Liefhebben is de eenzaamheid van de
ander observeren en verwonderd blijven
zijn mysterie
Taoïstische wijsheid
We hebben het allebei nodig: alleen zijn én samen.
Maar het is weleens lastig een evenwicht te vinden
tussen die twee straten van zijn.
Soms kan je, na lange tijd onafscheidelijk te zijn geweest,
het gevoel bekruipen dat je niet meer weet waar je zelf bent gebleven.
\Heb ik überhaupt wel een eigen mening?\ vraag je je dan af.
\Wat wil ik eigenlijk?\
Als je dan wat tijd in je eentje doorbrengt,
vind je jezelf langzaam weer terug.
Als je de ander daarna weer ontmoet,
kun je hem of haar veel meer waarderen.
Je ziet die ander niet meer als een verlengstuk van jezelf,
of erger: als deel van het meubilair.
Hij of zij is fascinerend anders.