen idee hoe je het moet doen. En het is niet een kunst die geleerd kan worden, het is een slag. Je moet het doen en leren door het te doen; er is geen andere manier. Het is net als zwemmen: je moet zwemmen en het verkeerd doen en soms kom je in gevaar. Soms voel je je verloren, dat je je leven verliest, dat je verdrinkt. Je moet door al die stadia heengaan en dan komt de slag; dan weet je wat het is. En het is zo iets eenvoudigs, zwemmen.


Heb je het opgemerkt? Er zijn een paar dingen die je kunt leren maar je kunt ze niet vergeten. Zwemmen is er één van, en fietsen. Je kunt ze leren maar je kunt ze niet vergeten. Alle andere dingen kun je leren en kun je vergeten. Duizend en één dingen heb je op school geleerd; nu ben je bijna alles vergeten. Als je vijftig jaar niet naar de rivier bent geweest, en je wordt er plotseling in gegooid, zul je weer zwemmen, zo fris als altijd. Je zult geen enkele aarzeling hebben over wat je moet doen.


Hoe komt dat zo? Omdat het een slag is. Het kan niet vergeten worden. Het is geen leren; het is geen kunstje. Leren, kunst kan men vergeten, maar een slag? Een slag is iets dat zo diep in je wezen gaat zitten, dat het deel van je wordt. Sublimatie is een slag.


Patanjali praat nooit over catharsis, ik moet erover praten, vanwege jullie. Maar als je het eenmaal begrijpt, en als je kunt sublimeren, is catharsis niet meer nodig, want catharsis is in zekere zin een verspilling van energie. Maar helaas kan er nu niets gedaan worden. En jullie hebben zoveel eeuwen onderdrukt, dat sublimatie op onderdrukking lijkt, dus lijkt catharsis de enige weg. Eerst moet je jezelf ontladen – dan wordt je een beetje gewichtloos, onbelast – en dan kun je de kunst van sublimatie leren.


Sublimatie is het gebruiken van de energie op een hogere manier, dezelfde energie wordt gebruikt met een andere kwaliteit. Maar je kunt het proberen. Velen van jullie zijn lange tijd door de Dynamische Meditatie gegaan. Je kunt het proberen: een volgende keer als er woede is, of verdriet, zit gewoon stil en laat het verdriet naar geluk bewegen. Help het een beetje, duw het een beetje. Doe niet teveel en heb geen haastÂ… want verdriet zal in het begin aarzelen om naar gelukkig zijn te bewegen.


Want gedurende eeuwen, in vele levens, heb je het niet toegestaan om die kant uit te gaan, dus zal het aarzelen. Het is als bij een paard, dat je dwingt naar een nieuw pad waar hij nog nooit geweest is; hij zal aarzelen. Hij zal proberen naar het oude patroon te gaan, het oude pad, in de oude sleur. Maar beetje bij beetje haal je hem over, verleid je het. Zeg dan tegen het verdriet, “Wees niet bang. Het is echt te gek! Kom naar deze kant. Je kun geluk worden. Daar is niet mis mee en niets is onmogelijk.”


Verleid het, praat tegen je verdriet, en op een dag zul je plotseling ontdekken dat het verdriet naar een nieuw kanaal is gegaan: het is geluk geworden. Op die dag is de yogi geboren, niet daarvoor. Daarvoor ben je alleen maar aan het voorbereiden.



Yoga: The Alpha and Omega

[Elisabeth]

Waarom Yoga beter is dan Drugs





Krishnamurti heeft gelijk. Heel moeilijk te begrijpen, maar hij heeft gelijk. Alle ervaringen ontstaan door chemische veranderingen – allemaal, zonder enige uitzondering. Of je nu LSD neemt of dat je vast, in beide gevallen gaat het lichaam door chemische veranderingen. Of je nu marihuana neemt of je doet een bepaalde ademhalingsoefening, pranayam, in beide gevallen gaat het lichaam door chemische verandering. Probeer het te begrijpen.

Wat gebeurt er wanneer je vast? Je lichaam verliest een paar chemische stoffen, omdat deze elke dag moeten worden aangevuld door het voedsel. Als je deze chemische stoffen niet verschaft, zal het lichaam deze stoffen verliezen. Dan is de normale balans van de chemische stoffen verstoord, en omdat het vasten een gebrek aan balans veroorzaakt, ga je een aantal dingen voelen. Als je lang genoeg vast zul je hallucinaties krijgen. Als je eenentwintig dagen of langer vast, zul je niet meer in staat zijn te beoordelen of wat je ziet echt is of onecht, want er is een bepaalde chemische stof nodig die weg is.


Alle ervaringen zijn chemisch, zonder enige uitzondering. Wanneer je te sterk ademt, creëer je teveel zuurstof in het lichaam; de hoeveelheid stikstof daalt. Meer zuurstof verandert innerlijke stoffen. Je gaat dingen voelen die je nooit gevoeld hebt. Als je gaat ronddraaien zoals in dervische dansen, als je snel draait, verandert het lichaam; de chemie verandert door het draaien. Je voelt je duizelig; er opent zich een nieuwe wereld. Alle ervaringen zijn chemisch.


Als je honger hebt ziet de wereld er anders uit. Als je vol bent, vervuld, ziet de wereld er anders uit. Een arme man heeft een andere wereld dan een rijk man; hun chemie is verschillend. Een intelligente man heeft een andere wereld dan een domme man; hun chemie is verschillend. Een vrouw heeft een andere wereld dan een man; hun chemie is verschillend.


Als men seksueel volwassen wordt, op de leeftijd van veertien of vijftien jaar, ontstaat een andere wereld omdat er nieuwe chemische stoffen in de bloedsomloop komen. Als je praat over seks en seksueel orgasme, zal een kind van zeven jaar denken dat je gek bent – “Wat een onzinnig gepraat?” – omdat die stoffen niet stromen, deze hormonen zijn niet in de bloedstroom. Maar op het moment van de leeftijd veertien of vijftien, zijn de ogen vol van nieuwe stoffen; een gewone vrouw is opeens getransformeerd.



Mulla Nashrudin was gewoon om op vakantiedagen naar de heuvels te gaan. Soms zou hij voor vijftien dagen gaan, maar was al terug op de tiende dag. De baas vroeg hem, “Wat is er aan de hand? Je vroeg vijftien dagen vrij en je bent vijf dagen eerder terug?” Soms vroeg hij twee weken vakantie en kwam hij na vier weken terug. “Wat is er toch aan de hand?” vroeg de baas.


De Mulla zei, “Er zit een soort wiskunde in. In de heuvels heb ik een bungalow, en de bungalow wordt verzorgd door een oude, heel lelijke vrouw. En dit is mijn criterium: als ik die lelijke vrouw zie als een mooie vrouw, ren ik weg. Dat gebeurt dus soms na acht dagen, soms na tien dagen… Ze is lelijk en vreselijk. Je kunt je niet voorstellen dat ze mooi kan zijn. Maar als ik aan haar denk en ze gaat verschijnen in mijn dromen en ik voel dat ze mooi is, dan weet ik dat het nu tijd is om terug naar huis te gaan; anders dreigt er gevaar. Dit weet dus niemand. Als ik gezond genoeg ben, komt het eerder, binnen zeven dagen. Als ik niet zo gezond ben, duurt het twee weken. Als ik heel zwak ben, drie weken. Het hangt af van de chemie.”



Alle ervaringen zijn chemisch – maar er moet een onderscheid worden gemaakt. Er zijn twee manieren. Het ene is door er chemische stoffen in te doen – door injecties, door ze te roken, of ze in het lichaam te gooien. Ze komen van buiten; het zijn indringers. Dat is wat alle drugsgebruikers in de wereld doen. De andere manier is door het lichaam te veranderen via vasten, ademen… Dat is wat alle yogies in het oosten hebben gedaan. Ze horen bij hetzelfde pad; het verschil is erg klein. Het verschil is dat de drugsmensen de drugs van buitenaf innemen, zij dringen zich op aan de biochemie van het lichaam, en de yogies proberen de balans van hun eigen lichaam te veranderen, zonder invloed van buitenaf. Maar wat mij betreft, zijn ze hetzelfde.


Maar als je behoefte voelt om te experimenteren, wil ik je zeggen het pad van de yogies te kiezen, omdat je op die manier niet afhankelijk bent, je zult onafhankelijker zijn. Op die manier zul je nooit verslaafd raken en op die manier zal je lichaam zijn zuiverheid en zijn organische eenheid, bewaren. Op die manier zal het in ieder geval geen wettelijke overtreding zijn – dus geen politie inval kan plaats vinden. Op die manier kun je er gemakkelijk aan voorbij gaan. Dat is het belangrijkste.


Als je de chemische stoffen van buitenaf in je lichaam brengt, zul je bij hen blijven. Het zal moeilijk zijn, en elke dag moeilijker worden, om er aan voorbij te gaan. In feite, zul je er steeds meer afhankelijk van worden, zo afhankelijk, dat je alle leven verliest, alle bekoring van het leven, en de ervaring van de drug zal je hele leven worden, het totale centrum ervan.


Als je het doet via Yoga, door de innerlijke verandering van de chemie van het lichaam, zul je nooit afhankelijk worden en zul je in staat zijn eraan voorbij te gaan. Het hele punt van religie is om voorbij te gaan aan de ervaringen. Of je nu prachtige kleuren ervaart – overal regenbogen door LSD – of je ervaart de hemel door Yoga oefeningen, in de grond is er geen verschil. In feite ga je voorbij aan alle ervaringen, alle objectieve ervaringen, tot je op een punt aankomt waar slechts de toeschouwer overblijft en geen ervaring om ervaren te worden, alleen degene die ervaart blijft over, je hebt de grens van religie nog niet bereikt.



De werkelijke religieuze ervaring is helemaal geen ervaring. Religieuze ervaring is geen ervaring: het gaat er om bij degene die ervaart te komen, waar alles, gekend/ongekend en geweten/ongeweten, verdwijnt. Alleen het toekijken blijft over, alleen een zuiver bewustzijn, met geen ervaring om het te vervuilen.
De werkelijkheid is ons bewustzijn. Al het andere moet getranscendeerd worden. Als je dat kunt onthouden, moet men door alle ervaringen heengaan, maar men moet er door heen gaan.


Als je teveel achter ervaringen aangaat, zoals iedereen dat doet – dat is deel van de groei – is het beter om Yoga te kiezen in plaats van drugs. Yoga oefeningen zijn subtieler, verfijnder.


Krishnamurti zegt niets nieuws. Het is de ervaring van alle BoeddhaÂ’s. Maar onthoud, een ervaring kan alleen een ervaring voor je zijn als je het bereikt. Niemand kan het aan je geven; het kan niet worden geleend. Als je nog kinderlijk bent en je hebt het gevoel dat je ervaringen nodig hebt, is het beter ze via Yoga oefeningen te krijgen. Uiteindelijk moet dat ook worden losgelaten.


Maar als je moet kiezen tussen LSD en pranayam, is het beter pranayam te kiezen. Je zult minder afhankelijk zijn en je zult beter in staat zijn het te transcenderen, want het bewustzijn zal niet verloren gaan. In LSD zal het bewustzijn compleet verdwijnen.


Kies altijd voor iets hogers. Steeds wanneer het mogelijk is en je wilt kiezen, kies iets hogers. Er komt een moment dat je niet meer iets wilt kiezenÂ… dan is er keuzeloosheid.



Yoga: The Alpha and Omega

[Elisabeth]

.

Traditionele Methoden voor de Mens van deze Tijd?






Vraag: In traditioneel Yoga begint men met het lichaam – met Hatha Yoga methoden. Waarom leert u geen Hatha Yoga?

Het is goed om met het lichaam te beginnen. Het is noodzakelijk, maar het is niet voldoende.

Er zijn veel problemen met Hatha Yoga, vooral voor mensen in het westen, omdat het systeem van Hatha Yoga en de bijbehorende technieken, allemaal in een heel andere milieu zijn ontwikkeld – eigenlijk voor heel anders samengestelde lichamen en ook voor heel andere denkwijzen.


Niet alleen is het denken vandaag anders dan toen deze technieken werden ontwikkeld, maar ook het lichaam is niet hetzelfde. Alles is oppervlakkig geworden. Het hele milieu is zo veranderd door de wetenschap, dat je niet hetzelfde soort lichaam hebt als vroeger.Je lichaam is anders. Je geest zou niet anders zijn als je lichaam niet anders was geworden.


Wanneer je begint met een modern lichaam, zullen dezelfde technieken niet werken. Er moet nog iets worden toegevoegd. Hatha Yoga kan op een heilzame manier worden gebruikt wanneer het lichaam zich in een hele natuurlijke en onschuldige conditie bevindtÂ… kinderlijk. Dan zijn deze technieken wonderbaarlijk. Maar wij hebben niet meer zulke onschuldige lichamen. Zij zijn niet natuurlijk. Veranderingen in het milieu hebben veel veranderingen in onze lichamen veroorzaakt; en de medische wereld heeft veel veroorzaakt. Het hele chemische milieu waarin we leven is anders; zelfs de lucht is anders.


Jullie hebben een heel onnatuurlijk lichaam. Het is niet onnatuurlijk doordat het van buiten geconditioneerd is, maar ook omdat er van binnen te veel mentale onderdrukking is. Er zitten heel complexe onderdrukkingen in je lichaam en tenzij deze lichamelijke complexen worden ontladen, zal Hatha Yoga niet helpenÂ… of, kan het tot op zekere hoogte helpen.



Lees het werk van de Duitse psycholoog Wilhelm Reich. Hij was een discipel van Freud. Hij werkte gedurende veertig jaar met de onderdrukkingen in het lichaam, niet met die in het denken. Hij zei, bijvoorbeeld, dat als je woede hebt onderdrukt, je kaak anders zal zijn, hij zal niet natuurlijk zijn. Je zult een andere kaak hebben; je gebit zal anders zijn.


Geweld is geconcentreerd in de tanden en in de vingers. Wanneer een dier kwaad is en in een wilde stemming, gaat zijn totale energie naar zijn tanden en nagels. Dat zijn z’n wapens. Hetzelfde gebeurt met de mens. Als je woede voelt en je uit het niet, blijft de energie in de tanden en de nagels. Er is geen mechanisme om het terug te laten gaan; het is een één-richting proces. Wanneer een hond kwaad wordt uit hij het, maar wanneer een mens kwaad wordt uit hij het misschien niet. De energie die naar de tanden en de nagels is gegaan kan niet terug naar waar het vandaan kwam; de chemische stoffen die in de bloedstroom zijn gekomen, kunnen niet terug. Ze blijven waar ze zijn terechtgekomen en de spanning wordt in deze bepaalde delen van het lichaam opgevoerd. Dus het eerste wat gedaan moet worden is, dat deze opeenhoping in het lichaam moet worden ontladen.


Hatha Yoga houdt hier geen rekening mee omdat in vroegere tijden een onderdrukte geest en een onderdrukkende houding niet voorkwamen, vooral in India niet. In die dagen was India één van de minst onderdrukkende landen. Nu is dat niet meer zo. En in het westen heeft het christendom zoveel onderdrukking veroorzaakt dat iedereen van binnen kreupel is. Deze onderdrukte zaken in het lichaam moeten eerst geuit worden.


Anders begin je met een lichaam dat niet goed en niet natuurlijk is en daardoor kunnen veel onnodige problemen ontstaan. Vandaar dat iets wat totaal onbekend was in Hatha Yoga, nu geintroduceerd moet worden: Het lichaam moet eerst door een catharsis heengaan. Om die catharsis naar boven te brengen, is een totaal nieuwe wetenschap nodig, omdat deze onderdrukking iets nieuws is.


Bijvoorbeeld, als je hebt seks sterk hebt onderdrukt, kan de kundalini niet naar boven gaan. Het is geblokkeerd. De hele structuur vanwaar de kundalini naar boven kan gaan is gewoon geblokkeerd, geblokkeerd door de onderdrukte seks energie. Of, als je je teveel hebt laten gaan in seks, heb je geen energie over om naar boven te gaan. Dit zijn de twee problemen: of je hebt een onderdrukte geest en de energie is geblokkeerd geraakt, of je hebt je te veel uitgeleefd in seks, zodat er geen energie over is om in je te bewegen. Je bent niet in een natuurlijke staat, je energie is niet in balans. Er is geen natuurlijke stroom door onderdrukken of door uitleven. Met energie die in balans is, kan Hatha Yoga heel gemakkelijk gebruikt worden, maar anders veroorzaakt het problemen.



Er is nog iets anders, namelijk dat al deze Hatha Yoga technieken waren ontwikkeld om in kloosters te gebruiken. Het zijn klooster technieken, bedoeld voor mensen die er totaal, vierentwintig uur per dag mee bezig zijn, en met niets anders. Ook dan moet je er mee werken gedurende een heel lange periode, jaren lang. Als Hatha Yoga aan iemand wordt geleerd die er niet totaal mee bezig is, die alleen maar komt om Hatha Yoga een of twee keer te doen – of slechts een uur per dag, en die drie en twintig uur per dag werkt in een totaal andere wereld, een werk dat heel tegengesteld is – zal het niet veel helpen. Wat je ook bereikt, gaat iedere dag weer verloren. De hele methode is bedoeld voor een klooster. Nu moeten we methoden ontwikkelen, niet-klooster methoden, die niet ongedaan gemaakt zullen worden door de andere activiteiten van je leven.


Dit is een probleem; dit is één van de belangrijkste problemen voor degenen die geinteresseerd zijn in Yoga. In India gaan de mensen gewoon verder op hun traditionele manier. Zij hebben traditie dus volgen ze die zonder zich af te vragen of er iets veranderd moet worden of dat er iets moet worden toegevoegd. De hele wereld is tegenwoordig zo veranderd, dat de Hatha Yoga technieken op allerlei manieren niet relevant zijn geworden, maar ze worden nog geleerd, omdat ze traditie zijn geworden.


India heeft veel dingen uitgevonden. Maar na een bepaalde periode stopte het uitvinden. Dat gebeurt heel vaak. Nu gebeurt hetzelfde in het westen, vooral in Amerika.


In Amerika is de techniek zo sterk ontwikkeld, dat het alles kan veranderen. Omdat de veranderingen zo snel optreden, ontwikkelen de mensen nu weerstand tegen technologie. Steeds wanneer iets een hoogtepunt bereikt, wordt het een bedreiging voor veel van de traditionele waarden en een dialectisch proces ontstaan in diezelfde maatschappij. Veel mensen zijn tegen de voortdurende vooruitgang. In Amerika is de nieuwe generatie steeds meer tegen technologie. Als die oppositie doorgaat, wat niet anders kan, zal de technologische vooruitgang stoppen en worden geen verdere technische ontdekkingen gedaan. Dan zal de geest statisch worden.


Hetzelfde gebeurde in India met Yoga. India ontwikkelde een heel subtiele technologie voor innerlijke ontplooiing. Het was een innerlijke wetenschap. Toen de ontwikkeling eenmaal het hoogtepunt bereikte, werd het een gevaar voor alles, want als het totale denkbeeld van een land geconcentreerd raakt op Yoga, moeten alle andere zaken eronder lijden.


India bereikte een piek van overvloed. Toen werd het arm. Dit was een logische conclusie want als je teveel bezig bent met de innerlijke wereld, moet je wel arm worden. Je bent niet bezig met de uiterlijke vooruitgang, de hele balans raakt verloren. Je wordt introvert. En als de hele maatschappij introvert wordt, gaan de uiterlijke condities achteruit. Vanwege deze innerlijkheid, stopte de hele vooruitgang van het land. Uiteindelijk gingen de mensen toen in verzet tegen deze te grote aandacht voor innerlijkheid.


Sinds de tijd van Boeddha, heeft India niets nieuws ontdekt in termen van innerlijke groei. Niets is nieuw sinds toen; het is slechts herhaling geweest. En wat betreft het brengen van dezelfde dingen naar het westen, is er een grote kloof – een geweldige kloof.



The Eternal Quest

[Elisabeth]

.

Het Lichaam Ontgroeven






Voor het westen, moeten veel nieuwe dingen worden gedaan, veel nieuwe dingen moeten worden ontwikkeld, waarmee geëxperimenteerd wordt. Ik probeer veel dingen uit. Wat mij betreft, is het eerste dat nodig is, catharsis. Een catharsis ontlaadt alles in je dat verkeerd is, alles wat in jouw is onderdrukt. Je gooit al je onderdrukte dingen eruit, je laat ze los. Er moeten nu veel nieuwe dingen worden toegevoegd aan de traditionele methoden – er is een kloof van 2000 jaar! – en deze catharsis is het meest belangrijke dat moet worden toegevoegd. Eerst moet je lichaam een verjonging doormaken.

Wanneer iets onderdrukt wordt in het lichaam, ben je je er niet van bewust. Het gaat naar het onderbewuste, het is nooit bewust. Het lichaam wordt gestuurd door de onbewuste geest, niet de bewuste geest. Het hele mechanisme van het lichaam is onwillekeurig.


Je kunt niet voelen of er woede in je vingers is opgeslagen want als je het zou voelen wordt het moeilijk om te leven. Je vingers zouden zich zo belast voelen dat ze je naar beneden naar de aarde trekken. Het is een natuurlijk mechanisme dat je niet de onderdrukte woede in je vingers laat voelen. Je moet het niet voelen, je moet vergeten dat het er is. Het wordt deel van de structuur van het lichaam, maar het verstand is zich er niet van bewust.


Het verstand wordt zich alleen van iets in het lichaam bewust als er iets verkeerd gaat. Bijvoorbeeld, normaal voel je niet dat er bloed stroomt, maar als er een ader stuk gaat en het bloed stroomt er uit, kun je de beweging van het bloed voelen. Het is pas sinds drie honderd jaar dat de mens ontdekt heeft dat het bloed circuleert. Daarvoor wisten we niet dat bloed circuleert omdat het niet gevoeld kan worden. Circulatie wordt nooit gevoeld. Het is niet iets dat bewust is; het lichaam doet het gewoon.


Het hele mechanisme van het lichaam werkt onbewust. Je bent je er niet bewust van. Steeds wanneer iets van de geest naar het lichaam gaat, gaat het van het bewuste naar het onbewuste. Het lichaam is onbewust. Als je kwaad bent, ben je je bewust van de kwaadheid, maar niet van de chemische stoffen die in het lichaam worden vrijgegeven. Hoe kun je je daar bewust van zijn? Of je de woede uit of niet, je weet niet wat er met die chemische stoffen gebeurt die waren afgegeven in de bloedstroom of met die bepaalde energie die agressie veroorzaakt. Als je het niet gebruikt hebt, moet het ergens blijven. Je ontwikkeld een complex: de opgewekte energie wordt deel van de structuur van je spieren, het wordt deel van je lichaam.


Wilhelm Reich moest twee bewakers regelen als hij zijn patiënten behandelde, want als hij op een bepaald punt in het lichaam drukte, kon de patiënt wild worden. Velen werden zo gewelddadig, dat ze hem wilden aanvallen, zonder enige reden. Reich drukte slechts op de tanden van een persoon en plotseling kon de persoon kwaad worden, zonder reden. Het hele lichaam heeft veel verschillende punten waar allerlei emoties zijn onderdrukt.


In Engeland was ook een man wiens technieken het waard zijn erover te lezen. Als Hatha Yoga een moderne wetenschap moet worden, zullen de technieken van Wilhelm Reich en deze tweede man, Alexander, moeten worden toegevoegd. Alexander werkte met de houdingen van het lichaam. Hij ontdekte dat iemand een bepaalde houding had, die voortkwam uit een bepaalde geesteshouding. Als je houding wordt veranderd, zal de geest veranderen. Of als de geest wordt veranderd, zal de lichaamshouding veranderen. Er is een diepe associatie tussen de twee.


In het verleden, gebruikten mensen in India nooit stoelen. Stoelen veranderen je houding op bepaalde manieren. Hatha Yoga heeft geen houding om je te helpen als je op stoelen hebt gezeten. Het heeft geen technieken om hier mee om te gaan, omdat er in vroeger tijden geen stoelen werden gebruikt. Maar als je in een stoel zit, wordt er een bepaalde houding gecreëerd en dat wordt langzamerhand een vast deel van jou. Dit moet veranderd worden, je moet meer natuurlijk worden, maar Hatha Yoga heeft geen techniek om dit te veranderen.


Westerse lichamen moeten op een andere manier bestudeerd worden. Er moet bestudeerd worden wat je met je lichaam hebt gedaan. Mensen in een maatschappij die het uitdrukken van emoties niet verbiedt zullen andere soorten houdingen hebben dan mensen van een onderdrukkende maatschappij. In een maatschappij waar mensen gemakkelijk huilen en lachen, zonder dat het geremd wordt, hebben de mensen een andere soort lichaamsstructuur.


Wanneer je lacht, lach je niet alleen. Je hele lichaam verandert. Als de maatschappij waarin je bent opgegroeid, lachen heeft verboden, zal je buik een andere vorm hebben dan wanneer je bent opgegroeid in een maatschappij waarin lachen wordt gestimuleerd. Mensen die in bepaalde culturen zijn opgegroeid, kunnen niet echt lachen, omdat lachen verboden was. Hun manier van spreken is aangetast; alles wordt onnatuurlijk, gemaakt. Dan kun je niet diep ademhalen, want als je niet kunt lachen, kun je niet diep ademhalen. En op dezelfde manier, kun je niet gemakkelijk ademen als je niet gemakkelijk kunt huilen. Alles in het lichaam is met elkaar verbonden.


Alexander placht zijn patiënten een oefening te geven die de AH Oefening werd genoemd. Het was de oefening die hij aan elke patiënt gaf. Eerst moest men ontspannen. Dan moest men meerdere keren zeggen “AH AH!” Als je ah kunt zeggen, verandert het hele ademhalingssysteem.


In het ademen bij Hatha Yoga, wordt meer nadruk gelegd op de inademing, maar Alexander legde meer nadruk op de uitademing. En hij heeft gelijk, want een onderdrukte geest kan gemakkelijk inademen, maar heeft moeite met uitademen, met het laten gaan.



Het is gemakkelijk voor een onderdrukte geest om iets in te nemen, maar het is moeilijk om het los te laten. Een onderdrukte geest wordt dus in zekere zin geconstipeerd. Alles wordt opgenomen, maar niets wordt er uit gegooid. Het lichaam begint hebberig te worden, het begint te verzamelen. Zelfs de ontlasting kan er niet uit. Voor dit type geest gaat de uitademing niet zo makkelijk.


Alexander werkte gedurende veertig jaar. Hij ontwikkelde een bepaalde techniek die niet gerelateerd is aan Yoga. Hij wist helemaal niets van Yoga – en dat is goed, want het betekent dat hij veel dingen uit moest vinden door ervaring en door te werken met de lichamen van westerse mensen.


In het westen moet veel lichaamswerk worden gedaan. Alexander en Reich hebben veel gedaan om te helpen. Nu zijn er in Amerika ook veel sensitiviteitsgroepen aan het werk om meer gevoeligheid in het lichaam te creëren. Dat is nodig want de westerse lichamen zijn ongevoelig geworden. Je raakt aan, maar de aanraking is doods; er zit geen gevoel in. Je kunt zelfs kussen, zonder te kussen, zonder gevoel. Men is gevoeligheid is kwijt geraakt, en tenzij een lichaam diep gevoelig is, is het niet levend.


Het primaire dat gedaan moet worden, is het lichaam levend maken. Daarom moeten veel dingen worden geprobeerd, maar Hatha Yoga houdt zich met deze zaken niet bezig, want het was ontwikkeld voor natuurlijke, primitieve lichamen. Primitieve lichamen zijn heel levend; gecultiveerde lichamen zijn doods.


In het lichaam zijn betekent levend zijn. Ik kan mijn hand als een instrument gebruiken, maar dan is het doods. Ik kan mijn been als een instrument gebruiken, maar dan is het doods. Als “ik” niet in mijn been beweeg, is mijn been doods. Meer gevoeligheid is nodig, waarvoor andere houdingen moeten worden ontwikkeld. Maar eerst is catharsis nodig.



Er was hier iemand, een Amerikaanse jongen. Hij kwam om meditatie te leren. Hij was bij veel ashrams in India naar binnen en weer naar buiten gezworven en toen kwam hij hier. Ik zei tegen hem, “Je kunt nog niet met meditatie beginnen, want er is een kloof. Je kunt eeuwig technieken blijven leren, maar het zal je niet helpen want je bent nog niet op het punt waar de reis kan beginnen.”


Dus gaf ik hem een oefening. Hij zat bij mij en ik gaf hem een kussen en ik zei hem er op te slaan en met het kussen te doen wat hij wilde,.


Hij zei, “Dit is onzin!”


”Ik zei hem, “Doe het! Begin!”


De eerste dag probeerde hij het. In het begin kon hij het niet zo goed, maar aan het eind voelde hij veel. Hij zei tegen me, “Het is absurd: in het begin moest ik acteren, maar de laatste tien minuten voelde ik veel.”


Hij ging door met de techniek. Binnen een week, was hij veel kwader op het kussen dan je je kunt voorstellen! Hij was zo authentiek en echt. Toen kwam hij op de achtste dag met een dolk – hoewel ik dat niet gevraagd had. Hij zei, “Nu is het probleem te groot! Ik wil het kussen vermoorden! Tenzij ik het doodt, kan de woede er niet uit, ik voel me zo geagiteerd dat ik bang ben dat ik iemand zal doden. Laat me dus dit kussen doden, vermoorden.”


Dus vermoordde hij het … op de achtste dag vermoordde hij het kussen, hij vernielde het totaal. Toen kwam hij voor minstens een half uur in een diepe ontspanning. Eindelijk vroeg ik hem, “Wat is je gevoel over het kussen?”


Hij zei, “Vier dagen bleef het kussen gewoon een kussen. Later werd het mijn vader. Ik heb het kussen niet gedood, ik heb mijn vader gedood. Dat is drie jaar lang een verlangen in mij geweest. Nu kan ik eindelijk teruggaan naar huis, naar mijn vader. Ik ben niet meer kwaad. In tegendeel, ik voel medelijden met mijn vader. Het geweld is verdwenen.”


Toen zei ik, “Nu kun je beginnen met mediteren.” En direct die eerste dag ging hij in diepe meditatie. Door de catharsis was zijn woede er uit. Alleen toen was hij klaar om te mediteren.



Iedereen zit vast in bepaalde groeven. Eerst is het nodig een persoon te ontgroeven en daar zijn heel veel methoden voor. Een van de methoden die ik mensen laat doen, is om tien minuten chaotisch te ademen – zo chaotisch mogelijk. Alleen chaotisch ademen: in/uit, in/uit. Wordt als een blaasbalg. Vergeet jezelf, kom niet tussenbeide. Wat voor beweging ook ontstaat, sta het toe. Als je de lucht begint te slaan, sla dan. Als je begint te schreeuwen, schreeuw. Als je gaat lachen, als je gaat huilen, als je gaat springen, doe het. Wat er ook in je geest gebeurt, wat je maar voelt, doe het!


In mijn meditatiekampen, kijk ik naar de mensen die tien minuten chaotisch ademen en dan tien minuten spontaan bewegen toestaan. Minstens vijftig procent of meer van de mensen maken bewegingen die duidelijk seksueel zijn. Iedereen kan zien dat hun bewegingen seksueel zijn; dat het seksuele energie is die beweegt. Tien minuten chaotisch ademen verstoort het vaste patroon van je persoonlijkheid. Dan komt het onderbewuste naar boven en neemt over.



The Eternal Quest

[Liana]

-

Loslaten







Ik controleer mijn lichaam te sterk, maar zou dat nooit kunnen loslaten.

Als je kunt meewerken, is het heel gemakkelijk. Wat is het probleem? Als je meewerkt is het ‘t makkelijkste dat in de wereld bestaat.

Is het niet zo dat niet één enkele methode voor iedereen werkt? Ik denk niet dat ik mezelf kan laten gaan op de manier waar u over spreekt.

Als de ene methode geen effect op jou heeft, misschien een andere wel. Er zijn honderden methoden. Als de ene niet voor jou werkt, kan er een andere worden gegeven, of kan er iets anders worden gedaan. Als een persoon intelligent is en meewerkt is het heel gemakkelijk. Aan de ander kant, als hij intelligent is en niet meewerkt, is het een lang proces. Maar toch is het niet moeilijk, niet onmogelijk.

Als je woede hebt onderdrukt in je vingers, heb je een andere vibratie rond de vingers. Iemand die veel vingers gevoeld heeft, veel handen, kan in jouw hand de veranderde vibratie voelen die onderdrukte woede aan de vingers geeft. Op dezelfde manier kan je wervelkolom gevoeld worden, kunnen alle centra van het lichaam worden gevoeld, kan het hele lichaam worden gevoeld. Wanneer er onderdrukt wordt, kan het worden gevoeld. Het is heel subtiel – een lichte warmte of een lichte koude – maar het kan gevoeld worden.


Wilhelm Reich’s methode was het lichaam te voelen. Als je veel lichamen gevoeld hebt, raak je je bewust van deze zaken. Het is een kunst. Het komt tot je; je begint de subtiele dingen te voelen. Er zijn ook verschillende esoterische methoden. Je aura kan bijvoorbeeld bestudeerd worden en dat toont allerlei dingen over jou. Of dromen kunnen bestudeerd worden, zij geven ook informatie. Of er kunnen bepaalde situaties worden gecreëerd. Door deze situaties kun je bestudeerd worden, zonder dat je het weet.


Gurdjieff placht vaak situaties te creëren. Je kon een kamer binnen komen en niemand zou naar je kijken, niemand zou aandacht aan je geven. Twintig mensen kunnen er zitten en ze zouden allemaal doen alsof je er niet bent. Je zou je dan op een bepaalde manier gedragen die bestudeerd kan worden.


Je bent hier: er kan een situatie worden gecreëerd waarin je wordt gedwongen kwaad te worden. Dan kun je bestudeerd worden. Of, je komt binnen en iedereen begint om je te lachen. Dan ben je opeens een andere persoon. Dit zijn situatiemethoden. Gurdjieff was een meester in het creëren van situaties; dat was de manier waarop hij werkte.


Bestudeer Gurdijeff ook. Gedurende de laatste vijftig jaar is hij de belangrijkste persoon in het westen geweest wat betreft Yoga – ofschoon hij helemaal niet direct met Yoga bezig was. Via Soefi methoden probeerde hij veel te doen. Hij kon situaties creëren waarin je onderbewuste plotseling wordt blootgelegd zonder dat je het weet.


Elk moment laat je je onderbewuste zien. Ik kan nu bepaalde dingen over je zeggen, of op elk ander moment, vanwege de manier waarop je zit, de manier waarop je een kamer binnenloopt, de manier waarop je praat, de manier waarop je kijkt. Alles is verbonden, alles is sterk gerelateerd.



The Eternal Quest