De buitenbeentjes van het Oude Testament

[Elisabeth]

..

Jouw liefde is zoeter dan wijn,
zoet is de geur van je huid,
je naam is een kostbaar parfum.
Daarom houden de meisjes van jou.
Neem mij met je mee. Laten we rennen !!

(Hooglied 1: 2b -4)






Het Oude Testament kent een paar buitenbeentjes.
Het boek Prediker, warin vooral de rustige,
relativerende toon opvalt.
Het boek Ester, een spannend meisjesboek,
waarin de schurk zijn verdiende loon krijgt.
En het boek Hooglied, een hartstochtelijk liefdesgedicht.
In de laatste twee boeken
komt de naam God zelfs niet voor.


Toch gaat het Hooglied,
toegeschreven aan koning Salomo, wel degelijk over God.
Tenminste, als we afgaan op de traditionele interpretaties.
De jonge vrouw, die in het citaat aan het woord is,
is dan een metafoor voor de kerk.
Het object van haar liefde is God, de man in het gedicht.
Zij is de bruid, hij de bruidegom.



De sensuele poëzie van het Hooglied wordt op de manier
behoorlijk onschadelijk gemaakt.

[Elisabeth]

/


\Meisjes van Jeruzalem,
Ik bezweer je bij de gazelle,
bij d ehinden op het veld:
wek de liefde niet, laat haar niet ontwaken
voordat zij het wil./size]


(Hooglied 2:7)




Een van de mooise bijbelboeken is het Hooglied,
een gedicht waarin een jongen en een meisje
elkaar hartsochtelijk toezingen.


Je kunt het boek lezen als een lyrisch liefdesgedicht,
maar ook als een metafoor voor de liefde van de kerk voor God.
Dat laatste is in ieder geval de traditionele opvatting.
In daat kader is dit citaat ook nog eens gebruikt als een
waarschuwing om niet voor het huwelijk
met elkaar naar bed te gaan.



Er is gelukkig ook een andere benadering mogelijk, zoals
bijvoorbeeld verwoord door theoloog en kinderboekenschrijver
Karel Eykman.
Bij hem is het citaat meer een goedbedoeld en praktisch advies.

Maak de geliefden niet te vroeg wakker.


Ze hebben een vermoeiende nacht achter de rug